30 ตุลาคม 2544 22:54 น.
Zagaie
เธอถามว่าห่วงใยใหม
ก่อนที่เธอจะจากไปจากที่นี่
น่าจะรู่ว่าใจที่มี
มันได้ไปอยู่ที่ตัวเธอ
ขอให้เธอห่วงตัวเอง
ไม่ต้องเกรงว่าฉันจะเก้อ
ก็ใจไปอยู่กับเธอ
รู้ไว้เสมอว่าฉันเป็นเหมือนเธอที่เป็น
อย่าถามว่าจะลืมไหม
ถ้าจากไปไกลตา...ไม่เห็น
เธอจะรู้สึกร้อนหรือเย็น
ฉันเป็นเหมือนเธอทุกประการ
แล้วจะไปลืมได้ไง
ไว้ใจเธอนะจงกล้าหาญ
หวังว่าใจที่ให้คงจะไม่ร้าวราน
จะจากไปนาน ฝากใจไว้ให้ดูแล
30 ตุลาคม 2544 15:28 น.
Zagaie
อย่าคิดว่าจะหลอกกันได้ง่ายๆ
ไม่ใช่ไพ่ตายของใครนะ คนอย่างฉัน
มายากี่เล่มเกวียน (ต่อให้เป็นเล่มอีแต๋น) ก็รู้ทัน
จะมาหักอกโธ่อย่าฝัน เพราะอกฉัน แข็งแรง
30 ตุลาคม 2544 13:16 น.
Zagaie
กรุณาอย่าทำ
อย่าทำให้ช้ำกว่านี้
รู้ไหมที่เธอทำท่าที
มันกร่อนใจดวงนี้สลายลง
หลอกลวงกันชัดๆ
เหมือนเธอซัดค้อนปอนใส่ใจเป็นผง
จากคนที่เคยทรนง
มันหวั่นไหวไม่มั่นคงเพราะเธอ
28 ตุลาคม 2544 20:47 น.
Zagaie
ใครหนอหยิบดาว ที่สุขสกาว
มาใส่นัยตาของเธอ
ฉันมองด้วยความสุขเสมอ ทุกครั้งที่เธอ
เมียงตามองต้องแสงจันทร์
ใจฉันอาจหยุดเต้นโดยพลัน หากเพียงข้ามวัน
ตัวฉันไม่ได้พบเจอ
กฤษณะบรรเลงขลุ่ยเพ้อ ไม่สู้เสียงเธอ
เพราะแท้แม้เปล่งเพียงพยางค์
อ่อนช้อยยามเธอเยื้องย่าง อัปสรเอาอย่าง
ยังต่างกันราวฟ้าดิน
แม้ได้เคียงใกล้ยุพิณ ชั่วชีวิตสิ้น
ไม่ขอยลยินสตรีใด
เธองามรูปและน้ำใจ ดุจสายธารใส
หลั่งไหลไม่มีอวสาน
จะรักเธอไปตลอดกาล แม้แต่ยมบาล
ปลิดชีพมิปลิดรักเลย
28 ตุลาคม 2544 12:12 น.
Zagaie
ทักทายสหายอีกครั้ง แล้วนา
ไปไงมาไงหนา วันนี้
เป็นสุขดีหรือเพื่อนยา บอกหน่อย
มีเรื่องไดแบ่งปันชี้ เพื่อนช่วยคลายเหงา