21 ธันวาคม 2545 19:12 น.
yoye
ฉันมีความทรงจำที่ดี-ดี เรื่องนึงระหว่างฉันกับเขา ฉันชอบเล่าเรื่องนี้ให้ใครต่อใครฟัง ก็ เมื่อครั้งที่ฉันกับเขาไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะแห่งนั้น เราเดินคุยกันไปเรื่อยๆ แล้วฉันก็เห็นต้นไม้ที่เขาปลูกไว้ข้างๆทางเดิน มันน่ารักมาก จะเป็นต้นเล็กๆ ดอกจะเป็นสีส้ม แดง ขาว ชมพู ม่วง เขาก็ถามฉันว่า " อยากได้มั้ย เดี๋ยวจะเอาให้ " แล้วฉันก็เลือกเอาต้นที่มีดอกสีส้ม เพราะว่าเป็นสีที่ฉันชอบที่สุด พอวันต่อมาเขาก็เอากระถาง ดินและก็ปุ๋ยมาให้ จากวันนั้นมาฉันก็เฝ้าดูแลมัน เวลาที่เขามาหาฉันเค้าก็จะถามฉันว่า " ต้นไม้ของเราเป็นยังงัยบ้าง " ฉันทำมันเกือบตายหลายครั้ง เพราะว่ามันเป็นต้นไม่ที่ไม่ค่อยจะแข็งแรงมากนัก ทุกๆเช้าฉันจะเอามันออกไปที่ระเบียงนอกห้องพักให้มันได้รับแสงแดด แล้วก็รดน้ำ พรวนดินบ้างและก็ ใส่ปุ๋ยวันละ 2-3 เม็ด พอถึงตอนเย็น ฉันก็รีบมาเอาต้นไม้เข้ามาในห้อง เพราะว่า เวลาค่ำ จะมีแมลงมากัดกินใบและกิ่งของมัน ฉันจะทำอย่างนี้ทุกๆวัน บางวันกลับมาค่ำ ต้นไม้ของฉันมันก็จะโดนแมลงกินจนเกือบจะไม่เหลือสักใบ แล้วฉันก็จะดูแลมันดีขึ้น วันไหนถ้าเกิดว่ามีธุระ ต้องกลับค่ำจริงๆ ฉันก็จะไม่เอามันออกจากห้องเลย และก็มีอยู่วันนึง ฉันกลับบ้าน ฉันบอกให้พี่ที่พักอยู่ห้องเดียวกันช่วยดูแลแทนฉัน แต่พอฉันกลับมา อืม ฉันแทบร้องไห้เลยล่ะ ก็เพราะต้นไม้ของฉันมันโดนแมลงกินจนจะไม่เหลือสักกิ่งเลย ตอนนั้นที่มันยังไม่โดนกิน มันกำลังจะออกดอกแล้ว ฉันเสียใจมาก ตอนกลางคืนฉันแอบมาร้องไห้กับต้นไม้ด้วย พี่ๆก็บอกฉันว่ามันคงจะตายแล้วล่ะ ให้ฉันไปหาซื้อต้นไม้ต้นใหม่ที่มันแข็งแรงกว่านี้มาปลูกแทน แต่ ...ฉันทำแบบนั้นไม่ได้หรอก เพราะมันไม่ได้เป็นแค่ต้นไม้ต้นนึงเท่านั้นในความรู้สึกฉัน มันคือ ` ความรัก คือ ความห่วงใย และคือความผูกพันระหว่างฉันกับเขา `
ใครจะเชื่อมั้ย อืม มันอาจจะเป็นบังเอิญก็ได้ ต้นไม้ต้นนี้มันเหมือนความรักของฉัน เวลาที่เราห่างกัน เวลาที่เขาคนนั้นไม่สนใจ ไม่มาหา ต้นไม้ของฉันมันจะโดนแมลงกินทุกครั้งเลย ครั้งที่ฉันกลับบ้านแล้วมันก็โดนแมลงกินจนเกือบจะหมดน่ะ เกือบเดือนมั้ง ที่เขาไม่มาหาฉันเลย ส่วนฉันตอนนั้นเหรอ ฉันร้องไห้คิดถึงเค้าเกือบทุกวัน บางทีฉันก็พูดกับต้นไม้บ้าง ฉันก็ได้แต่เฝ้ารอ รอวันที่เขาจะกลับมา
ฉันดูแลมันดีขึ้นกว่าเดิม รดน้ำ พรวนดินใส่ปุ๋ยทุกวัน และไม่นาน มันก็เริ่มผลิกิ่ง ใบ และกำลังจะออกดอก แล้ววันนึงเขาก็กลับมาหาฉัน ช่วงนั้นใกล้จะปิดเทอมแล้ว เราก็คุยกัน เขาบอกว่า จะเอาต้นไม้ไปดูแล แล้วเปิดเทอมจะเอามาให้ฉัน พอปิดเทอมฉันยังไม่กลับบ้าน ฉันหางานทำที่นี่ เพราะ ฉันกลัวจะทนคิดถึงเขา ไม่ไหว ต่อมาไม่นานเขาก็ไปจากฉัน และแล้วเรื่องราวความรักระหว่างฉันกับเขามันก็จบลง ......
ทุกสิ่งทุกอย่างระหว่างฉันกับเขามันได้จบลงแล้ว เขาเอาต้นไม้ของเขาคืนไปแล้ว ' ต้นรัก'ของฉันมันตายเสียแล้ว ฉันไม่เหลืออะไรเลย คนที่ฉันรักที่สุดเขาไปจากฉันแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่ มันคือ ความเศร้า ความเหงา ความอ้างว้างเดียวดาย และก็น้ำตา ที่ทุกวันนี้มันก็ยังคงอยู่ในหัวใจของฉัน
7 ธันวาคม 2545 18:47 น.
yoye
ความแตกต่างระหว่าง ' รักกับชอบ '
ต่อหน้าคนที่คุณรัก หัวใจของคุณจะเต้นเร็วขึ้น...เร็วขึ้น
แต่กับคนที่คุณชอบ คุณจะมีความสุข
ต่อหน้าคนที่คุณรัก ฤดูหนาวก็เปรียบเสมือนฤดูใบไม้ผลิ
แต่กับคนที่คุณชอบ ฤดูหนาวก็เป็นแค่ฤดูหนาวที่ดูสวยดีเท่านั้นเอง
ถ้าคุณมองตาคนที่คุณรัก คุณจะอายจนหน้าแดง
แต่ถ้าคุณมองตาคนที่คุณชอบ คุณจะยิ้มได้
ต่อหน้าคนที่คุณรัก คุณไม่สามารถพูดทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในใจออกมาได้
แต่กับคนที่คุณชอบ คุณพูดทุกสิ่งได้
ต่อหน้าคนที่คุณรัก คุณมักจะเขินอายเสมอ
แต่กับคนที่คุณชอบ คุณสามารถแสดงความเป็นตัวคุณออกมาได้เต็มที่
คุณจะคิดถึงคนที่คุณรักทุกๆ 2 นาที คุณไม่สามารถจ้องตาเขาตรงๆได้
แต่คุณสามารถยิ้มให้กับคนที่คุณชอบได้ไม่ว่าเมื่อไร
เมื่อคนที่คุณรักร้องไห้ คุณร้องไห้ไปกับเขาด้วย
แต่เมื่อคนที่คุณชอบร้องไห้ คุณคอยปลอบใจเขาเสมอ
ความรักเริ่มต้นที่ดวงตา ขณะที่ความชอบเริ่มต้นที่การรับฟัง
ดังนั้น หากคุณเลิกชอบคนที่คุณเคยชอบ สิ่งที่คุณต้องทำ ก็เพียงแค่ปิดหูไม่รับฟังสิ่งใด
แต่หากคุณพยายามที่จะปิดตาไม่มอง ความรักจะกลายเป็นหยดน้ำตา และคงอยู่ในหัวใจ...ของคุณตลอดไป
1 ธันวาคม 2545 19:48 น.
yoye
ต้นไม้ของเขา ' ต้นรักของฉัน '
( ตอนที่ 1)
เมื่อปีที่แล้วฉันได้รู้จักกับคนคนนึง ในตอนแรกๆฉันก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขาคนนั้นมากนัก ก็คิดว่าคงจะผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป แต่ในเวลาที่ฉันได้รู้จักกับเขาเพียงไม่นาน ความผูกพันระหว่างเรามันก็ได้เกิดขึ้น มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันประทับใจในตัวเขา อาจจะเป็นเพราะฉันเริ่มที่จะรักเขาแล้ว มันก็เลยทำให้รู้สึกว่าเขาทำอะไรมันก็ดูน่ารักไปหมด ทั้งรอยยิ้ม ทั้งการกระทำต่างๆของเขา ยังคงติดอยู่ในใจของฉัน
ฉันกับเขาชอบไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ทั้งๆที่ระยะทางที่เราเดินมันไม่ได้ใกล้เลย แต่ความรู้สึกมันเหมือนใกล้นิดเดียวเอง เดินไปไม่นานมันก็มาถึงจุดเริ่มต้นที่เราเริ่มเดินกัน มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เหมือนความรักของฉันที่เพียงแค่ระยะเวลาไม่นาน มันก็มาถึงจุดที่...ไม่ใช่มาถึงจุดเริ่มต้น มันคือจุดที่สิ้นสุด ' ความรัก ' ของเขา แต่สำหรับฉัน ฉันยังคงรักเขา เคยรักยังงัย ก็ยังคงรักอย่างนั้น ตราบจนถึงทุกวันนี้ ฉันไม่เคยลืมเขา ไม่เคยลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันและเขาได้ทำร่วมกัน ฉันไม่รู้ว่า ชาตินี้จะลืมเขาได้มั้ย ' ผู้ชายที่ฉันรักที่สุด '
ขอบคุณนะ...ที่ทำให้โยได้รู้จักกับ ' ความรัก '
หน้าส่วนตัว
640
