29 พฤษภาคม 2545 16:41 น.
Zagaie
สายลมข้างนอกยังแรงเกินไป
อาจพัดใจอ่อนไหวของฉันปลิวหาย
ปิดประตูบานเก่าแน่น ก่อนความหนาวจะแล่นกระทบกาย
ฟ้าคืนนี้ก็ดู เดียวดายเหมือนเคย
ฝันไปว่าได้ยินเสียง
ใครมากระซิบข้างเตียง แสร้งเงียบเฉย
ไม่กล้าลุกขึ้นมา กลัวจะสบตากับความว่างเปล่าจังเลย
ความจริงอาจเป็นเพียงลมรำเพย ที่เอื้อนเอ่ยในราตรี
29 พฤษภาคม 2545 15:33 น.
Zagaie
อากาศสงบนิ่ง
ฉันปล่อยให้เวลาวิ่ง อยู่กับที่
ไม่ออกไปพบเดือน หรือตะวันเผื่อผิวพรรณจะขาวขึ้นบ้าง นะ บางที
อยู่คนเดียวในห้องๆ นั้ ทั้งวัน
ฉันเคยออกไปตามหา
สิ่งที่ฉันคิดว่าอยู่ในฝัน
ความจริงมันเลอะเลือน มันไม่เหมือนที่เคยเห็นในเงาจันทร์
ฉันจึงหยุดพักหนึ่งวัน รวบรวมความฝันให้ชัดเจน
28 พฤษภาคม 2545 23:12 น.
Zagaie
ในโลกสี่เหลี่ยมใบเก่า
ฉันสัมผัสความเหงาในอณูของอากาศ
อยู่ดีๆ ก็รู้สึกขึ้นมา ไม่มีร่องรอยในเวลาให้คิดคาด
จู่ๆก็เหงาประหลาดกว่าทุกวัน
เปิดหน้าต่างให้ลมพัด ผ่าน
ให้ความคิดอ่านไหลเรื่อยไปอย่างนั้น
ไปให้พ้นจากโลกที่กำลังอยู่ ไม่อยากรับรู้ความเหงาที่โรมรัน
และแล้วขุนเขาแห่งความจริงก็เข้ามากั้น ให้อณูเหงาทำลายฝันฉันต่อไป
27 พฤษภาคม 2545 23:57 น.
Zagaie
ฉันอยากให้ทะเลมีสีส้ม
แล้วสายลมกลายเป็นสีชมพูใส
ผืนทรายที่แผ่กว่าง สลับสีต่างกันไป
ให้ในโลกมีแต่สิ่งใหม่ที่น่าอัศจรรย์
แต่มีสิ่งหนึ่งในโลกแห่งความจริง
ที่ยังสงบนิ่งไม่เปลี่ยนจากโลกแห่งความฝัน
คือคลื่นหัวใจสีฟ้า ที่ยังไม่มีใครมาผูกพัน
เพื่อฉันจะได้เก็บมันไว้เพื่อเธอคนดีของฉัน คนเดียว
27 พฤษภาคม 2545 22:47 น.
Zagaie
ละอองฝุ่นแห่งความอาทร
ล่องลอยโชยอ่อน ณ ที่นี่
เมื่อสายลมมิตรภาพ พัดกำซาบกับความหวังดี
อยากให้เวลาที่เรามารวมกันตรงนี้ ช้าลง
ก็กว่าจะว่างครบทีมครบแก๊งก์
ความคิดถึงก็กรรโชกแรงแซงโค้ง
ล้อมวงเข้ามาโดยรอยยิ้ม เรื่องเล่าเป็นน้ำจิ้มชูโรง
อยากให้เวลา หนึ่งชั่วโมง คือ หนึ่ง ปี
เล่าเรื่องราวชีวิตสุขและเศร้า
เปรียบเทียบกับละครน้ำเน่าคืนนี้
ชีวิตพวกนายทุกตอน มีเราเป็นแฟนละคร ชั้นดี
รับให้คะปรึกษาฟรี ขอข้าวมื้อนึง
แล้วเมื่อต้องสลายตัวไปตามทาง
หากว่างๆ จะโทรไปถึง
รับรองเจอกันคราวหน้า จะเปลี่ยน look แบบว่าต้องตะลึง
เตรียมเรื่องทะเล้นทะลึ่ง แลกกับเรื่องซึ้งๆของพวกนาย
หน้าส่วนตัว
674
