6 ตุลาคม 2545 23:23 น.
Zagaie
คล้ายคืนคล้อยเคลื่อนคืนอีกครั้ง
ค้นความหลังหลั่งไหลในห้วงจิต
เมื่อครั้งคร่ำค่ำนั้นมันหวนคิด
ถึงคำคนขานตะขิดตะขวงความ
จำแจ่มจันทร์ จ้ากระจ่างอยู่กับเจ้า
บัดนี้จางแจ้งเพียงเงา งุ่มง่าม
ระลึกแล้วแก้วดวงเดือนงาม
เจ้าเอ๋ยเอ่ยคำความหยามน้ำใจ
5 ตุลาคม 2545 12:09 น.
Zagaie
ฉันสัมผัสเธอด้วยสายตา
ปล่อยให้เวลาเฉื่อยชาอย่างนี้
หากกระเถิบเข้าไปใกล้ กลัวเธอจะไกล คนดี
มองเธอหลับอย่างนี้สบายใจ
ปิดเปลือกตาคู่บางยังพิมยิ้ม
ไม่อยากให้ใครมากกรุ้มกริ่มเธอรู้ไหม
แม้กับตัวฉันเองยังยั้งใจ
อยากถนอมเธอไว้ให้นานๆ
อย่าเพิ่งลืมตานะที่รัก
อยากให้เธอพัก ที่นี่คือบ้าน
ฉันจะอยู่ไม่หางไป เช่นในวันวาน
จะส่งผ่านความรักอยู่ข้างๆ ไม่ร้างไกล
หน้าส่วนตัว
809
