26 ธันวาคม 2544 00:28 น.
Zagaie
1
เด็กน้อย
ยิ้มหวาน
โดยง่าย
2
มีแรงร้อง
มีแรงเล่น
เหนื่อยง่วงหลับ
3
บนตักหญิงหนึ่งยิ้ม
เด็กน้อยหลับตา
ฝันงาม
25 ธันวาคม 2544 23:31 น.
Zagaie
ความชุ่มชื้นและอุณหภูมิที่เหมาะสม
ต้นกล้าเม็ดกลมจึงแทงราก
ดินนุ่มช่วยดูแล เมล็ดที่แม่นกคาบมาฝาก
ยังมีเมล็ดอีกมากรอการเกิด
แม้ต้นอ่อนยังยืนหยัดชัดและกล้า
มิร้างราโรยแรงแห้งระเหิด
แดดแผดร้อนเร่งเร้าเจ้ายังเชิด
หมายบรรเจิดเปิดใบแผ่แก่ผืนดิน
25 ธันวาคม 2544 23:16 น.
Zagaie
แล้วเธอก็ได้รู้รสชาติหนึ่งในช่วงชีวิต
อะไรๆไม่เป็นอย่างคิดฝัน
อดทนรับรู้รสขมบ้าง ช่างมัน
รสขมนั้นมีหวานซ่อนอยู่ตอนปลาย
สักวันในส่วนหนึ่งของเวลา
เธออาจจะเยียวยาหัวใจได้
ความรักยังคงอยู่ แต่ความเจ็บที่เคยรับรู้จะจางคลาย
สายธารเวลาจะสลายให้มันค่อยๆมลายหายไป
24 ธันวาคม 2544 09:50 น.
Zagaie
ฉันสัมผัสความเย็นยะเยียก
แม้มีอาภรเป็นเปลือกหุ้มไว้
ความเย็นซ่อนเร้นเข้าเข่นใจ
ห่มผ้าหนาเท่าใดไม่คลาย
ฉันเริ่มจุดเทียนดวงแรก
ไล่หนาวที่เข้าแทรกให้ห่างหาย
และจุดทีละดวงทีละดวงเรียงราย
ปล่อยให้น้ำตาเทียนไหลเป็นสาย เพื่อให้ได้ความอบอุ่นคืนมา
23 ธันวาคม 2544 21:50 น.
Zagaie
ฉันยังจำภาพในวันที่แสนสนุก
โต๊ะเก่าๆที่เราซุกขนมไว้
ชอล์กที่ลอยมาฉับพลันทันได้
วันฟ้าใสเราสไตรค์ไม่เข้าเรียน
กิจกรรมกรำกร้านมีงานหนัก
พลัดกันพักช่วยกันทำไม่คลื่นเหียน
พอใกล้สอบเราร่วมด้วยช่วยกันเรียน
ช่วยกันเขียนฝิ่นแจกบ้างแลกกัน
เราคุยถึงเวลาอนาคต
ดูสวยงามหมดจดหมายมั่น
มุ่งหวังหลากสิ่งสารพัน
ความฝันความหวังพลังมี
ก่อนตะวันใกล้ลับฟ้า
เราเคยมาบอกร่ำลากันที่นี่
ระเบียงขาวทอดยาวยังอยู่ดี
เหมือนมิตรภาพที่มียังเหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
707
