15 กุมภาพันธ์ 2548 01:01 น.
yokie
อันชีวิต คิดไป ก็ประหลาด
บางคนอาจ สำเร็จ เกินคิดฝัน
บ้างก็ล่ม จมทุกข์ หมดสุขพลัน
บ้างก็ฝัน แต่ไม่ทำ ให้มันมี
อันตัวเรา นั้นเป็น เช่นใดหนา
อาจเหมือนบ้า ที่จะเป็น ดั่งเช่นฝัน
แต่ใครเล่า จะรู้ ทุกสิ่งกัน
สุดท้ายนั้น อาจได้เป็น เช่นนั้นจริง
หากแต่ว่า อยากได้ ดังใจคิด
คงคิดผิด ถ้าจะบอก ว่าง่ายหนา
ต้องอดทน พากเพียร สะสมมา
จึงได้ค่า ที่เห็น เป็นของจริง...
บางสิ่งบางอย่าง ที่หามาได้ง่ายๆ เราก็จะไม่รู้ค่าของมัน และจะทิ้งขว้างเหมือนเป็นสิ่งไร้ค่า ไม่มีราคา ........
ไม่เหมือนกับสิ่งที่เราพยายามเพื่อให้ได้มาด้วยตัวเราเอง เราจะรู้ว่ามันจำเป็นแค่ไหน มันสำคัญแค่ไหน เพราะอย่างน้อย สิ่งที่ได้มานั้น คือสิ่งที่เรา ต้องการมันจริงๆ.......
14 กุมภาพันธ์ 2548 02:45 น.
yokie
สักวา คราเดินเดียว เที่ยวเซเว่น
แอร์มันเย็น ก็เลยไป ที่นั่นหนา
แล้วก็แวะ ดูขนม กันสักครา
ก็พบว่า ไม่รู้จะ กินไร
เดินไปมา ก็หยุดกึก ที่บะหมี่
ก็เข้าที แก้หิว ซะหน่อยหนา
หรือจะเป็น ไส้กรอก ก็เข้าตา
หรือจะบ้า กินมันหมด ทั้งสองดี
คิดไม่ออก บอกไม่ถูก เอาอ๊ะหยัง
ก็เอามัน ทั้งสอง นี่แหละหนา
แล้วต่อด้วย สเลอปี้ ก็ดีนา
เห็นเข้าท่า ก็ตกลง เอาหมดเลย
ไปจ่ายตัง หน้าซีด ลืมกระเป๋า
แห้วเต็มเปา เดินตั้งไกล ทำไงหนา
โชคยังดี มีโทรศัพท์ อยู่นี่นา
โอ้น้องจ๋า เอากระเป๋า มาให้ที
พี่อยุ่ที่ เซเว่น แถวๆบ้าน
ช่วยเดินข้าม เอามาให้ ได้ไหมหนา
แล้วก็จบ ลงด้วยดี ไปอีกครา
ไปคราวหน้า จะไม่ลืม ไปจนตาย -_-
หน้าส่วนตัว
937
