23 สิงหาคม 2544 13:15 น.
yayee
ความรักคือการให้
แล้วเท่าไหร่จึงจะพอ
คนให้ใจชักท้อ
แต่ยังรอ..อย่างเข้าใจ
รักคือความอดทน
จะรอจน..วันฟ้าใส
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
ไม่เป็นไรเต็มใจรอ
รักคือให้อภัย
แม้ทุกข์ใจไม่ร้องขอ
ไม่มีคำตัดพ้อ
แต่จะรออย่างเข้าใจ
รักคือการรอคอย
แม้เลื่อนลอยไม่เป็นไร
แค่รักก็สุขใจ
นานแค่ไหนก็จะรอ.
11 สิงหาคม 2544 12:20 น.
yayee
กระซิบค่อยๆ ซิคะ
ว่าคุณน่ะรักฉันมากแค่ไหน
รอฟังถ้อยคำที่เป็นสื่อแทนใจ
นอกจากสายตาที่บอกความนัยเสมอมา
อยากได้ยินแค่คำสั้นๆ
รัก คำๆ นั้นช่างมีคุณค่า
สำคัญไม่น้อยไปกว่าท่วงท่า และแววตา
ย้ำความมั่นใจให้ฉันว่าไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเอง
6 สิงหาคม 2544 11:11 น.
yayee
ใครจะว่าอะไรยังไงก็ช่างเขา
เราเป็นเราน่ะดีที่สุดแล้ว
คิดเสียว่า...เสียงนกกา...มาเจื้อยแจ้ว
ใจแน่แน่วซะอย่างเดี๋ยวดีเอง
ให้อภัยเขาเถอะนะ... เขายังอ่อน
คงเมื่อตอนเด็กเล็กโดนข่มเหง
จึงใช้ถ้อยคำหยาบคายไม่กริ่งเกรง
ให้คนอื่นคิดเดาเองถึงตระกูล
เพียงถ้อยคำเล็กน้อยแค่แสบคัน
อย่าไหวหวั่นปล่อยไปให้เป็นศูนย์
คิดเสียว่าประสบการณ์พอกเพิ่มพูน
เอาไว้ใช้เป็นข้อมูลเมื่อต้องการ
ทำไปเถอะถ้าใจยังเรียกร้อง
ใช้สมองคิดสิ่งที่สร้างสรรค์
ยังมีเพื่อนมากมายพร้อมแบ่งปัน
กำลังใจให้กันและกันด้วยหวังดี
1 สิงหาคม 2544 15:02 น.
yayee
เคว้งคว้าง อ้างว้าง ห่างหาย
เดียวดาย เงียบเหงา หวั่นไหว
คนเคย คบคิด จริงใจ
เปลี่ยนไป ไม่เหมือน วันวาน
หยดหยาด ใสใส ไหลริน
สูญสิ้น สับสน สงสาร
จิตใจ เยียบเย็น ร้าวราน
ซมซาน รักแล้ว โรยรา
ยากยิ่ง หักห้าม ลืมเลือน
แม้นเหมือน ยิ่งย้ำ โหยหา
วันวาน ผันผ่าน เตือนตา
ไม่มี ลาร้าง จางใจ
หน้าส่วนตัว
714
