เธอมี ทุกข์ใด ในชีวิต เธอคิด หมกมุ่น ครุ่นเคร่ง ด่าทอ ชีวิต เส็งเคร็ง กัดกราม ขบเกร็ง เฮ็งซวย สบถด่า ว่าโชค ชะตาชั่ว ขีดเส้น มัวซัว มั่วม้วย เป็นหมู หวังหลุด จากอวย ช่วยด้วย กูซวย ช่วยที ยิ่งร้อง ยิ่งร้าง เสียงรับ จะกลับ ก็ไกล เหลือที่ เหลือเพียง เสียงเดียว ที่มี เสียงนี้ ที่ใจ ให้ทน รู้สึก ตรึกตรอง ผองทุกข์ อย่ายึด ติดสุข ที่ผ่านพ้น เห็นทุกข์ ทุกทาง ในใจตน อย่าสับสน เอาทุกข์มา เป็นเรา