10 กรกฎาคม 2547 02:30 น.
Zagaie
เพียงอยากคว้าดวงดาวไว้สักดวง
จากล้านดวงกลางห้วงเวหาหาว
ระยิบพร้อย ระยับพราย ประกายดาว
จะเพียรก้าว จะหมั่นมุ่ง จูงดวงใจ
จะเอื้อมมือ ออกไป ไกลสุดเอื้อม
จะไม่เอือม ไม่อ้างทางท้อใหน
เพียงปรายตา ปรากฏดาว ก็พราวใจ
เติมพลัง เติมไฟ ไปเก็บดาว
21 กรกฎาคม 2546 17:47 น.
Zagaie
อยากได้รักมาเติมใจในวันเหงา
แม้ที่เดิมๆมันจะเก่า แต่มีความหลัง
สัมผัสไอรัก ด้วยใจที่หยุดพักเพียงลำพัง
พบว่าความรักยัง มาวนเวียน
บนเก้าอี้และที่พื้นหญ้า
มีแต่ท้องฟ้าเท่านั้นที่เปลี่ยน
ดอกไม้ยังเก็บความอาทร ซ่อนไว้ในกลีบอ่อนละมุนเนียน
ภาพเก่าๆยังวนเวียนใกล้ๆใจ
21 กรกฎาคม 2546 17:13 น.
Zagaie
เพียงเงาของความว่างเปล่า
ที่กอปรเก็บเรื่องราวในใจฉัน
แม้สายลมจะโชยไหว เหมือนที่เธอจะไปจากกัน
จะทำให้เรื่องเราเงียบงันเป็นเพียงเงา
ไม่มีเหลือแม้ความรู้สึก
ที่จิตสำนึกเคย โหยหาวันเก่าๆ
ถัดจากความว่างเปล่านี้ มีเพียงกำแพงที่กั้นเรา
ที่ประตูก็มีแต่ความเศร้า ที่เข้ามากับสายลม
22 พฤษภาคม 2546 21:26 น.
Zagaie
อยากสัมผัสหยาดฝน
ที่ร่วงหล่นกล่นเกลื่อนอยู่ตรงหน้า
สัมผัสละอองไอ ปนหยดน้ำที่ไหลออกจากตา
ไม่อยากนับเม็ดฝนที่ร่วงมา กลัวจะเท่ากับค่าที่เสียใจ
หากน้ำฝนจะช่วยล้างน้ำตา
ให้คนธรรมดาอย่างฉันได้สู้ไหว
ผ่านอะไรมาหนัก เปียกฝนสักพักจะเป็นไร
คงมีเพียงฝนที่สนใจ คนอย่างเรา
20 พฤษภาคม 2546 13:17 น.
Zagaie
กล่าวคำทักทายแสงตะวัน
ด้วยดวงตาเปี่ยมฝันในยามเช้า
เมื่อสายลมพัดมา ฉันจะเล่าท้องฟ้าเป็นเรื่องราว
ความหมายของปุยเมฆขาวบนฟ้าไกล
ท่ามกลางเรียวดอกหญ้าสะพรั่งเรือง
ดีกว่ายอดตึกเปรื่องในเมืองใหญ่
ใต้ต้นตะแบกร่ม กว่าร่มใด
ผลิกวี เปรมใจ ใว้ที่นี้
หน้าส่วนตัว
1037
