29 กรกฎาคม 2544 13:35 น.
yayee
ฝนโปรยปรายสายรุ้งพาดขอบฟ้า
ลมพริ้วพาโบกโบยทิวไม้ไหว
ทะเลลึกเวิ้งว้างลิบๆ ไกล
ตัดขอบฟ้ากว้างใหญ่ เป็นเส้นตรง
ตะวันเริ่มคล้อยเคลื่อนลับเวหา
แสงเรืองรองผ่องนภาชวนไหลหลง
ช่างงามตา..ยามอาทิตย์อัสดง
เหล่านกการ่อนลงกลับรังนอน
หมดเวลาสำหรับในวันนี้
ช่วงเวลาที่ดีได้พักผ่อน
ธรรมชาติตรึงใจให้อาวรณ์
คืนนี้คงจะนอนหลับฝันดี
28 กรกฎาคม 2544 05:57 น.
yayee
ถ้าเปรียบความรักดั่งตะวัน
ความรักฉันก็คงมอดไหม้
ถ้าเปรียบความรักดั่งไม้ใบ
ความรักเธอคงอ่อนไหวตามแรงลม
ถ้าเปรียบความรักดั่งแม่น้ำ
ความรักฉันคงถลำลึกจนจม
ถ้าเปรียบความรักดั่งสายลม
ความรักเธอคงพร่างพรมอยู่ทั่วไป
หากเอาความรักเธอมาแลกความรักฉัน
เธอจะรู้ความหมายนั้นเจ็บแค่ไหน
ขณะที่เธอไปมีใครต่อใคร
เธอรู้มั๊ย ใจฉันเจ็บ เจ็บจริงจริง
27 กรกฎาคม 2544 14:18 น.
yayee
เมื่อเธอเรียนรู้ที่จะรักใคร
เมื่อนั้นเธอจะเข้าใจถึงเหตุผล
ว่าทำไมถึงทำให้คนบางคน
เปลี่ยนตัวตนไปอย่างไม่ตั้งใจ
ถึงความรัก จะไม่มีตัวตน
แต่ความรักสามารถดลใจใครก็ได้
ให้เดินตามความรักชี้นำไป
อาจเรืองรองสดใส...หรือไม่เลย
26 กรกฎาคม 2544 13:01 น.
yayee
ความรักไหนจะยิ่งใหญ่เท่าแม่รัก
เฝ้าฟูมฟักลูกน้อยจนเติบใหญ่
ลูกคือสิ่ง ที่แม่ภาคภูมิใจ
วาดหวังให้เป็นคนดีของสังคม
มีหลากหลายที่ลูกต้องเรียนรู้
หมั่นเพียรดู วิเคราะห์ อย่างเหมาะสม
สิ่งมากมาย ภายใต้ โลกใบกลม
มีเงื่อนปม ซับซ้อน ซ่อนไปมา
หากวันใด ลูกล้มลง และพ่ายแพ้
อย่าอ่อนแอ จงลุกขึ้น อย่างใจกล้า
แต่ถ้าลูก อยากร้องให้ออกมา
แม่จะคอย ซับน้ำตา ให้ลูกเอง
24 กรกฎาคม 2544 12:10 น.
yayee
มองดูดาวสุกสกาวบนฟากฟ้า
ล้อมจันทราเรืองรองสว่างไสว
แสงระยิบวิบวับอยู่ไกลไกล
อยากเอื้อมไป คว้าดาว มาสักดวง
จะเก็บใส่ กระเป๋าเอาไปฝาก
คนที่คิดถึงมาก และห่วงหวง
อยากให้รู้ว่าใจนี้...เพียงหนึ่งดวง
มีเธออยู่เต็มทรวงเพียงหนึ่งเดียว