25 มกราคม 2547 22:07 น.
yamazea
คงไม่มากไปใช่ไหม
หากฉันขอให้เธออยู่กับฉัน
คงไม่มากไปสำหรับความผูกพัน
ที่เราเคยมีให้กันตลอดมา
คงไม่มากไปใช่ไหม
ที่ขอให้เธออย่ามีใครในสายตา
นอกจากคนคนนี้ที่ไร้ค่า
แต่ไม่เคยอ่อนล้าในรักเธอ
จึงอยากเหนี่ยวรั้งไว้
เพราะอยากอยู่ใกล้เธอเสมอ
ไม่อยากเป็นคนที่แอบมาเจอ
หรือคนที่เธอเผลอมีใจ
อยากเป็นเจ้าของใจเธอ
ไม่ใช่คนแอบมาเจอหรือแบบไหน
แค่เป็นตัวจริงของหัวใจ
ไม่ใช่ตัวสำรองอย่างในปัจจุบัน
แต่ว่ามันไม่ใช่ความจริง
ทุกสิ่งเป็นแค่ความฝัน
จึงเก็บความคิดไว้ในความเงียบงัน
ว่าสักวันความฝันนั้นคงเป็นจริง
25 มกราคม 2547 04:01 น.
yamazea
ถ้าหากฝนไม่ตกในวันนั้น
เราคงไม่รู้จักกันใช่ไหม
อาจเป็นแค่นักบาสต่างโรงเรียนตลอดไป
ไม่ใช่น้องสาวพี่ชายเหมือนปัจจุบัน
ตอนนี้อยากบอกพี่ชายให้รับรู้
ว่าห่วงใยอยู่เสมอเหมือนวันก่อนนั้น
วันเวลาไม่สามารถทำลายความผูกพัน
ที่มีให้กันระหว่างฉันกับเธอ
24 มกราคม 2547 01:49 น.
yamazea
ฉันคงทุ่มเทมากไป
เลยอยากพักหัวใจในตอนนี้
ทุ่มไปเท่าไรไม่เห็นได้อะไรดี
เท่าที่เห็นตอนนี้คือน้ำตา
ยิ่งทุ่มยิ่งเจ็บยิ่งช้ำ
ยิ่งตอกย้ำว่าตัวเองช่างไร้ค่า
ยิ่งนับวันยิ่งเห็นว่ามันเสียเวลา
พอละ..หยุดเรื่องบ้าๆๆแค่นี้พอ
16 มกราคม 2547 03:16 น.
yamazea
รักมากเจ็บมากเลยเกลียดมาก
เพราะรักจึงไม่อยากเห็นเธอเมินเฉย
เพราะรักจึงกล้าปล่อยเลยตามเลย
แต่คำตอบที่เฉลยคือเธอไม่มีใจ
ทั้งรักทั้งแค้นทังเจ็บ
แต่ต้องเก็บมันเอาไว้
เจ็บนะแต่ไม่กล้าบอกใคร
เพราะมันอาจเป็นเรื่องไร้สาระไป
สำหรับใครบางคน
16 มกราคม 2547 02:04 น.
yamazea
แอบส่งจดหมายทุกวัน
คงไม่สำคัญสำหรับเธอคนนี้
จดหมายคงเป็นแค่เศษกระดาษดีดี
แต่รู้มั้ยมันค่าสำหรับใคร
มีคนคอยห่วงใย..ตรงนี้
ไม่เผยตัวสักทีเธอรู้ไหม
ไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ
อย่าสงสัยเลยฉันเป็นใครก็ช่างมัน
หน้าส่วนตัว
8836
