27 มีนาคม 2545 00:14 น.
Zagaie
Memory trees are growing up here
In our heart for a cheerfully cheer
No more sad
And no more fear
ต้นความทรงจำผลิใบ
ในใจเราทุกคนที่นี้
สร้างแรงหวังให้เรืองรองรุ่งระวี
จะไม่มีแม้เงาเศร้าขลาดกลัว
21 มีนาคม 2545 22:04 น.
Zagaie
ถึงแม้ชีวิตจะไม่มีใคร
ฉันก็แน่ใจว่าฉันยังอยู่ได้
มีอะไรให้ทำอีกมากมาย
ความเหงาจึงไม่มาวุ่นวาย เมื่ออยู่คนเดียว
อยู่คนเดียวไม่ใช่ ไร้ความรัก
หากแต่รักนี่แหละหลักให้ยึดเหนี่ยว
ความรักในใจฉัน ในคลื่นของความฝันที่บิดเกลียว
แม้ต้องอยู่โดดเดี่ยว แต่ไม่เปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
เพราะความรักอยู่ในใจฉันเสมอ
ไม่ว่าเธอจะอยู่หรือห่างหาย
ฉันเก็บรักไว้ในใจที่ไม่ตาย
ฉันจึงอยู่สุขกายสบายดี
21 มีนาคม 2545 12:00 น.
Zagaie
อย่างน้อยยังมีเธอที่ใส่ใจ
ในเวลาที่ฉันต้องการใครเป็นเพื่อนฉัน
ก่อนความเหงาจะทักทาย ก่อนความโหดร้ายจะโรมรัน
มีเธอมาช่วยแบ่งเบามันจนจางหายไป
ก่อนเธอจะเอ่ยลาทุกๆครั้ง
เธอทิ้งความหวังและรอยยิ้มไว้ให้
นี่สินะ ที่เธอทำ ฉันจึงต่อสู้มาได้ยาวไกล
หากชีวิตจะขาดอะไร ก็ขออย่าให้ฉันขาดกำลังใจจากเธอ
20 มีนาคม 2545 23:02 น.
Zagaie
เมื่อฉันตื่นจากฝัน
ฉันก็จะเฝ้าถามหาใครคนนั้นที่ฉันไม่เคยมองเห็น
จากในโลกของความเป็นจริง ความว่างเปล่าเท่านั้นที่เป็น
ฉันเดินทางผ่านถนนหลายเส้น เพื่อตามหาใครสักคน
ความฝันอาจช่วยบอกทาง
ดวงดาวบนฟ้ากว้างยังร่วงหล่น
ชีวิตยังเดินต่อไป เพื่อตามหาใจของตน
ซึ่งท่ามกลางคนล้านคนมีคนเดียว
7 มีนาคม 2545 01:40 น.
Zagaie
ฉันทำอะไรโง่ๆมามากแล้ว
ทั้งๆที่ฉันก็รู้ตัว
ใช่ ฉันแกล้งโง่ไงล่ะ
แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้วิธีการกลับไปฉลาดเหมือนเก่าแล้ว
ยิ่งโต
ยิ่งโง่
เวลาผ่านไป
ฉันเริ่มรู้สึกว่า
หัว
เป็นที่ที่มีไว้ให้อวัยวะ
คือ ตา ปาก จมูก หู ผม คิ้ว
ประดับเอาไว้
และทำให้คอ ได้มีอะไรตั้งอยู่บ้างเท่านั้น
ตอนนี้ ฉันรู้ตัวแล้วว่า ฉันโง่จริงๆ
ถ้าฉันมัวทำตัวอย่างนี้
ความโง่งุ่นง่านก็จะกัดกินกบาลหัว
ฉันจนตายแน่ๆ
หน้าส่วนตัว
861
