10 กันยายน 2551 10:07 น.
zilver
แต่ก่อนมีเธอ...
ท้องฟ้ากว้างไกล..จริงหรือ
ทำไมฉันถึงคิดว่าใกล้..อย่างนี้
ก็มองทีไรมีเธออยู่..ทุกที
ทำให้ใจฉันคนนี้..ช่างสุขใจ
ยังฝากเมฆหมอกไปทายทัก
ไปทำความรู้จัก..กับแผ่นฟ้า
ฝากความคิดถึง..ในบางครา
คิดว่าท้องฟ้า..ไม่ไกลเลย
วันนี้ไม่มีเธอ..
ทำไมฟ้าช่างไกลเสียจริง
มองไปข้างบนทุกสิ่ง..มิเปิดเผย
ไม่เห็นเหมือนฟ้า..ที่คุ้ยเคย
ทุกสิ่งที่ชิดเชย..แลเงียบงัน
เคยฝากเมฆหมอกไปทักทาย
วันนี้คล้าย-คล้าย..ทลายความฝัน
ฟ้าเปล่าเปลี่ยวแล้ว..ตามคืนวัน
ทำให้ใจฉันนั้น..หวั่น-หวั่นหัวใจ
คงเป็นเพราะอำนาจแห่ง..รัก
ที่ทำให้แม้แต่ฟ้าต้องรู้จัก..หวั่นไหว
เรียนรู้ร่วมกัน- เมื่อถึงวันที่ห่างไกล
ฟ้ายังเหงาใจ..ฉันคนนี้จะเป็นอย่างไร
......... ไม่อยากคิดเลย.............
10 กันยายน 2551 09:45 น.
zilver
จากบ้านมาไกล
ต้องอยู่อย่างอ้างว้างหัวใจ..แล้ววันนี้
จากบ้านนานเนิ่น..มาหลายปี
เริ่มชินชากับสิ่งนี้..ที่เรียกว่า..ความเหงา
จากบ้านมานาน
ชะตาผันแปรให้ผันผ่าน..ความเศร้า
หลากหลายเรื่องราว..เกินบรรเทา
ได้แค่เก็บใจเก่า-เก่า... ไว้เพื่อรอ
ยังรอคอยกับคนหนึ่ง
คนที่เคยเป็นที่พึ่ง..ยามใจท้อ
ยามนี้สองใจห่าง..น้ำตาคลอ
สองแก้มยังคอยรอ..คนเช็ดน้ำตา
เมื่อไหร่หนอ..
จะจบสิ้นกับการรอ...กับใจที่ล้า
เมื่อไหร่หนอที่คราบน้ำตา
จะจางหายไปจากใบหน้า..และลบเลือนไป
20 สิงหาคม 2551 14:14 น.
zilver
เพื่อนเก่าคือความเหงาเข้ามาทัก
เคยรู้จักคำว่าหวานมานานเนิ่น
จนวันนี้พี่ใจฉันหวั่นเหลือเกิน
กลัวต้องเดินเผชิญเหงาเศร้าอีกครา
ตะวันทอแสงอ่อนอ่อนร้อนเล็กน้อย
ยามบ้ายคล้อยร้อยหวามเหงาเข้ามาหา
เหงาเหงาเหงาเหงาเศร้าอีกครา
เอือมระอาเวลาเหงาเศร้าระทม
แต่ก่อนนั้นฉันมีคนทนร่วมฝ่า
ผ่านปัญหานานาที่ถาถม
แต่วันนี้ใจว่างร้างห่างอารมณ์
ต้องมาจมระทมรักอีกสักครา
ออกจากใจฉันไปเถอะความเหงา
อย่าให้ใจเศร้าและสุดเหว่ว้า
เล่นมาที่เผลอยามใจเจอรอยน้ำตา
แอบมาทำใจเฉื่อยชา เหมือนไวรัส
ที่เข้ามาเพื่อทำลายใจ
5 สิงหาคม 2551 16:30 น.
zilver
สีห้องหลักหัวใจรักนี้ยังว่าง
ไม่ต้องวางค่าประกันอย่ากลัวหนี้
ทั้งสะอาดและอบอุ่นละมุนชีวี
ขอเพียงเธอคนดีอยากเข้าไป
ห้องบนซ้ายมากมายด้วยความรัก
เป็นแกนหลักที่พักผ่อนตอนสั่นไหว
บริการสานเชื่อมแผลดูแลใจ
เติมอุ่นไอไออุ่นรักรักนิรันดร์
ถูกราคาห้องบนขวาช่างน่าอยู่
มิอุดอู้อยู่สบายคลายใจหวั่น
ปลอบประโลมโฉมตรูผู้รักกัน
ให้เธอนั้นไม่มีทุกข์แสนสุขใจ
ห้องล่างซ้ายมากมายด้วยกลอนรัก
เขียนสลักอักษรกลางเขียนวางไว้
ว่าจะรักจะห่วงหาเวลาไกล
จะใส่ใจเอาใจใส่ในทุกยาม
ห้องสุดท้ายซ้ายบนเพื่อคนเหงา
มีเสียงเพลงบรรเลงไว้มิมองข้าม
ให้คนดีมีความสุขในทุกยาม
ให้คนงามในยามนี้พี่เปิดใจ
5 สิงหาคม 2551 15:51 น.
zilver
เกี่ยวก้อยสัญญาใจไว้เมื่อกาลก่อน
ใจออดอ้อนอาวรณ์รักที่ปักจิต
จากมานานจากคืนวันที่ใกล้ชิด
แนบสนิทชิดใกล้มิไกลกัน
จากวันนั้นจนวันนี้กี่ปีแล้ว
ไร้วี่แววแล้วใจฉันมันหนาวสั่น
วันแล้ววันเล่าเฝ้ารอนานวัน
รอวันนั้นวันที่เรามาเข้าใจ
รอแล้วรอรักแล้วรอรอคนรัก
ไกลกันนักรักเรานี้ที่ฝันใฝ่
แล้วคนดีพี่ต้องรออีกเมื่อไร
อีกเมื่อไหร่ที่ใจระทมจะสมปอง
การเฝ้าคอยเฝ้ารอเฝ้าครวญหา
คนไกลตาพี่ต้องทนจนใจหมอง
มาใกล้กันได้ใหมแม่เนื้อทอง
ให้เราครองคู่รักปักชีวิน
หน้าส่วนตัว
1440
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
