13 พฤษภาคม 2553 22:59 น.
yingtaklom
ทำไมเกิดมาต้องเศร้าโศก
วิปโยคโศกเศร้าใจนักหนา
ทำไมถึงจะต้องมีน้ำตา
ทำไมต้องเหนื่อยล้าอยู่ร่ำไป
ทำไมมีรักแต่กลับมีทุกข์
ทำไมไม่สุข สุขอยู่ที่ไหน
ทำไมต้องเจ็บต้องเสียใจ
ทำไมต้องรักมากมาย..ใครตอบที
ทั้งๆ ไม่อยากที่จะรัก
ไม่เคยคิดประจักษ์รักเช่นนี้
ไม่เคยไขว่ขว้า เพราะว่ารู้ดี
ว่ารักทุกข์อย่างนี้ แต่ก็ต้องเจอ
ไม่อยากรัก ไม่อยากทุกข์ ไม่อยากเศร้า
ไม่อยากให้ใจเราต้องพร่ำเพ้อ
ไม่อยากเลย ไม่อยากพบ ไม่อยากเจอ
หรือว่าที่ต้องมารักเธอเพราะเวรกรรม
เมื่อไหร่หนอจะหมดทุกข์
เมื่อไหร่จะมีความสุขไม่มีช้ำ
เมื่อไหร่จะหมดเวรหมดกรรม
เมื่อไหร่จะไม่ช้ำ ไม่มีน้ำตา
28 เมษายน 2553 15:28 น.
yingtaklom
น้ำเงิน แดง ขาว ชาวสยาม
ขวานทองทั้งด้ามที่หวงแหน
บรรพบุรุษสร้างมาควรตอบแทน
ด้วยการหวงแหนยิ่งชีวัน
ใครรุกใครรานเราปกป้อง
ไทยทั้งผองต้องรวมแรงแข็งขัน
ไม่ใช่ไทยเข่นฆ่าไทยวายชีวัน
ต้องรักกันผูกสมัครสามัคคี
สีอะไร สีไหน ก็ชาติไทย
ควรจะรักกันให้มากกว่านี้
รักษาชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ด้วยภักดี
ให้สมที่ บรรพบุรุษ ท่านสร้างมา
18 มิถุนายน 2552 12:01 น.
yingtaklom
คนจะทิ่งกัน...ให้ทำไง
จะให้ผูกคอตายอย่างนั้นเหรอ
หรือจะให้ฟูมฟาย..ที่เสียเธอ
จะให้พร่ำเพ้อถึงเธอหรือไง
ถ้าจะเอานิ้วแหย่ปลั๊ก
ก็กลัวเล็บจะหักมันเสียดาย
จะโดดตึกก็กลัวสมองไหล
ไม่รู้ทำไง...คิดไม่ออกซะที
ในเมื่อเธอมีคนใหม่
แล้วก็จากไปจากฉันคนนี้
อ๋อ!รู้แล้วว่าจะทำไงดี
ก็ควงแฟนใหม่เย้ยเธอคนดี....ฮิ ฮิ สะใจ
ยังไงคนใหม่ฉันต้องดีกว่า
เริ่ด เลิศ ไร้สิวฟ้าหน้าใส
ไม่เหมือนคนเก่าอย่างเธอที่เสล่อมากมาย
เลิกกับเธอได้ก็ดีใจ จะได้ไม่รู้สึกว่าโดนผี...หลอก....ไป...ทุกวัน
8 กรกฎาคม 2551 13:55 น.
yingtaklom
เพราะเธอเหงาหรือเราไกลห่าง
ความสัมพันธ์มันถึงจืดจางได้อย่างนี้
ฉันหรือเธอเปลี่ยนไปกันแน่คนดี
หรือเพราะว่าเธอคนนี้หมดใจ
ฉัน.....ก็ยังเหมือนเดิม
มีแต่ความรักเพิ่มเติมให้เธอรู้ไหม
เธอสิ...ที่ไม่ยอมรับรู้...ไม่เข้าใจ
มีแต่ความรักเธอ..ใช่ไหม..ที่ลดลง
4 เมษายน 2550 11:06 น.
yingtaklom
เพราะไม่รู้จักความพอดี
ถึงต้องเจ็บแบบนี้ใช่ไหม
ทั้งๆ ที่รู้ว่าความเป็นจริงเป็นยังไง
ยังไม่ห้ามใจอยากอยู่ใกล้เธอ