19 พฤศจิกายน 2553 15:39 น.
zilver
จะลอยไปไหนเล่าเจ้ากระทง
มาช่วยส่งให้ใจเหงาที่เฝ้าหา
ได้พบพานคนรู้ใจที่ไกลตา
ผ่านธาราในคืนหนาวที่ร้าวใจ
หยุดพักแวะรับส่งใจเหงา
จะฝากเงาของคนนี้ที่รักเสมอ
ไปถึงคนไกลตาว่ารักเธอ
แม้ไม่เจอรักในใจไม่เคยจาง
แม้ว่าลอยกระทงในปีนี้
เรารู้ดีว่าเรานั้นต้องเหินห่าง
ลอยกระทงต่างที่ต่างเส้นทาง
เราจะวางความรักไว้ในกระทง
ส่งผ่านสายน้ำเชี่ยวที่ไหลหลาก
ฝากแสงเทียนช่วยรับฝากและรับส่ง
หากว่ารักระหว่างเรานั้นมั่นคง
ให้กระทงช่วยทำรักให้ยืนยาว
8 ตุลาคม 2553 10:57 น.
zilver
ดอกปีบส่งกลิ่นหอมร่วงหล่นแล้ว
ไปตามแนวริมทางช่างน่าสน
กลิ่นหอมออ่นยามนี้ช่างน่ายล
คิดถึงคนที่ต้องพรากจากกันไกล
ดอกไม้งามยามดมดอมและสัมผัส
เหมือนถูกจัดมาเพื่อรอคนชิดใกล้
ร่วงหล่นปนความงามกระจายไป
เหมือนหมายให้กายใจได้ชิดชม
ปีบดอกขาวยาวชวนให้หนาวจิต
ชวนให้คิดถึงเดือนปีที่ได้สม
ช่างแสนนานที่ใจนี้พี่ระทม
เฝ้าดอมดมดอกปีบขาวพาร้าวใจ
ต้องจำใจก้าวย่างห่างต้นปีบ
กลัวถูกบีบต่อมน้ำตาให้พาไหล
โอ้ดอกปีบกลิ่นหอมต้องตรอมใจ
ตัดอาลัยให้พ่นบ่วงห้วงคนึง
8 ตุลาคม 2553 10:19 น.
zilver
หากว่าใครคนนั้น
ทำให้เธอหวาดหวั่นหวั่นไหว
หน้าตาน่ารักแสนบาดใจ
ทำให้เธอแสดงออกไป แบบไม่รู้ตัว
แค่เขาคนนั่นเดินผ่าน
เธอต้องมีอาการสั่นไปทั่ว
เหมือนเธอต้องมนต์ดำ ไปทั้งตัว
เธอจึงหลงเมามัว ความหล่อบาดใจ
ฉันอาสาเป็นยาแก้พิษ
เผื่อทางที่เธอหลงผิดกลับมาใหม่
มียาแก้ความหล่อบาดหัวใจ
ก่อนพิษความหล่อในใจ จะบาดทรวง
แล้วเธอก็จะรู้ว่า
ความหล่อหรือหน้าตาที่เธอหวง
เป็นแค่ภาพจอมปลอมแค่สิ่งลวง
แค่หลงผิดในบางช่วง ของชีวี
แค่ไปแต่งเติมเสริมนิด
เพื่อให้ใจติด หล่อเรียกพี่
ไม่คิดว่าชั่วหรือความดี
แต่แล้วอีกไม่กี่ปีก็แก่ตัว
คงเหลือแต่ความชั่วดี
ไม่ต้องคิดอยากมี ให้ปวดหัว
จิตสำนึกตื่นเต้น คอยติดตัว
สถิตย์อยู่ถ้วนทั่วทั้งกายใจ
จะรักใครชอบใครอย่าดูหน้า
ให้ดูว่าหน้าตานั้นประมาณไหน
แต่หากว่าหน้าตาเห่ยเกินไป
ก็จะไม่ทนรักให้หนักทรวง
6 ตุลาคม 2553 06:13 น.
zilver
เสียงยังคงตื่นเต้น ในใจ
ดังอยู่ในจิตใจ กึกก้อง
ในยามตื่นอาลัย คิดว่า วังเวง
ยามห่างใจยังเพ้อ ใฝ่เฝ้า ครวญหา
แววตาเธอซ่อนเร้น ภายใน
ยามห่างใจทำไม เชื่องช้า
มีคนอื่นในใจ คนใหม่ แสนดี
ลืมว่ามีคนนี้ เจียนบ้า ไหลหลง
6 ตุลาคม 2553 05:44 น.
zilver
ดวงอาทิตย์ทอแสงอ่อนตรงขอบฟ้า
สกุณาโผบินเริ่มวันใหม่
ให้หมู่มวลวิหคบินเลาะไป
นำทางให้เจ้านกน้อยออกหากิน
อีกหนึ่งวันที่ฉันต้องต่อสู้
เริ่มเรียนรู้สู่วันใหม่ในต่างถิ่น
มองแสงทองสองฟ้าจากผินดิน
น้ำตารินเพราะยามนี้อยู่ห่างไกล
แสงอาทิตย์ก็ส่องแสงเหมือนที่บ้าน
เสียงขับขานของไก่ขันคอยปลุกตื่น
ชีวิตก้อต้องสู้และหยัดยืน
เหมือนกองฟืนที่เร้าร่อนตอนถูกไฟ
บอกตัวเองว่าวันใหม่ใจต้องแกร่ง
อย่าหมดแรงแสงยังส่องสู่วันใหม่
จากบ้านมาจะต้องคว้าแสงแห่งใจ
จะกลับไปพร้อมรางวัลที่ฉันคอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
หน้าส่วนตัว
1410
