3 พฤษภาคม 2550 06:35 น.
Zelda
คนสองคนเกิดกาลได้พาลพบ
ดลให้คบสัมพันธ์กันเริงร่า
จู่ๆกลับเงียบหายหน่ายอุรา
มิรู้ว่าเขาร้างไปเหตุใดกัน
ปล่อยอีกหนึ่งดวงใจให้ว้าเหว่
จะหันเหทางใดไม่สุขสันต์
อยากรู้ว่าเขาเป็นอย่างไรกัน
จึงหุนหันห่างไม่ร่ำลา
มิอยากคิดว่าอีกใจจะกลายอื่น
ยังขัดขืนข้างในใคร่รู้ว่า
ที่หมางเมินจากไปไม่พุดจา
เป็นเพราะว่าเหตุใดใจอยากฟัง
หมดรักแล้วหรืออย่างไรในครานี้
เพราะว่ามีรักใหม่ไว้ฝากฝัง
จะได้คิดตัดใจไม่ปึงปัง
ให้รักเราจมฝังยังฝืนทราย
แล้วจะยืนหยัดกายมิให้ท้อ
ก้าวเดินต่อด้วยใจที่มุ่งหมาย
ว่าจะมีสักครั้งได้เคียงกาย
กับคนที่มีหัวใจอันมั่นคง
รักเรายิ่งจริงใจไม่เหินห่าง
อยู่ร่วมเรียงคียงข้างดังประสงค์
มอบดวงใจรักให้ไม่จางลง
คงจะมีวันนั้นฉันจะคอย...
23 เมษายน 2550 02:51 น.
Zelda
"เพื่อนรัก"
เพื่อนคอยให้แรงใจเมื่อไฟหมด
เพื่อนช่วยลดทุกข์เราเฝ้าสะสาง
เพื่อนปลอบโยนเรื่อยไปไม่จืดจาง
เพื่อนเคียงคู่ร่วมทางไม่ห่างกัน
รักที่มีคุณค่าหายากยิ่ง
รักลึกล้นข้นจริงกว่าสิ่งสรรค์
รักที่มี่แต่ให้อภัยกัน
รักเพื่อนเป็น"เพื่อนรัก"มั่นนิรันดร
22 เมษายน 2550 23:20 น.
Zelda
เมื่อฝนพรำฉ่ำมาจากฟ้ากว้าง
ลมพริ้วพร่างละอองลู่สู่น้ำใส
เป็นวงคลื่นฟูฟ่องละล่องไป
แสนพิไลม่านน้ำดูงามตา
หมู่แมลงเล่นล้อล่อสายฝน
ม่านแดดปนม่านน้ำฉ่ำเวหา
ประกายงามยามต้องแสงสุริยา
บรรเจิดจ้าระยิบยับจับดวงใจ
20 เมษายน 2550 22:59 น.
Zelda
สายลมริ้วพริ้วผ่านระลอกคลื่น
เสียงครั่นครืนผืนน้ำตามกระแส
ทะเลงามยามนี้มีปรวนแปร
รื่นรมย์แท้ฟังเสียงคลื่นยืนหาดทราย