21 กรกฎาคม 2544 05:05 น.
yayee
จะสมน้ำหน้าดีมั๊ยนะ !
ก็ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ของเธอบ้าง
วันที่เธอรู้สึกได้ถึงความอ้างว้าง
เพราะโดนคนที่เธอรักเค้าทิ้งขว้างอย่างไม่ใยดี
เป็นอย่างไรบ้างล่ะ!
คงรู้ซึ้งแล้วสินะคราวนี้
นั้นแหละความรู้สึกที่ฉันเคยมี
ก็ตอนที่เธอทิ้งฉันไว้แล้วเดินไปกับใครอีกคน.
21 กรกฎาคม 2544 04:33 น.
yayee
รู้สึกลำคอตีบตันขึ้นมาเฉยๆ
นี่นะหรือคนคุ้นเคยที่คิดคบหา
เสียแรงที่ทุ่มเทใจให้เรื่อยมา
สุดท้ายสิ่งที่ได้กลับมาคือคำกล่าวลาอย่างไร้เยื่อไย
กว่าเราจะรู้ใจกันได้ขนาดนี้
ผ่านมากี่เดือนกี่ปีเธอเคยคิดบ้างไหม
หรือว่าไม่มีความรู้สึก..รู้สาอะไร
ถ้าอย่างนั้นอยากจะไปก็ตามใจไม่ว่ากัน
21 กรกฎาคม 2544 04:19 น.
yayee
เธอเคยบอกรักฉันจำได้ไหม
ไม่เท่าไหร่ เธอทำเป็นเมินเฉย
ดูท่าทีเปลี่ยนไปไม่เหมือนเคย
ขอให้เอ่ยว่าข้องใจ..เรื่องใดกัน
เธอจะมี ใครอื่นฉันไม่ว่า
แต่ขออย่ารักเขาให้เท่าฉัน
เธอจะมีใครคนไหนไม่สำคัญ
ขอให้ฉันเป็นที่หนึ่งก็พอใจ
อาจมีคนที่รักเธอ อย่างปากว่า
แต่รับรองฉันมากกว่าเป็นไหนๆ
แล้วก็พร้อม ที่จะ ให้อภัย
ขอแค่เธอจริงใจ ไม่ปิดบัง
21 กรกฎาคม 2544 00:47 น.
yayee
คืนหนึ่ง...ใบไม้ไหว
มองเห็นใคร...ใครคนนั้น
ลางลาง...ดั่งความฝัน
แล้วก็พลัน...ลาลับหาย...
มองดาว...ก็เกลื่อนฟ้า
แต่ทว่า...ไร้ความหมาย
เหงาใจ...มิวางวาย
มองข้างกาย...ไม่มีใคร...
21 กรกฎาคม 2544 00:32 น.
yayee
คือวันเงียบเงียบเหงาเหงา
ฉันเฝ้าค้นหาความหมาย
ความคิดจมปลักเดียวดาย
สุดท้ายว่างเปล่าเงียบงัน
ไม่มีน้ำตารินไหล
ให้ใครมาคอยเย้ยหยัน
จากแล้วก็ให้จบกัน
ลืมวันเคยซึ้งตรึงใจ
หน้าส่วนตัว
1003
