1 กันยายน 2547 12:30 น.
zilver
จากใจดวงนี้ที่ต่ำต้อย
จากใจดวงน้อย..ที่ด้อยค่า
จากใจดวงนึง..ซึ่งรักเธอตลอดมา
จากใจดวงนี้ที่ไม่มีค่า..แต่จริงใจ
จากใจดวงนิดที่คิดจะรัก
จากใจดวงน้อยที่มัก..ไม่เอาไหน
จากใจดวงนี้ที่รักเธอ..เสมอไม่เคยเปลี่ยนใจ
จากใจดวงนี้ที่ไม่มีอะไรไม่ได้มีสิ่งใด...เลิศเลอ
มีแค่กำลังใจที่จะให้
มีแค่ความห่วงใย...ดูแลใส่ใจกันเสมอ
มีแค่คำว่ารัก..ที่ไม่กลัวการอกหักที่ได้รักเธอ
ใจนี้ไม่เลิศเลอแต่รับรองจะรักเธอจนล้นใจ
ขอสิทธ์ที่ใจจะได้รัก
ขอสิทธ์ให้ใจได้พักที่เธอ......จะได้ใหม
ขอสิทธ์ให้ใจได้ชอบ...มอบความรักให้เธอคนของใจ
ขอสิทธืให้ใจได้มั๊ย....ขอให้ใจดวงนี้
...........ได้มีเธอ................................
1 กันยายน 2547 12:15 น.
zilver
คราใดที่ใจครุ่นคิด
ครั้งนึงที่ใจ.............คิดถึง
ครั้งใดที่ใจ...........เพ้อรำพึง
ครั้งนึง........ฉันเคยรักเธอ
ยังคงคิดถึงและ....เป็นห่วง
ยังคงเฝ้าคิดถึง.....เธอเสมอ
ยังคงคิดถึง..........อยากเจอ
ยังคงรักเธอ.........ตลอดไป
เฝ้าคอยติดตามถามข่าว
เฝ้าคอยติดตามเรืองราว...ความเคลื่อนไหว
เฝ้าคอยติดตาม........ความรู้สึกข้างในใจ
เฝ้าคอยติดตามว่าเมื่อไหร่...เธอจะกลับมา
กลับมารักคนอย่างฉัน
กลับมาหาความผูกพันความใส่ใจ...ห่วงหา
กลับมาหาคนที่เธอรักและรักเธอ..ทุกเวลา
ผู้ชายคนธรรมดา...ยังคงรอเธอกลับมา
.............รักกัน...........................
30 สิงหาคม 2547 11:45 น.
zilver
บอกกับตัวเองในวันเหงา
มองดูตัวเรา......ในวันแพ้
มองดูคนที่ไม่เข้งแข็ง..คนอ่อนแอ
คนที่เป็นได้เพียงแค่....คนไม่สำคัญ
บอกกับตัวเองทุกย่างก้าว
ก่อนที่จะก้าวเท้า.....เดินบนทางฝัน
ไม่กลัวที่จะแพ้.....ล้มต้องลุกต้องฝ่าฟัน
บอกกับตัวเองทุกวัน.....คนอย่างฉันต้องได้ดี
29 สิงหาคม 2547 13:37 น.
zilver
แสงจันทร์กระจ่าง
กับค่ำคืนที่อ้างว้าง......และคืนแห่งความฝัน
ดาวเต็มฟ้า.............คิดถึงหน้าคนสำคัญ
เจอหน้าตอนกลางวัน..เธอคนนั้นชื่ออะไร
สุขใจที่ได้แอบชอบ
สุขใจที่จะได้มอบ..............ความห่วงหา
แอบรักเธออยู่...อยากอยู่ใกล้.... คอยพูดจา
ไม่เคยรู้เลยว่า...เธอนั้นจะคิดอย่างไร
อ้อนวอนแสงจันทร์เป็นสื่อ
กลุ่มดาวคนซื่อๆ...เพื่อนของดาวไถ
ดาวเล็กๆดวงนี้.....ที่ดูไม่เด่นแต่จริงใจ
ภาวนาช่วยดลใจ...ดลความรักให้
............สมปอง.......................
29 สิงหาคม 2547 13:02 น.
zilver
ไร้ปีก...จึงบินไม่ได้เหมือนนก
น้ำตาตก..เลยไม่ได้ดั่งใจฝัน
ไร้ปัญญา...ปัญหาเลยเพิ่มขึ้นทุกวัน
ไร้ความผูกพัน....เพราะฉันนั้นไร้คนคู่ใจ
ไม่มีคนรัก....เพราะอกหักเป็นนิจ
เป็นคนไม่มีสิทธ์..ที่ฟ้าลิขิตให้หวั่นไหว
เป็นคนไม่สำคัญ..คนที่ไม่มีใครนั้นสนใจ
เป็นคนไม่เอาไหนเป็นคนไม่มีอะไรที่แน่นอน
แต่เพราะความเชื่อมั่น...จึงยืนหยัด
เพราะความซื่อสัตย์.....วันนี้จึงไม่เหมือนก่อน
เพราะความจริงใจ.....บวกกันความอาทร
เพราะบทกลอน.....ที่อยู่ป็นเพื่อนตอนไม่มีใคร
.............ที่ทำให้ฉันคนนี้ได้มีเธอ..................