18 พฤศจิกายน 2551 09:58 น.
zilver
ฉัน เป็นแค่คนคนหนึ่งคนที่ทนสู้
ยัง คงอยู่ยืนข้างข้างมิจางหาย
มี เธออยู่เคียงข้างมิห่างกาย
เธอ คือความหมาย ทุกสิ่งที่อยู่ในใจ
เธอ เป็นเพียงคนอีกคนที่คงอยู่
ยัง เฝ้าดูใจที่ภักด์ดูรักแท้
มี ความห่วงหากันมิผันแปร
ฉัน เพียงแต่เฝ้าเติมใจรักให้แก่กัน
ตราบ ใดที่คนสองคนยังยืนหยัด
สิ้น ความรักมิเคยหม่นพราะใจมั่น
ดิน เป็นพยานสาบานรักมั่นต่อกัน
ฟ้า กว้างนั้นมิอาจกั้น....เพราะฉันยังมีเธอ
มิ เคยลืมรักแน่วแน่เมื่อกาลก่อน
แปร ผันเป็นรักนิรันดร์ในวันนี้
เปลียน ความรักที่คงมั่นที่หวังดี
ไป เป็นรักแท้ที่ฟ้ามิอาจพรากให้จากไป
4 พฤศจิกายน 2551 16:26 น.
zilver
อยากเก็บความบาดหมางไปวางไว้
ใส่ลงไปข้างในกระทงส่งความแค้น
ให้เสื้อเหลืองมาลอยร่วมกับเสื้อแดง
เสริมความแกร่งให้ขวานไทยใจเดียวกัน
ลอยทุกสิ่งที่ไม่ดีเคยผันผ่าน
สมานฉันท์ย้ำเตื่อนเพื่อนทั้งนั้น
ใยไม่รู้รักสามมัคคีพี่น้องกัน
เขาโจทย์จันว่าคนไทยไม่กลมเกลียว
ถึงเวลาถึงวันที่ต้องรัก
เรียนรู้หลักสามัคคีมาแลเหลียว
เอกราชต้องเกิดจากใจหนึ่งเดียว
ทุกคนเกี่ยวอย่าปล่อยวางและหมางเมิน
4 พฤศจิกายน 2551 16:05 น.
zilver
หากเวลานี้มิอาจอยู่เคียง
หากว่ารักเป็นแค่เพียงคลื่นเสียงสั่น
หากว่าเธอกับฉันแค่คนรู้จักกัน
หากว่ารักเรานั้นเป็นเพียงมายา
ก็ไม่รู้ว่ารักเราจะนานแค่ไหน
ยังไม่อาจฝากหัวใจไว้ที่ตรงแสงจ้า
แสงแห่งความหวังที่นับวันยิ่งไกลตา
แสงแห่งความหวังที่ปลายฟ้ายิ่งเลือนลาง
กลับมาอยู่ใกล้-ใกล้กัน
ให้เหมือนกับวันนั้น ไม่ไกลห่าง
ไม่อยากให้ความสัมพันธ์เราจืดจาง
กลับมาสร้างกลับมาวาง..เติมช่องว่าง
ให้เต็มใจ
22 กันยายน 2551 12:55 น.
zilver
โลกสร้างสรรพสิ่งให้เคียงคู่
ทุกอณูทุกอย่างช่างเหมาะสม
น้ำคู่ปลาฟ้าเจิดแจ้งแสงคู่ลม
อาทิตย์กลมพรมหญ้าเขียวเลี้ยวเลาะไป
สุริยาจันทราหม่นบนฟากฟ้า
ล้วนสร้างมาให้คู่กันวันไหน-ไหน
สร้างสรรค์ให้คู่กันทุกคราไป
หล่อเลี้ยงเคียงคู่ในโลกสึคราม
เชื่อมั่นในทุกอย่างที่โลกสร้าง
โลกไม่ร้างหากใคร่จะไต่ข้าม
ข้ามขอบฝั่งแสนไกลเพื่อไล่ตาม
จะถามไถ่คอยไถ่ถามถึงทรามวัย
พรหมลิลิตขีดเขียนให้เรียนรู้
ถึงเนื้อคู่เพื่ออยู่เคียงเพื่อสร้างฝัน
คู่กันแล้วคงมิแคล้วจะคู่กัน
ทางจะกั้นไกลอย่างไรไม่หวั่นเกรง
เชื่อมั่นใน พรหมลิขิต ในรักแท้
ไม่ว่าใคร ก็ตามที่อยู่บนโลกใบนี้..ล้วนต้องเจอรัก
อาจระเป็นรักที่แท้จริงหรือไม่จริง..ไม่สำคัญ
ในบางครั้ง คนที่จะเป็นเนื้อคู่...อาจเป็นสิ่งที่เรามองข้าม
แล้วคุณล่ะ.. เชื่อมั่นในพรหมลิขิตใหม _?
18 กันยายน 2551 09:57 น.
zilver
ท้อแท้ท้อถอยกับร้อยปัญหา
ยามช่องว่างระหว่างฟ้ามากางกั้น
ใบไม้ไหวลอยพริ้วปลิดปลิวพลัน
ยิ่งใจหวั่นสั่นท้อแท้แลเหงาใจ
ธรรมชาติสร้างสรรพสิ่งให้สมดุล
ทุกทุกอย่างเจือจุนเกื้อกุลไว้
มีความเศร้าเคล้าความหวานระหว่างวัย
ความท้อแท้ต้องจางไปต้องจางลง
อยากกำจัดความท้อแท้ออกไป
ต้องมานั่งมองฟ้าไกลให้ช่วยส่ง
ทำใจให้ได้และอยากจะปลง
สักวันท้อแท้คงต้องจางไป
มานั่งถอนหายใจที่ปลายฟ้า
มานั่งเช็ดคราบน้ำตา..หยดใส-ใส
มานั่งให้ฟ้าช่วย..ลบความท้อในใจ
เฮ้อ..แต่ทำไมนะความท้อจึงไม่จางลง