27 สิงหาคม 2547 16:43 น.
zilver
ห่มผ้าก่อนนอนละกันคืนนี้
อยากให้นอนหลับฝันดีอย่าได้มีเรื่องผิดหวัง
ถ้าเกิดฝันร้ายขึ้นมาบอกฉนคนนี้นะดังๆ
จะไปช่วยเต็มกำลัง..จะได้ไม่ตื่นมานั่ง
.................หวั่นใจ........................
หลับตาลงเบาๆแล้วกันคืนนี้
ขอภาวนาให้สิ่งดีดีอยู่กับเธอไม่ไปไหน
ตลอดเวลาที่เธอนอนหลับ.ฉันคอยนับดาวในใจ
ถึงร้อยเมื่อไหร่จะภาวนาให้....ฝันดีตลอดคืน
นอนหลับฝันดีนะเธอคืนนี้
อยากให้เจอแต่สิ่งที่ดี.......จนไม่อยากลืมตาตื่น
อยูด้วยกันในฝัน.............อยู่ด้วยกันทุกวันคืน
แม้ว่าตรงนี้ที่ฉันยืน........ฉันนั้นจะยืนอยู่
...............แสนไกล.......................
27 สิงหาคม 2547 15:55 น.
zilver
ทุกเวลาที่ห่างไกล
อยากอยู่ใกล้ๆ..........คอยพูดจา
ทุกเวลาที่ห่วงหา.......อยากมีคนมาร่วมฝัน
ทุกครั้งที่อ้างว้าง.อยากได้คนร่วมทางไปด้วยกัน
ทุกครั้งที่นอนฝัน....อยากมีเธออยู่ด้วยกันทุกวันคืน
ทุกเวลา..........................ที่ใจเจ็บ
คงทำได้แค่คอยเก็บ.......มันเอาไว้
ทุกเวลา........................ที่ปวดใจ
ก็แค่อยากมีใคร.........คอยรับฟัง
แต่จะมี...บ้างรึเปล่า
ในเรื่องราว..ของฉันคนนี้
คนที่ไม่มีอะไร..คนที่อนาคตไม่ดี
เรื่องราวที่จะได้เจอซักทีคนที่ดี
........คงจะไม่มีวัน................
จะขอสู้ชีวิตด้วยแรงหวัง
จากหนึ่งใจด้วยแรงกำลัง...ที่มีอยู่
คนไม่มีอะไรจะต้องได้ดี.........ไม่เชื่อคอยดู
จะทำให้เธอรู้ว่า.........ฉันคนนี้
..........ก็รักเป็น............................
27 สิงหาคม 2547 15:40 น.
zilver
ก็มีเพียงแค่นี้ที่ทำได้
ไม่มากมายอะไรแต่ก็เต็มใจให้เธอเสมอ
ข้างในใจมันร่ำร้องว่าอยากมองและอยากเจอ
อยากอยู่ใกล้ๆเธอเป็นกำลังใจให้เสมอ
...............ยามที่เธอเหงาใจ...............
ได้ยินบ้างรึเปล่า
ว่าอยากให้สองเราเป็นอย่างอื่น...จะได้ใหม
มีเธอคนเดียวเท่านั้นที่ใจคิดถึง..ทุกเวลาที่หายใจ
ถ้าให้มากกว่านี้คงไม่ไหวเพราะเดี๋ยวจะหายใจไม่ทัน
อยากบอกเธอถึงความรู้สึก
ที่ยังคงฝังลึกอยู่ในห้วงแห่งความฝัน
สื่อออกมาให้ให้เธอรู้ว่าทุกเวลาที่เจอกัน
รู้บ้างมั๊ยว่าใจฉันนั้นมันพูดว่าอย่างไร
รักเธอคนเดียวรักเธอที่สุด
มากกว่ามหาสมุทรที่จะให้แผ่นฟ้าได้
ทุกอย่างที่ทำให้เธอทุกครั้งที่เจอที่ทำลงไป
ฉันทำด้วยความเต็มใจ...ด้วยความห่วงใย
..............ด้วยใจที่รักเธอ.................
25 สิงหาคม 2547 11:00 น.
zilver
แว่วเสียงเพลงบรรเลงรักนักเสี่ยงโชค
สายลมโบกใบไม้พริ้วปลิวไสว
ธารน้ำหลากไหลเชี่ยวคดเคี้ยวไป
คิกถึงใครคนหนึ่งซึ่งจากจร
พลัดถิ่นถานจากบ้านนาลาบ้านนอก
คนเขาบอกว่าเมืองฟ้านั้นน่าสน
เลยจากมาสู่เมืองฟ้าที่น่ายล
ผ่านผู้คนแปลกหน้าช่างน่าอาย
อยู่ทำไมเมืองฟ้าที่ลวงหลอก
ที่เขาบอกล้วนไม่จริงสิ่งทั้งหลาย
ที่พานพบที่พบเจอตั้งมากมาย
ช่างน่าอายสิ่งที่ได้คือ น้ำตา
กลับบ้านนอกดีกว่าลาเมืองใหญ่
ทิ้งมันไปกับความรักที่เสาะหา
กลับไปบ้านถานถิ่นไกลที่จากมา
เพื่อพบหน้าคนที่รัก....คนรู้ใจ
25 สิงหาคม 2547 10:38 น.
zilver
เป็นยังงัยนะกับคำว่ารัก
กว่าที่จะกลับมาตั้งหลักก็สายเลียแล้วเพราะใจเผลอ
กว่าจะคิดได้ก็กลับกลายเป็นว่าใจมันรักเธอ
ตอนนี้สิ่งที่ใจค้นเจอคือแอบชอบเธอคนนั้นให้หมดใจ
เฮ้อ...ความรักหนอความรัก
สอนให้ฉันคนนี้รู้จักคำที่คนเค้ามักพูดกันเอาไว้
ความคิดถึงห่วงหาตลอดเวลาสิ่งที่ยู่ในใจ
คือความรักที่มีให้..จากใจดวงนี้...ที่มั่นคง
แต่มันไม่ใช่กับคนนี้
สิ่งที่ใจรู้ดีความรักที่มีมันมากมายแค่ไหน
มากเกินกว่าที่จะกล่าวถึงเรื่องราวความรักในใจ
เหตุผลที่อยู่ข้างใน..เพราะเธอคือหวานใจ
.............ของใครอีกคน...........
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
หน้าส่วนตัว
1037
