9 เมษายน 2547 17:20 น.
zany+
......ทำไมคนที่มีแต่ให้ กลับไม่ได้รับการตอบแทนอย่างคุ้มค่าบ้าง บางครั้งบางที คนที่ให้ก็อยากจะให้อย่างบริสุทธิ์ใจ อยากจะให้โดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน......... แต่ถ้าลองมองอีกมุมหนึ่ง อีกด้านหนึ่งของหัวใจ จะพบว่า........ การที่เรามีแต่ให้ แล้วไม่เคยสัมผัสกับการตอบรับเลย เราย่อมรู้ดีว่ามันรู้สึกทรมานแค่ไหน หัวใจร่ำร้องว่า ฉันให้เพราะต้องการที่จะให้ ฉันไม่ได้หวังให้เขาตอบแทนฉันแม้แต่นิดเดียว..... แต่........หัวสมองคิดได้แต่เพียงว่า ทำไมเธอไม่ตอบแทนฉันบ้าง ..............และจะรู้สึกตัวอีกทีว่า หัวใจกับสมองทำงานไม่สัมพันธ์กัน ก็ต่อเมื่อความสับสนว้าวุ่นมาเยือน.........คนที่เคยเป็นแบบนี้ จะเข้าใจได้ถึงความรู้สึกเหล่านั้นได้ดี เว้นแต่คนๆนั้น เป็นผู้ลุล่วงแล้วทั้งในทางโลกและทางธรรม.......................................
3 เมษายน 2547 18:27 น.
zany+
เพื่อนไม่ได้เหมือนครีมเทียม ที่คอยเติมรสชาติให้กาแฟอร่อยขึ้น แต่เพื่อนคือกาแฟ คือองค์ประกอบหลักที่ผู้ดื่มต้องการ .......ใครที่ไหนจะชอบชงครีมเทียมเปล่าๆมากิน เธอก็เหมือนกัน เธอคือเพื่อนของฉัน ฉันมอบคำว่าเพื่อนรักแด่เธอ เธอก็มอบคำว่าเพื่อนรักกลับคืนมาให้ฉัน ฉะนั้นฉันอยากให้เธอเข้าใจว่า เธอคือกาแฟ คือส่วนผสมที่ขาดไม่ได้ เธอไม่ใช่ครีมเทียมไม่ใช่ว่าใครชอบก็เติม ไม่ชอบก็ไม่เติม เข้าใจมั้ย แต่ก็อีก....เธอคิดว่าเธอเป็นอะไรกันแน่ กาแฟหรือว่าครีมเทียม..??
ที่จริงเราไม่ได้ต้องการเธอ(ที่อ่านมัน)มาซึ้งตามที่เราเขียนหรอกนะ มันเป็นแค่ความคิดเน่าๆจากสมองอันไร้รอยหยักของเราแค่นั้นเอง แต่ที่เราเขียน เราต้องการให้คนๆนึงได้รับรู้ คนที่จากกันไปเมื่อเดือนก่อน คนที่สัญญากับเราไว้ว่าจะไม่ลืมกัน ถ้าเธอ(ที่อ่านมัน)มีเวลามากพอ กรุณาไปอ่านเรื่อง "มากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน" ของ "ไดอารี่สีน้ำเงิน" ด้วยนะ คุณจะเข้าใจในตัวฉันมากขึ้น ว่าทำไมฉันถึงมานั่งเขียนเรื่องไร้สาระแบบนี้
..................ถึงเพื่อนคนดีที่จากกันไป...(เมื่อเดือนก่อน)
เพื่อนไม่ได้เหมือนครีมเทียม ที่คอยเติมรสชาติให้กาแฟอร่อยขึ้น แต่เพื่อนคือกาแฟ คือองค์ประกอบหลักที่ผู้ดื่มต้องการ .......ใครที่ไหนจะชอบชงครีมเทียมเปล่าๆมากิน เธอก็เหมือนกัน เธอคือเพื่อนของฉัน ฉันมอบคำว่าเพื่อนรักแด่เธอ เธอก็มอบคำว่าเพื่อนรักกลับคืนมาให้ฉัน ฉะนั้นฉันอยากให้เธอเข้าใจว่า เธอคือกาแฟ คือส่วนผสมที่ขาดไม่ได้ เธอไม่ใช่ครีมเทียมไม่ใช่ว่าใครชอบก็เติม ไม่ชอบก็ไม่เติม เข้าใจมั้ย แต่ก็อีก....เธอคิดว่าเธอเป็นอะไรกันแน่ กาแฟหรือว่าครีมเทียม..??
...........ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอเงียบไปพร้อมๆกับระยะเวลาที่เคลื่อนไปเรื่อยๆ .........ไหนบอกว่าเธอจะไม่ลืมฉัน ไหนบอกว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป ฉันรับรู้ข่าวสารของเธอได้ จากคนรักของเธอเพียงเท่านั้นหรือ ต้องให้เจ้าหล่อนเซ็นเซอร์แม้กระทั่งกับเพื่อนรักของเธอเชียวหรือ หรือว่าเพื่อนตั้งใจจะลืมเพื่อน เพื่อนไม่ต้องการเพื่อนอีกต่อไป ถึงได้ไม่ติดต่อมาหาเพื่อน ........เช่นนี้ .............หากจะอ้างว่าไม่มีโอกาส............ใช่สิก็เธอเอาไอ้โอกาสบ้าบอนั่นไปทิ้งไปเทให้แม่ทูลหัวคนดีของเธอจนหมดแล้วนี่ เพื่อนจึงไม่มีความหมาย เพื่อนจึงถูกลืม ............................ระยะเวลาเพียง 1 เดือน ..กลับมีค่าจนทำให้คนเราลืมกัน..............................................ซึ้งในคำพูดของเพื่อนจริงๆ
หน้าส่วนตัว
638
