7 กุมภาพันธ์ 2549 12:36 น.
zilver
กลางเดือนสองนั่งเหม่อมองคนจองคู่
เหงาอณูเพราะคู่ใจอยู่ไกลแสน
กุหลาบรักคงเฉาไปเพราะไร้แฟน
อยู่อีกแดนแม้นใจรักต้องหักลา
กลางเดือนสองสี่ห้องใจมันว่างเปล่า
มองหมู่ดาวพราวพร่างกลางฟากฟ้า
ควงเป็นคู่แลดูเด่นบนนภา
หักใจลาหาผ้าห่มข่มตานอน
กลางเดือนสองต้องทำใจเพราะเงินขาด
คงไม่อาจซื้อดอกไม้เหมือนปีก่อน
ที่ตรงนี้มีเพีบงใจใฝ่อาวรณ์
จำจากจรต้องลาจากเพราะยากจน
สิบสี่กุมภาพันธ์วันมอบรัก
คนรู้จักกลายเป็นคนที่สุขล้น
เปียมเต็มด้วยรักของสองคน
ชื่นกมลเมื่อรักนั้นสมดังปอง
6 กุมภาพันธ์ 2549 10:31 น.
zilver
กับคำพูดและความหวังดี
สำหรับใครบางคนที่มี...ความห่วงหา
ที่ฝากสายลมแห่งกาลเวลา
ผ่านข้ามขอบฟ้า..ส่งมาถึงกัน
วาเลนไทน์ที่แสนหวาน
คงเป็นเพียงแค่วันวาน..แค่ความฝัน
ได้รับกำลังใจดีดี...จากคนที่ห่วงหากัน
อยากย้อนคืนวัน..เพื่อเจอเธอคนนั้นอีกครา
จะมีใครเหมือนฉันใหม
ที่ตอนนี้หัวใจกำลังค้นหา
ทางออกของความรัก....ที่มันยังค้างคา
เหมือนดาวน้อยบนนภา..ที่ยังคงค้นหา..คนคู่ใจ
6 กุมภาพันธ์ 2549 10:11 น.
zilver
ห่างกัน..ห่างกาย..ใจห่าง
กับเส้นทางความรักที่ย่างก้าว
กับหัวใจที่แอบซ้อนซ่อนเรื่องราว
เฉกเช่นดาวที่ซ้อนเร้น..ในฟ้าไกล
ไม่อยากให้รักเราต้องไหวหวั่น
ไม่รู้ทำไมทุกวันใจถึงหวั่นไหว
มีบางสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในหัวใจ
หรือเพราะความห่างไกล..
.....ทำให้ไม่ไว้ใจตัวเอง.....
11 มกราคม 2549 08:44 น.
zilver
จากวันนี้ที่ใจไหวสั่น
จากทุกวันที่มีแต่ความสงสัย
การแสดงออกที่บางครั้งแฝงควมนัย
หัวใจที่เหมือนมีใครอยู่อีกคน
จากวันนี้ที่ใจไหวสั่น
กับความผูกพันที่ไม่ดีเหมือนเริ่มต้น
ความรู้สึกที่อยู่ในใจคนบางคน
กลายเป็นความหมองหน่นที่เจือปนอยู่ข้างใน
อยากแสดงออกให้เธอรู้บ้าง
กับบางอย่างที่เธอยังสงสัย
กับบางสิ่งที่สองเราไม่แน่ใจ
กับสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป..ที่เกิดกับหัวใจสองดวง
แค่ความไม่เข้าในในบางครั้ง
หรือเพราะความผิดพลั้งในบางช่วง
หรือเพราะรักเรานั้นเป็นรักลวง
หรือเป็นเพราะว่าดวงของเราไม่เข้ากัน
5 มกราคม 2549 12:36 น.
zilver
เป็นต้นกล้าในท้องนาอันแสนกว้าง
อยู่ริมทางน้ำหลากแสนยากเข็ญ
ต้องเอ็นเอียงเบี่ยงตามใครใช่อยากเป็น
เพราะลมเย็นพัดตามรอยให้คล้อยตาม
เป็นต้นกล้าใต้ผืนฟ้าอันแสนกว้าง
ยืนหยัดกลางท้องนาใจวาบหวาม
ต้นไม่ใหญ่อาศัยพื้นคอยยึดตาม
หวังงดงามเป็นต้นข้าวให้คนกิน
มีแหล่งน้ำคอยหล่อเลี้ยงลำเลียงต้น
ต้องทุกข์ทนบนท้องนายังแดนถิ่น
ศัตรูน้อยใหญ่หมายชีวิน
ตัวตัดสินคือต้องสู้และอดทน
เจ้าฉีดพ่นสารพิษร้ายยังต้นข้าว
เป็นครั้งคราวราวใจนี้ต้องมัวหม่น
แต่ละครั้งแทบใจสิ้นแลสนมืดมน
พิษซุกซนแพร่ซึมผ่านลานท้องนา
หากต้นกล้าต้นนี้คือเด็กน้อย
ยังเฝ้าคอยความรู้และเสาะหา
เรียนรู้ร่ำเรียนในตำรา
รอเวลาเติบใหญ่จนได้ดี
ปลูกรักเหมือนน้ำที่หล่อเลี้ยง
อย่าทำเพียงเพราะใจอยากหลีกหนี.
มลพิษอย่าติดไปอย่าได้มี
ต้นกล้าที่ดีจะต้องไม่มีสิ่งเจือปน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
หน้าส่วนตัว
1616
