26 เมษายน 2548 13:24 น.
zilver
เมื่อวันหนึ่งของใจหม่น
ได้มารู้จักคนที่หม่นหมอง
ใจเต้นระรัวเหมือนตีกลอง
ค่อยค่อยเดินย่องแล้วจากไป
เพราะตอนนี้ใจหม่น
จึงไม่อยากเจอคนที่หม่นหมอง
ไม่อยากใจเต้นเหมือนตีกลอง
จึงแอบย่องแล้วจากหนีไป
เจอคนที่ใจหม่น..
ยิ่งจะทำให้เป็นคนที่หม่นหมอง
ใจจะยิ่งเต้นเหมือนตีกลอง
จึงลองหลบลี้...แล้วจากหนีไป
25 เมษายน 2548 14:15 น.
zilver
ไมมีแม้รอยน้ำตาวันลาจาก
เพราะไม่อยากรื้อฟื้นคืนวันนั้น
ไม่ได้ยินเสียงร่ำให้คำรำพัน
เพราะว่าฉันมันรักจึงหักใจลา
อยากเห็นเธออยู่กับคนที่เธอรัก
คนเคยรู้จักผันผ่านเข้าวันเธอล้า
ผ่านมาซับเช็ดสองแก้มรอยน้ำตา
เพียงเพราะว่าอยากเห็นเธอสบายดี
รับออกไปจากใจฉันที่มันสั่น
ร่ำรำพันเก็บไว้ในใจดวงนี้
ฝืนยิ้มแกล้งหัวเราะอารมณ์ดี
ทุกนาทีรูมั๊ยคนดี..ว่าทรมาน
26 มีนาคม 2548 12:39 น.
zilver
เพียงเอนกายเอียงหน้ามาชิดแนบ
ได้อิงแอบแนบใจร้าวลบรอยแผล
เพียงชิดใกล้ฝากใจร้าวคราวอ่อนแอ
ให้เธอแลให้เธอรัก....ให้เธอยาใจ
ไออุ่นจากลมปากฝากบนแก้ม
เติมแต่งแต้มแถมคำรักปักใจไหว
หลับตานอนแนบตักรักสุดใจ
คอยอยู่ไกล้ คอยฝากใจ...ให้เธอดูแล
13 มีนาคม 2548 08:56 น.
zilver
เป็นเพราะบางอารมณ์ความรู้สึก
เป็นเพราะในใจลึกๆแล้วโหยหา
เป็นเพราะว่าตอนนี้อยู่ไกลตา
เป็นเพราะเวลาของเรามันน้อยเกินไป
เพียงเพื่ออยากอยู่ใกล้กว่าเก่า
เพียงเพื่ออยากเป็นเงายามเอนไหว
เพียงเพื่ออยากเป็นคนที่ไม่ห่างไกล
เพียงเพราะหัวใจอยากอยู่ใกล้...ยามใจอ่อนแอ
11 กุมภาพันธ์ 2548 18:54 น.
zilver
ด้วยแรงอธิษฐาน....
ขอจงบันคาลใจ.....ให้พบรักแท้
ด้วยในแน่วแน่..มิเปลี่ยนแปร
ขอแค่คนเหลียวและรักจริง....
ด้วยแรงแห่งความฝันเพ้อ...
ขอแค่ให้ใจได้มีเธอ..ผู้เป็นทุกสิ่ง
เจอใครสักคน.ที่ให้มากกว่ารักจริง
คนที่จะไม่ทอดทิ้ง...ยามไร้ทาง..
ด้วยแรงแห่งวันรัก.....
ขอให้ได้พบ.รู้จัก....รักแท้บ้าง
ก็อยากมีใครซักคน..ไว้เดินร่วมทาง
อยู่ใกล้เคียงข้าง...ทุกครั้งไป...