3 มกราคม 2545 00:14 น.
Zagaie
ข่มตานอนยังยากเกินไป
เวลาที่คิดถึงใครที่ใจฝัน
นับดาวดวงที่เจ็ดหมื่น แปดพัน
แค่นอนหลับทำไมมันช่างยากเย็น
ตัดสินใจเขียนไดอารี่
ระบายความรู้สึกนี้ที่เธอไม่เห็น
คนปากแข็งอย่างฉันบอกรักใครตรงๆไม่เป็น
ให้หน้ากระดาษรับฟังสิ่งที่ซ่อนเร้นก่อนเข้านอน
2 มกราคม 2545 23:45 น.
Zagaie
แสงสว่าง ในเมืองกรุง ปรุงปลอมแปลก
วันนี้ฉัน เดินแยก จากแสงสี
จากเมืองหลวง ฟุ้งฟ้า ยามราตรี
มาที่นี่ ริมลำน้ำ แม่มูล
คืนข้างขึ้น แสงจันทร์ แจ่มเต็มแสง
สายหมอกแฝง แสงสว่าง แล้วจางสูญ
เห็นแสงจันทร์ กระจjางจ้าเจิดจรูญ
ลมหนาวพัด ไม้ฝากนู้น ระเนนนอน
ปล่อยให้แสงจันทร์อาบใจ
ที่เคยมืดหม่นไหม้ให้พักผ่อน
ห่มหมอกหนาว ให้หมอกขาวกล่าวคำกลอน
ฉันสดับ ไว้ทุกตอน ณ ริมน้ำ
2 มกราคม 2545 23:16 น.
Zagaie
ฉันอาจเปลี่ยนใจเรื่องนั้นเรื่องนี้
เรื่องละร้อยกว่าที อย่างที่ว่า
เรื่องรวนเรเลือกมากเรื่องลมฟ้า
เรื่องหมูหมา ไก่กาว่ากันไป
เหมือนความโลเลจะคู่กับฉัน
สิ่งเดียวที่ใจมั่นไม่หวั่นไหว
ในข้อที่ฉันรักเธอหนักแน่นนี่ไง
แล้วจะบอกเธอดีมั๊ย ชักลังเล