2 ธันวาคม 2545 12:34 น.
Zagaie
อยากให้เธอลืมความอ่อนล้า
อยากให้พักสายตา จากความสับสน
ลบสิ่งเลวร้าย หลบความวุ่นวายและผู้คน
หาเวลาพักสักหน คุยกับตัวตนของเธอ
ฟังเสียงเพลงของหัวใจ
มันจะคอยเตือนให้เข้มแข็งเสมอ
หากพรุ่งนี้ จะมีเรื่องหนักหนามาให้เจอ
เสียงเพลงที่ว่างเปล่า จะทำให้เธอ มีพลัง
24 พฤศจิกายน 2545 22:19 น.
Zagaie
ปล่อยให้เงาทอดสู่แสงจันทร์
ลืมคืนวัน ที่มัน ทำร้าย เราเสมอ
สูดหายใจแล้วเดินอีกก้าว พร้อมรับรู้เรื่องราวที่ต้องเจอ
ฤดูกาลเปลี่ยนเสมอ เหมือนชีวิตเธอต้องเปลี่ยนแปลง
24 พฤศจิกายน 2545 21:50 น.
Zagaie
หากคืนหนาว ค่ำนี้ยังมีดาว
ออกไปท้าลมหนาวด้วยกันไหม
ริมหาด ระยิบระยับ รำไร
อยากจะชวน เพื่อนใจ ไปด้วยกัน
จะกอบทราย แทนดวงดาว
เอามากอง แทบเท้า เป็นของขวัญ
เพราะไม่อาจเก็บดาวมาให้กัน
อ้อมแขนอุ่นเท่านั้นที่ฉันมี
6 ตุลาคม 2545 23:23 น.
Zagaie
คล้ายคืนคล้อยเคลื่อนคืนอีกครั้ง
ค้นความหลังหลั่งไหลในห้วงจิต
เมื่อครั้งคร่ำค่ำนั้นมันหวนคิด
ถึงคำคนขานตะขิดตะขวงความ
จำแจ่มจันทร์ จ้ากระจ่างอยู่กับเจ้า
บัดนี้จางแจ้งเพียงเงา งุ่มง่าม
ระลึกแล้วแก้วดวงเดือนงาม
เจ้าเอ๋ยเอ่ยคำความหยามน้ำใจ
5 ตุลาคม 2545 12:09 น.
Zagaie
ฉันสัมผัสเธอด้วยสายตา
ปล่อยให้เวลาเฉื่อยชาอย่างนี้
หากกระเถิบเข้าไปใกล้ กลัวเธอจะไกล คนดี
มองเธอหลับอย่างนี้สบายใจ
ปิดเปลือกตาคู่บางยังพิมยิ้ม
ไม่อยากให้ใครมากกรุ้มกริ่มเธอรู้ไหม
แม้กับตัวฉันเองยังยั้งใจ
อยากถนอมเธอไว้ให้นานๆ
อย่าเพิ่งลืมตานะที่รัก
อยากให้เธอพัก ที่นี่คือบ้าน
ฉันจะอยู่ไม่หางไป เช่นในวันวาน
จะส่งผ่านความรักอยู่ข้างๆ ไม่ร้างไกล