25 มิถุนายน 2545 07:36 น.
Zagaie
เหมือนเอื้อมมือคว้าตะวัน
ความร้อนแผดเผากันจนหม่นไหม้
ฉันเคยหวังจะใช้ใจแลกใจ
กลับเป็นการโยนใส่กองไฟของเธอ
24 มิถุนายน 2545 11:22 น.
Zagaie
จงคลิ๊กเม้าส์ด้านซ้ายค้างไว้ ลากสร้างแถบ ตั้งแต่ 1 - 1 แล้วคุณจะเข้าใจ ส่วนที่ว่างเปล่านั้น
1
ฉันนั่งข้างเก้าอี้ว่างเปล่า
ภายในห้องสีขาวกับความเหงา
เจ้าของที่นั่งตรงนี้ ทิ้งฉันให้อยู่ที่นี่กับเงา
ที่เกิดจากแสงแดดบางเบากระทบกาย
...............................................
มีเพียงเสียงใบไม้ไหว
เป็นเพื่อนยามลมหายใจใกล้สลาย
คุยกับเงาตัวเอง มีความเงียบเป็นเสียงเพลงเดียวดาย
.............. ตอนนี้..........
ฉันจะหลับ หรือ ตาย .........................ก็คล้ายกัน1
23 มิถุนายน 2545 23:45 น.
Zagaie
ขณะที่ฉันเพิ่งลืมตา
ก็พบว่าหมอนใบตรงหน้าว่างเปล่า
ดวงตะวันปลุกฉันมารับรู้เรื่องราว
ว่าฉันผ่านคืนหนาวมาผู้เดียว
เสียงนกในยามเช้า
ปลุกใจให้ก้าวอย่างโดดเดี่ยว
หนทางยาวเลี้ยวลดขดเกลียว
ผ่านทุ่งหญ้าสีเขียว อาจจะเจอคนคนเดียวของหัวใจ
29 พฤษภาคม 2545 16:41 น.
Zagaie
สายลมข้างนอกยังแรงเกินไป
อาจพัดใจอ่อนไหวของฉันปลิวหาย
ปิดประตูบานเก่าแน่น ก่อนความหนาวจะแล่นกระทบกาย
ฟ้าคืนนี้ก็ดู เดียวดายเหมือนเคย
ฝันไปว่าได้ยินเสียง
ใครมากระซิบข้างเตียง แสร้งเงียบเฉย
ไม่กล้าลุกขึ้นมา กลัวจะสบตากับความว่างเปล่าจังเลย
ความจริงอาจเป็นเพียงลมรำเพย ที่เอื้อนเอ่ยในราตรี
29 พฤษภาคม 2545 15:33 น.
Zagaie
อากาศสงบนิ่ง
ฉันปล่อยให้เวลาวิ่ง อยู่กับที่
ไม่ออกไปพบเดือน หรือตะวันเผื่อผิวพรรณจะขาวขึ้นบ้าง นะ บางที
อยู่คนเดียวในห้องๆ นั้ ทั้งวัน
ฉันเคยออกไปตามหา
สิ่งที่ฉันคิดว่าอยู่ในฝัน
ความจริงมันเลอะเลือน มันไม่เหมือนที่เคยเห็นในเงาจันทร์
ฉันจึงหยุดพักหนึ่งวัน รวบรวมความฝันให้ชัดเจน
หน้าส่วนตัว
699
