19 กุมภาพันธ์ 2550 10:14 น.
zilver
เพราะว่าความคิดถึงมันล้น
เพราะใจคนหนึ่งคนมันห่วงหา
เพราะว่ารักและเป็นห่วงเสมอมา
เพราะคุ่มค่าถึงรอมาอย่างตั้งใจ
หลังจากวันนั้นที่บอกว่ารัก
ใจก็มีแต่ความภักดิ์เอาใจใส่
ไม่เคยนอกลู่หรืออยู่ห่างไกล
เพราะว่าทั้งหมดใจมีแต่เธอ
แต่เพราะความไกลห่าง
เพราะว่าระยะทางเธอกลัวเก้อ
ไม่เคยไว้ใจยามที่ไม่ได้เจอ
ว่าว่าฉันจะเผลอ..แอบนอกใจ
เชื่อใจกันบ้างในยามห่าง
ในยามที่ระยะทางกางกันเราไว้
เชื่อในคำว่ารักเชื่อในความจริงใจ
เชื่อว่าความห่างไกล..จะไม่ทำใจ..ให้ห่างกัน
6 กุมภาพันธ์ 2550 14:30 น.
zilver
ไม่เคยมีวันไหน
ที่หัวใจจะไม่ร่ำหา
เท่ากับวันนี้ที่รอมา
เพราะว่าเป็นวันสำคัญ
ไม่ใช่วันเกิดคนที่ชอบ
ไม่ใช่คนที่เราเฝ้าใฝ่ฝัน
ไม่ใช่วันอาทิตย์ วันจันทร์
ไม่ใช่วันนั้น..ที่รอคอย
เป็นวันที่แสนมีค่า
เป็นวันที่มีราคา วันปลดปล่อย
แสนตื่นเต้น..เฝ้าใจลอย
เฝ้าคอย..นาทีระทึกใจ
ทุกครั้งที่ได้ยินเสียง
ทุกทุกสำเนียง ใจหวั่นไหว
เฝ้ารอ รอ รอ อย่างตั้งใจ
จะออก เลขอะไร หนอ คนดี
ก็วันนั้นงัยวันหวยออก
ไม่อยากบอกว่าลุ้นเต็มที่
จะออกอะไรหนอ..รอลุ้นที
รวยหรือจนวันนี้ได้ลุ้นกัน
ไม่ถูกก็ทำหน้าเบ้
ถ้าถูกก็โอเค...สมดังฝัน
อยากกินอะไร..ไปกินกัน
กินได้ทั้งวัน..เพราะมีตังค์
ความสุขของคนจน
เสียงแค่ไหนก็ไม่สน..เพราะมีหวัง
อย่างน้อยได้ลุ้นบ้าง..อย่างจริงจัง
ดีกว่าต้องมานั่ง..ทนทุกข์ใจ
4 มกราคม 2550 13:18 น.
zilver
อ้างว้างในบางความรู้สึก
เหงาข้างในส่วนลึกยังเหว่ว้า
ร้างไกลห่างกายในบางเวลา
เจ็บช้ำเป็นธรรมดา..ของคนห่างไกล
ห่างไกลห่างกันวันเหว่ว้า
บางเวลาบางวัน..ยังหวั่นไหว
บางครั้งภาพเก่าเก่า..เฝ้าป่วนใจ
บางความรู้สึกข้างใน..ยังเรียกหาเธอ
21 ธันวาคม 2549 10:53 น.
zilver
คราหน้าหนาวใจหนาวกายสั่น
คืนและวันผ่านผันวันเหน็บหนาว
หนาวแล้วหนาวหนักในทุกคราว
กายแตกร้าวมิคลายหนาวเพราะห่างไกล
ยอดเขาปลายท้องฟ้าเย็นหนาวเห็บ
ยากจะเก็บอาการหนาวเพราะร้าวไหว
มีเพียงไออุ่นร้อนของกองไฟ
ช่วยให้ใจอุ่นขึ้นบ้างในบางวัน
โรงเรียนบนยอดเขาของเรานี้
ไม่เคยมีเสื้อกันหนาวเราหนาวสั่น
พ่อแม่ไม่มีเงินมาแบ่งปัน
ทำให้ฉันต้องทนร้าวหนาวกายา
.......................
เพราะเราอยู่ไกลในหุบเขา
มีเพียงแค่เงาของแผ่นฟ้า
อาศัยกองฟืนบนพสุธา
ช่วยคลายหนาวในกายา..ให้บรรเทา
ลมหนาวพัดมวลหมอกยามนี้
เหมือนเพิ่มดีกรีความเย็น..ในหุบเขา
แบ่งปันน้ำใจ...ให้พวกเรา
เพราะรู้ว่าพวกเจ้า...คนไทย..ไม่ทิ้งกัน
4 ธันวาคม 2549 14:57 น.
zilver
ภาษาใจรักษาไว้คือการกอด
ย้ำตลอดว่าคิดถึงจึงห่วงหา
อ้างว่ารักว่าคิดถึงคนไกลตา
มิเคยมาให้พบหน้าเพียงคราเดียว.
ภาษากายลายอักษรสลักรัก
ว่ายากนักจักลืมหน้ามาข้องเกี่ยว
แม้นอยู่ใกล้ในใจกันเพียงคราเดียว
แค่เพียงเสี้ยวกายใด้รักได้พักใจ
ภาษาพูดพูดให้หวานน้ำตาลหยด
แต่ใจคดมิมีตรงคงเอนไหว
ปากว่ารักว่าชอบมอบทั้งใจ
แล้วทำไมไม่เจอหน้าแม้คราเดียว
หน้าส่วนตัว
14526
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
