11 มกราคม 2547 02:43 น.
yamazea
ห่วงเขาไปก็เท่านั้น
เคยมีไหนสักวันจะห่วงหา
ห่วงเขาไปก็ไม่ได้มีอะไรขึ้นมา
ให้มันเปลืองเวลาทำไมกัน
ถึงรักเขามากแค่ไหน
ถึงยอมเจ็บไปก็เท่านั้น
ถ้าหากเขาไม่เห็นค่าของมัน
แล้วจะดึงดันเขาทำไม
11 มกราคม 2547 02:20 น.
yamazea
ฉันไม่ใช่เด็กตัวเล็กๆ
ถึงมองเหมือนเด็กกะโปโลแบบนี้
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบกุลสตรี
แต่สิ่งที่มีคือหัวใจ
ฉันไม่ใช่นางเอกเจ้าน้ำตา
หรือนางร้ายร้อยมารยาคนไหน
แค่คนธรรมดาทั่วไป
ที่มีแต่หัวใจพร้อมให้เธอ
10 มกราคม 2547 03:35 น.
yamazea
อบอุ่นดังตะวันบนฝากฟ้า
อ่อนโยนทุกเวลาเหมือนจันทราผู้หลับไหล
เป็นเครื่อนำทางของแสงดาวบนฟ้าไกล
เป็นสายลมที่หลับไหลยามคำคืน
ทุกๆตารางนิ้วของหัวใจ
มีสายใยความจริงใจอยู่ทุกที่
สัญญาจะไม่ทอดทิ้งเธอคนดี
เหมือนอาทิตย์ที่ไม่มีวันลืมจันทร์
-------------------++++++-------------------
อ่านะกลอนบทนี้แต่งไว้ตอนเริ่มแต่งใหม่ๆๆ
อาจไม่คล้องจองบ้างก้ออย่าว่ากันเบยนะคับ
ตอนนั้นกะลังหัดเขียน...แต่ก้อชอบนะ
มันอบอุ่นดี
10 มกราคม 2547 01:23 น.
yamazea
ก็แค่ห่วงเท่านั้น
ไม่มีอะไรสำคัญมากกว่านี้
รักเธอแต่เธอไม่สนใจใยดี
บอกรักกี่ทีก็แค่..ลมบางเบา
รักเธอแต่เธอไม่รัก
ต้องจมปักกับความเหงา
ฉัน..มีแต่เธอแต่..เธอมีเขา
ความรักบนความเศร้า
ลมพัดผ่านบางเบา ก็แตกกระจาย
8 มกราคม 2547 16:26 น.
yamazea
บอกตามตรงฉันแอบชอบคุณ
มีความห่างระหว่างรุ่นขีดคั่น
แต่ความรักยังส่งให้คุณ ทุกวัน
และไม่หวั่นที่จะบอกชอบคุณ
ถึงแม้คุณจะชอบใคร
มันก็ไม่ทำให้หัวใจว้าวุ่น
ความรักไม่มีขีดจำกัดสำหรับคุณ
ความห่างระหว่างรุ่น..คือนามธรรม