28 พฤษภาคม 2545 23:12 น.
Zagaie
ในโลกสี่เหลี่ยมใบเก่า
ฉันสัมผัสความเหงาในอณูของอากาศ
อยู่ดีๆ ก็รู้สึกขึ้นมา ไม่มีร่องรอยในเวลาให้คิดคาด
จู่ๆก็เหงาประหลาดกว่าทุกวัน
เปิดหน้าต่างให้ลมพัด ผ่าน
ให้ความคิดอ่านไหลเรื่อยไปอย่างนั้น
ไปให้พ้นจากโลกที่กำลังอยู่ ไม่อยากรับรู้ความเหงาที่โรมรัน
และแล้วขุนเขาแห่งความจริงก็เข้ามากั้น ให้อณูเหงาทำลายฝันฉันต่อไป
27 พฤษภาคม 2545 23:57 น.
Zagaie
ฉันอยากให้ทะเลมีสีส้ม
แล้วสายลมกลายเป็นสีชมพูใส
ผืนทรายที่แผ่กว่าง สลับสีต่างกันไป
ให้ในโลกมีแต่สิ่งใหม่ที่น่าอัศจรรย์
แต่มีสิ่งหนึ่งในโลกแห่งความจริง
ที่ยังสงบนิ่งไม่เปลี่ยนจากโลกแห่งความฝัน
คือคลื่นหัวใจสีฟ้า ที่ยังไม่มีใครมาผูกพัน
เพื่อฉันจะได้เก็บมันไว้เพื่อเธอคนดีของฉัน คนเดียว
27 พฤษภาคม 2545 22:47 น.
Zagaie
ละอองฝุ่นแห่งความอาทร
ล่องลอยโชยอ่อน ณ ที่นี่
เมื่อสายลมมิตรภาพ พัดกำซาบกับความหวังดี
อยากให้เวลาที่เรามารวมกันตรงนี้ ช้าลง
ก็กว่าจะว่างครบทีมครบแก๊งก์
ความคิดถึงก็กรรโชกแรงแซงโค้ง
ล้อมวงเข้ามาโดยรอยยิ้ม เรื่องเล่าเป็นน้ำจิ้มชูโรง
อยากให้เวลา หนึ่งชั่วโมง คือ หนึ่ง ปี
เล่าเรื่องราวชีวิตสุขและเศร้า
เปรียบเทียบกับละครน้ำเน่าคืนนี้
ชีวิตพวกนายทุกตอน มีเราเป็นแฟนละคร ชั้นดี
รับให้คะปรึกษาฟรี ขอข้าวมื้อนึง
แล้วเมื่อต้องสลายตัวไปตามทาง
หากว่างๆ จะโทรไปถึง
รับรองเจอกันคราวหน้า จะเปลี่ยน look แบบว่าต้องตะลึง
เตรียมเรื่องทะเล้นทะลึ่ง แลกกับเรื่องซึ้งๆของพวกนาย
7 พฤษภาคม 2545 01:02 น.
Zagaie
ฉันข้ามฟ้ามาย่ำแผ่นดินอื่น
ที่วันคืนผันผ่านต่างบ้านฉัน
ต่างภาษาต่างลวดลายหลายชาติพันธุ์
ฉันมาเพื่อเรียนรู้มันให้เข้าใจ
มีมากมายหลายสิ่งในส่วนต่าง
มีดีบาง เลวบ้าง พรางซ่อนไว้
ที่หลายคนเดินทางห่างหมื่นไมล์
อาจเพื่อค้นให้ใกล้ใจตัวเอง
27 มีนาคม 2545 00:14 น.
Zagaie
Memory trees are growing up here
In our heart for a cheerfully cheer
No more sad
And no more fear
ต้นความทรงจำผลิใบ
ในใจเราทุกคนที่นี้
สร้างแรงหวังให้เรืองรองรุ่งระวี
จะไม่มีแม้เงาเศร้าขลาดกลัว
หน้าส่วนตัว
790
