24 ธันวาคม 2546 09:40 น.
yacoolmi
จากตอนที่แล้ว -------->>>> จูนนั่งหันหน้าไปทางอื่น แต่ป๊อปก็ยังจะโอบจูนไว้ "จะไม่บอกได้ไงล่ะ ก็เพราะเธอรู้จัก คนๆนั้นอย่างดีเลยล่ะ" "ใครล่ะ เอ็ม กล้วย แก้ม หรือว่าอั้น" "ไม่ใช่ทั้งนั้น แต่ทำไมต้องเอาอั้นมาเกี่ยวด้วยอ่ะ" "ไม่รู้สิแล้วใครล่ะ" "ไม่บอกดีกว่า บอกเธอก็รู้สิ" "บอกมานะ" จูนเอาศอก กระทุ้งที่หน้าอก ของป๊อป "โอ๊ย บอกแล้วครับๆ" "แล้วใครล่ะ" "เธอไงจูน ชั้นชอบเธอนะ"
จูนหันหน้าหนี เขิลค่ะ เขิลมากๆ "ว่าไงล่ะจูน เธอชอบชั้นบ้างมั้ย" "อะไรล่ะ" จูนสลัดป๊อป ออก "ว่าไงล่ะจูน" "ปล่อยได้แล้ว หายใจไม่ออก" "ไม่ปล่อยจูนตอบมาก่อนสิ ว่าชอบป๊อปมั้ย ว่าไงล่ะครับ" "ไม่บอกๆ" จูนลุกขึ้น แต่ป๊อปก็ดึงไว้ "โอ๊ย" จูนล้มลง บนตักของป๊อป ป๊อปก็ได้ทีโอบเธอไว้อยู่อย่างงั้น "ป๊อปปล่อยจูนได้แล้ว เดี๋ยวใครมาเห็นมันจะไม่ดีนะ" "ไม่มีใครเห็นหรอก น่าจูน" แล้วป๊อปก็หอมแก้มจูนไปทีนึง จูนหน้าแดง ป๊อปก็ยิ้ม "ป๊อปเรากลับกันเหอะ พวกนั้นคงห่วงเราแย่แล้วล่ะ" "ได้ แต่จูนต้องตอบป๊อปก่อนนะ ว่าจูนชอบป๊อปมั้ย" "ไม่ตอบได้ป่ะ" "ได้ ถ้าไม่ตอบ ก็ไม่กลับ" "โธ่ ป๊อปอ่ะ" "ชอบมั้ยล่ะ" จูนพยักหน้า "พูดออกมาจิ" "พอแล้ว แค่เนี้ยก็พอแล้ว" "ไม่ๆ" จูนนิ่งไม่ตอบไรอีก เหมือนจะโกรธป๊อป "โธ่ จูน ป่ะกลับๆๆ นะครับป๊อปขอโทษ" แล้วก็ปล่อยจูน จูนรีบลุกขึ้น ยิ้ม "อิอิ โดนหลอกแล้วล่ะ ป่ะเร็วกลับกัน เร็วๆๆๆ ตี 1 แล้ว" จูนดึงแขนป๊อปลุกขึ้นแล้วมาที่รถ "แกล้งเราหรอจูน" ป๊อปหอมแก้มจูนอีกครั้ง จูนหน้าแดง อีกครั้ง "โอ๊ย ป๊อปจูนง่วงแล้วนะ ป่ะกลับบ้านเร็ว" จูนตัดบทแก้เขิล "ครับ คุณนู๋" ป๊อปยิ้มอย่างมีความสุข
จูนซ้อนท้ายป๊อป ป๊อปก็จับมือจูน แล้ววางไว้ข้างหลังของเขา "เออ นี่ป๊อป" "หืม" "เอ่อ ไม่มีไรแล้วล่ะ" "มีไรก็ว่ามาสิครับ" "ไม่อ่ะ ไม่บอกแล้ว" "บอกมาสิ" "ไม่ๆๆๆ" "อ่ะไม่บอกก็ไม่บอก งั้นก็ลงนี่แหละ" "โธ่ ป๊อป ทำเป็นน้อยใจไปได้ บอกก็ได้ค่ะ" "อ่ะงั้นว่ามา" "แล้ว ทำไมนายต้องชอบชั้นด้วยล่ะ" "ไม่รู้สิ เพราะเธอน่ารักมั้ง" "ไม่เห็นจะน่ารักตรงไหนเลย" "น่ารักสิ" "ตรงไหนล่ะๆ" "ไม่บอก" "โด่ป๊อปอ่ะ บอกมานะ ๆ" "ไม่ๆ"
ป๊อปก็ขี่รถไปเรื่อยๆ จูนเงียบไป ที่แท้ไหนได้ หลับไปแล้ว ป๊อปจอดรถ "จูนๆ จะหลับไม่ได้นะ" ป๊อปเรียกจูนตื่น "ทำไมอ่ะป๊อป" "เรากัวว่าจูน จะตกลงไปน่ะสิ" "ไม่เป็นไรหรอก จูนง่วง" "งั้นเอางี้ จูนกอดป๊อปไว้แน่นๆนะ" "อือ" แล้วป๊อปก็ขี่รถ ต่อไป จูนก็หลับ
ถึงหน้าบ้านของยิม "จูน ถึงแล้วครับ" ป๊อปลงมาแล้วก็อุ้มจูน ให้ลุกขึ้น "โอ๊ยป๊อป ปล่อยเหอะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า เค้าจะเข้าใจผิดนะ ปล่อยๆๆๆ" จูนโวยวาย "เราว่าถ้าจูนโวยวายไปมากกว่านี้ คนอื่นเค้าจะลุกมาเจอมากกว่นน่ะสิ" "อืม งั้นป๊อปปล่อยจูนลงนะๆๆๆ"
โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ ความสนุกยังมีอีกเยอะ
18 ธันวาคม 2546 23:32 น.
yacoolmi
วันนี้มันเป็นวันอะไร ทำไมเราถึงต้องเจอเรื่องราวต่าง ๆ เหล่านี้ด้วยล่ะ แรกๆ เราขับรถไปที่แห่งนึง เราเจอแฟนเก่าของเรา ที่พึ่งจะเลิกไป แต่เราไม่ได้เห็นเค้าด้วยตาของเราหรอก เพื่อนที่เราสนิทที่สุดเห็นแล้วบอกเรา เค้าดู สดใส ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไร แต่กลับกันกับเรา เราแทบจะยืนอยู่ต่อไปไม่ไหว ในเมื่อเรายังรัก ยังห่วงเค้าอยู่ แล้วเราก็ทำใจไม่ได้หรอกนะ ที่เราเลิกไปเพราะว่า เราไม่อยากจะเจ็บ ไม่อยากจะร้องไห้อีกต่อไปแล้ว เราไม่อยากจะเสียใจ ไม่อยากร้องไห้ให้กับคนที่เรารักอีกต่อไป...
แต่ในวันนี้เราก็รู้อีกเรื่องนึงที่เราไม่เคยรู้ใจตัวเองเลย เรารักคนๆ นึงที่เค้ามาชอบเราแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรเค้าเลย แต่เค้าก็รู้แล้วว่าเรามีแฟนแล้วเค้าก็ยังจะรักเรา เราก็ไม่รู้จะทำไง เราก็ปล่อยเลยตามเลย ปล่อยให้เค้ารักเราต่อไป จนวันนึง เรากลับไปทำให้เค้าเสียใจขึ้นมา เราทำให้เค้าอกหัก แล้วเค้าก็หายไป หายไปจากชีวิตเรา เราเจ็บมาก ๆ เมื่อรู้ว่าเราทำให้เค้าเสียใจ เราอยากจะขอโทษแต่มันก็เป็นไปไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เค้าจากเราไปแล้ว เราเสียใจ นั่งดู รายชื่อที่ msn อยู่ทุกวัน เรา อยากจะบอกเค้าว่า เราเสียใจ และอยากจะขอโทษ
และนี่คือ คำพูดที่เราบอกเค้าในวันนี้
ตอนนี้ เรามาลาแล้วล่ะ ต่อไปเราไม่ยุ่ง ไม่เซ้าซี้
ไม่ทำให้นายเดือดร้อน ไม่ทำให้นายเสียใจ ไม่อีกแล้วล่ะ
แต่เรายังจะรอ รอเพื่อให้นายกลับมา ทุกสิ่ง
ทุกอย่างที่เราคุย เราทำไร ไว้กับนาย เรายังไม่ลืม
แม้ว่าวันเวลามันจะผ่านไป นานเท่าไหร่
หน้าตาของนาย เราจะจดจำใว้ใน ใจเราอยู่ตลอด เรารู้ว่ามันสายไป
ใช่มันสายไปจิงๆ สายอย่างที่นายพูด
เราเลิกกับคนๆ นั้นแล้วนะ ต่อไปเราจะไม่มีใครแล้วล่ะ ม.4
เราคงจะไม่อยู่ให้นายเห็นหน้าอีกแล้วนะ ต่อไปจะไม่มีคนชื่อ
จูน อีกต่อไป ไม่มีแล้วล่ะ
วันนี้เป็นวันที่เรามีความสุขมากที่สุด ที่เห็นนาย ออน msn
แล้วนายก็คุยกับเรา แม้ว่ามันจะเล็กน้อยก็ตาม
เรายังจะรอนายอยู่นะ
เบอร์โทรศัพท์ของเรายังจะเป็นเบอร์เดิมเราจะไม่เปลี่ยนแปลง
เราคงจะไม่อยู่ที่นี่อีกแล้วล่ะ แต่ถ้าเราเป็นอะไรไป หรือ
ตรงๆ คือ เราตาย เราก็พอใจแล้วล่ะ ที่เราได้ทำสิ่งที่เรา
อยากจะทำไปแล้ว เราบอกนายไปแล้วนะว่าเรารักนาย
ในเมื่อนายจะ ไม่เคยเห็นความจิงใจของเราก็ตาม
และเรื่องเก่าๆที่เราทำไว้ โหสิ ให้เราเถอะ เราขอโทษจิงๆ
เวลาเราตายจะได้ตายตาหลับ จะได้ไม่ห่วงอะไรต่อไป
ตอนนี้เราเจ็บ เจ็บไปทั้งตัวแล้ว
ต่อไปนี้เราจะไม่มีความสุขอีกแล้ว .... เรารักนายนะ ....
คงไม่เห็นเราอีกแล้วนะ ลาก่อน แค่นี้ล่ะ ขอให้อ่านด้วยนะคะ
เราไม่รู้นะว่านายจะอ่านหรือไม่อ่าน
แต่เราก็ภูมิ ใจแล้วล่ะ
แล้วเรื่องของเรา ก็จบลง
16 ธันวาคม 2546 22:53 น.
yacoolmi
จูนเดินไปหาป๊อปที่ยืนอยู่คนเดียว บนระเบียง ตึกชั้น 3 "ว่าไง ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะ" "อ้าว แล้วนี่ยังไม่นอนอีกหรอ" "ยังล่ะ ยังไม่ง่วงเลยแล้วนายล่ะ" "ถ้าง่วงคงไม่มายืนอยู่ตรงนี้หรอก" "อืม ลมตรงนี้เย็นดีนะ" จูนยืนกอดอก "หนาวมั้ยล่ะ" ป๊อปถาม "ก็หนาวบ้าง" "อ่ะเอาเสื้อไปใส่สิ" "ไม่เอาหรอก" "เอาไป" ป๊อปถอดเสื้อแขนยาว ยื่นให้จูน จูนไปยอมรับมาใส่ ป๊อปเลยเดิน เอามาใส่ให้จูนเอง "เอ้า นี่" "ขอบใจนะ" "อืม" "ดาวสวยจังนะ เห็นแล้วคิดถึง....." จูนหยุดพูด "คิดถึงใครล่ะ" "ป่าวหรอกไม่มีไร" "บอกมานะ" "ก็แค่คิดถึง แฟนเก่าน่ะ ตั้งแต่ ป.5 แล้ว" "อืมหรอ หน้าแบบเธอนี่มีแฟนก่ะเค้าด้วยหรอ" "นายมากกว่ามั้งที่ไม่มีน่ะ เชอะ" "จูน" "หืม" "ออกไปเที่ยวกันมั้ย" "ไปเที่ยว?" "อืม" "ไปไหนล่ะ" "ไปไหนก็ได้น่ะ ขี่รถไปเรื่อยๆ" "แต่นี่มันดึกแล้วนะ" "กี่โมงแล้วล่ะ" ป๊อปดึงแขนจูนที่ใส่นาฬิกาขึ้นมาดู "แค่ สามทุ่มกว่าเอง ป่ะ" ป๊อปเดินจับมือจูนลงไปที่รถเค้าจอดอยู่ จัดการใส่หมวกกันน็อด เสื้อแขนยาว ให้จูน ก่อนที่จะใส่ให้ตัวเองบ้าง "แล้วจะไปไหนล่ะ" "เอาน่าป่ะ" ป๊อปขึ้นรถแล้วขับออกไป
เพื่อนๆ ที่อยู่บนชั้น 3 ที่ทั้งสองคนนึกว่าหลับกันหมดแล้ว ทีร่จิงนั้นแกล้งหลับ ลุกขึ้นมาดู แล้วยืนบนระเบียงตะโกน ลงไปหาทั้งสองคน "เฮ้ย ไอ้ป๊อปดูแลจูนด้วยนะเว้ย" ยิมพูด "ป๊อป อย่าไปนานล่ะ" แก้มตะโกน ลงไป ทั้งสองคนยิ้ม แล้วมองหน้ากัน "เออ" ป๊อปตะโกนตอบเพื่อนๆไป แล้วก็ขับรถ พาจูนซ้อนท้ายออกไป ขับออกไปเรื่อยๆ แถวๆ ชานเมือง แล้ว จอดรถที่ สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
"หนาวมั้ย" "ก็หนาวอยู่บ้าง" "อืม เอาเสื้ออีกมั้ย" "ไม่ต้องแล้วล่ะขอบใจนะ" จูนนั่งลงที่ม้านั่งในสวน เวลานี้คงไม่มีใครมานั่งเล่นกันหรอก จะมีก็แต่จูนกับป๊อป สองคนเท่านั้น ป๊อปนั่งลงข้างๆ จูน "เอ่อจูน" "ว่าไงล่ะ" จูนก้มหน้าลง ไม่กล้าจะมองหน้าป๊อป "อืม เธอกับชั้นรู้จักกันมา นานรึยังล่ะ" "ก็ ทำไมล่ะ นายความจำเสื่อมรึไง" จูนเอามือบังหัวตัวเองไว้ เพราะทุกทีถ้าเวลาที่จูนพูดไร ที่กวนๆออกไปป๊อปจะตบหัวจูนตลอด แต่ครั้งนี้ไม่ จูนก็แปลกใจ ส่วนป๊อปก็นั่งหัวเราะอยู่ข้างๆ "เฮ้อ หนาวจัง" "ให้กอดมั้ย" ป๊อปโอบจูนมา ที่อกของเค้า "หนาวอีกมั้ย" "ไม่แล้วล่ะ" จูนนั่งยิ้ม ป๊อปก็ยังกอด จูนอยู่อย่างงั้นอีกนาน "ขั้นชอบผู้หญิงคนนึงน่ะ" "แล้วมาบอก ชั้นทำไมล่ะ" จูนนั่งหันหน้าไปทางอื่น แต่ป๊อปก็ยังจะโอบจูนไว้ "จะไม่บอกได้ไงล่ะ ก็เพราะเธอรู้จัก คนๆนั้นอย่างดีเลยล่ะ" "ใครล่ะ เอ็ม กล้วย แก้ม หรือว่าอั้น" "ไม่ใช่ทั้งนั้น แต่ทำไมต้องเอาอั้นมาเกี่ยวด้วยอ่ะ" "ไม่รู้สิแล้วใครล่ะ" "ไม่บอกดีกว่า บอกเธอก็รู้สิ" "บอกมานะ" จูนเอาศอก กระทุ้งที่หน้าอก ของป๊อป "โอ๊ย บอกแล้วครับๆ" "แล้วใครล่ะ" "เธอไงจูน ชั้นชอบเธอนะ"
โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ ความสนุกยังมีอีกเยอะ
16 ธันวาคม 2546 22:18 น.
yacoolmi
ป๊อปรีบบึ่งรถไปที่ร้านเกมส์ของยิม พอถึงแล้ว "อ้าวป๊อปมาได้ไงลูก" แม่ของยิมทัก "ดีครับแม่ ไอ้ยิมล่ะครับ" "ยิมอยู่ชั้น สองน่ะลูกเพื่อนๆก็มาเต็มเลยนะ" "ขอบคุณครับแม่" ป๊อปเดินไปหาจูนที่ยืนอยู่หน้าร้าน "เข้ามา" "สวัสดีค่ะแม่" "จ๊ะ อ๋อนู๋นี่ใช่ป่ะจ๊ะที่ชื่อจูนน่ะ" "ค่ะ" "เห็นยิมพูดถึงบ่อยๆว่า เป็นแฟนกับป๊อปหรอ" "ไม่ใช่ค่ะแม่ ยิมมันมั่วน่ะค่ะ จูนยังไม่มีแฟนค่ะแม่ ไม่ใช่นะคะ" จูนรีบแก้ตัวยกใหญ่ "จ้า รู้แล้วล่ะจ๊ะ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิจ๊ะ" "อิอิ ค่ะ" "แล้วป๊อปล่ะลูก จูนเค้าใช่แฟนลูกรึป่าว" "โด่ แม่ครับ ไม่ใช่ครับ หน้าอย่างก่ะแมวตกหม้อน้ำ ใครได้เป็นแฟนล่ะ ชาติเนี้ยมีแต่ซวย" "อ้าว อย่างก่ะนายหล่อตายล่ะ หน้าเหมือนผียังไงอย่างงั้น" "อ้าว เดี๋ยวจับโบกเลย" "เอาดิ" "พอๆ ลูก ป่ะๆ ขึ้นไปหายิมข้างบนได้แล้วจ้า เดี๋ยวจะได้ฆ่ากันในร้านแม่ เฮ้อยิ่งๆกัวผีอยู่" แม่ของยิม ห้ามทั้งสองคนใว้ก่อนที่อะไรมันจะเกิดไปมากกว่านี้ "โห แม่ครับ" ป๊อปยิ้ม แล้วเดินขึ้นไปชั้งสองของร้าน
"ไอ้เชี้ย! ยิม" "เฮ้ยไอ้ป๊อป มึงมาได้ไงวะ" ยิมและเพื่อนๆต่างตกใจกันใหญ่ "แก้ม กล้วย เอ็ม อั้น พวกเธอหลอกชั้นอ่ะ" จูนทำท่างอน เพื่อนๆ "ขอโทษว่ะป๊อป" ยิมเดินเข้ามาแล้ว ดึงป๊อปออกไป คุยกันสองคน "แล้วพวกแกทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยวะ" "ก็ชั้นเห็นแก ชอบยัยจูน ไม่ใช่หรอวะ" "บ้านแกดิไอ้ยิม ชั้นจะไปชอบมันได้ไง สวยก็ไม่สวย แถมไม่โรแมนติกเลยว่ะ" "แต่กูว่าน่ารักดีนะเว้ย" "น่ารักมันก็น่ารักอยู่หรอกว่ะ แต่ห้าวๆแบบเนี้ยกูไม่ค่อยจะชอบเลยว่ะ" "ไม่ค่อยจะชอบ" ยิมย้ำคำของป๊อปแล้วทำหน้าทะเล้น "ทำไมวะ" "ไม่ค่อยจะชอบแสดงว่า แกชอบอยู่ล่ะ ใช่มั้ยวะ" "ป่าวว่ะ" ป๊อปหันหน้าหนี "เออ ไม่ชอบก็ไม่ชอบว่ะ กูเชื่อมึง แต่มึงอย่ามาแย่งกูก็แล้วกันนะวะ" "เออกูไม่แย่งมึงหรอกว่ะ" "เออ แล้วมึงอย่ากลับคำนะเว้ย" "เออ" ป๊อปเดินหนี
ส่วนจูนก็เครียก่ะเพื่อนๆ ได้แล้ว ก็กำลังนั่งเล่นเน็ตอยู่ ป๊อปเดิน มาที่ๆ เพื่อนๆนั่งอยู่ตรงนั้น "เฮ้ยยิม วันนี้กูนอนบ้านมึงนะเว้ย ขี้เกียจกลับบ้านว่ะเบื่อ" "เออได้" เพื่อนๆทุกคนเงียบแล้วเอ้มก็พูดขึ้น "เฮ้ย เพื่อนๆ" "ว่าไงล่ะเอ็ม" จูนถาม "งั้นวันเนี้ยเราทั้งหมดนอนที่นี่กันดีมั้ย นอนบ้านยิมเนี้ยจะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันก่ะเพื่อนๆให้มากๆไง ยังไงพรุ่งเนี้ยเราก็หยุดอยู่แล้ว ว่าไงล่ะ" "จะดีหรอเอ็ม" กล้วยพูด "ดีสิเนาะเพื่อนๆ" จูนช่วยเสริม "อืมใช่ เวลาของพวกเราเพื่อนๆ น่ะมีไม่มาก ไม่นานหรอกนะ ถ้าจบ มอต้นพวกเราคงจะต้องย้ายไปคนละที่ คนละทางแล้ว ใช่มั้ยแล้วพวกเราจะเจอกันอีกมั้ยยังไม่รู้เลย" ทุกคนเงียบฟังที่แก้มพูด "อืมใช่ของแก้มนะ" ยิมพูด "อืมใช่ๆ งั้นพวกเราโทรไปบอกที่บ้านนะ ว่าจะนอนบ้านยิมกัน" จูนพูด "อืมๆ งั้นเราโทรไปหาแม่ก่อนนะ" แก้มหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหาแม่ คนอื่นๆ ก็โทรไปที่บ้านกันทุกคน แต่ป๊อปไม่ได้โทรไป ทุกๆคน ทานข้าว อาบน้ำ แล้ว ไปนั่งคุยกันที่ชั้น 3 ของบ้านซึ่งจะมีห้องนอน อยู่หลายห้อง แล้วจะเป็นห้องโถวกว้างๆ (ชั้นนั้นเป็นอาณาจักรของยิมเลยล่ะ)
โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ ความสนุกยังมีอีกเยอะ
14 ธันวาคม 2546 20:19 น.
yacoolmi
ทางด้านของป๊อปก่ะจูน "ยิมว่าไงมั่งอ่ะ" "มันบอกว่ามันท้องเสียมาไม่ได้ ชั้นว่ามันต้องเป็นแผนของ พวกนั้นแน่ๆ" "เราก็ไม่รู้อ่ะนะ เดี๋ยวเราลองโทรไปหา แก้มดูนะ" จูนลองโทรไปหาพวกเพื่อนๆ ดู แต่ก็ไม่มีใครเปิดเครื่องซักคน "เป็นไงล่ะ เราโดนหลอกแล้วล่ะ" ป๊อปพูด "นั้นสินะ แต่พวกนั้นจะหลอกเราทำไมล่ะ" "ก็ไม่รู้สิ" แต่ทั้งสองคนก็มองหน้ากัน ในความคิดของมั้งสองคนที่เหมือนกัน แต่ก็พูดออกมาไม่ได้ "อืม ป๊อป แล้วเราจะไปไหนกันดีล่ะ" "กลับบ้าน" "ไม่เอาหัวหน้าแก๊งค์ เรายังไม่อยากกลับเลย เพิ่งออกมา แล้วจะกลับแล้วหรอ ไปหาไรกินกันนะ หิวแล้ว" "เฮ้อ เธอเนี้ย ก็กินอยู่ได้" "อิอิ นะนะนะ นะป๊อปนะ" จูนทำหน้าอ้อนๆ เท้า ป๊อปทนเห็นหน้าทุเรศๆ ของจูนไม่ไหว จนต้องยอม "อ่ะไปก็ไป แล้วจะไปที่ไหนล่ะครับ คุณหนู" "อืม อาหารญี่ปุ่น" "โหเธอจะบ้าหรอ ไม่เอาๆ แพงชะมัด" "งั้น ไปกิน ไก่กัน KFC" "อั้นเนี้ยก็พอไปได้" "อิอิ งั้นไปเลยนะ" "อืมๆ" ป๊อปออกรถ จูนยังไม่ทันตั้งตัว เลยตกใจ กอดเอวป๊อปอย่างไม่ได้ตั้งตัว "ว๊ายย" "ทำไม" "นี่นายออกรถก็ไม่บอกกันมั่ง" "เหอะๆ สมน้ำหน้า" "อ้าว พูดงี้ก็สวยดิ" "ไม่อยากสวย อ่ะอยากหล่อ หุหุ" "ตีกันเลยมั้ยป๊อป" "ไม่เอา" ทั้งสองคนเถียงกันไป ป๊อปก็ขี่รถไป ผู้คนรอบข้างก็มองกันใหญ่ (คงคิดว่าทั้งสองคนเนี้ยเป็นแฟนกันแฮะ)
พอถึงร้าน KFC "เอ่อนี้แล้วมื้อเนี้ยใครเลี้ยง" จูนถามป๊อปก่อนจะเดินเข้าไปในร้าน "ชั้นเลี้ยงเธอก็ได้ แต่ถ้าเที่ยว เธอเลี้ยงแล้วกัน หุหุ" "อ้าว งั้นเดี๋ยวชั้นเลี้ยง นายเลี้ยงตอนเที่ยว" "ไม่ๆๆ ชั้นจะเลี้ยง" ทั้งสองคนเถียงกันอยู่นานจนคนมอง "งั้นเอางี้ วันเนี้ยทั้งวัน ชั้นเลี้ยงเอง" ป๊อปพูดแล้วเดินเข้าไปในร้าน จูนก็เดินตามไป ไปหาที่นั่ง ป๊อปเดินไปซื้อ แล้วยกมานั่ง ที่โต๊ะ "อ่ะ" จูนยิ้ม "มื้อเนี้ยชั้นเลี้ยง มื้อหน้าเธอต้องจ่ายนะ" "ได้ๆ" จูนก่ะป๊อปนั่งกินไก่ไป จนหมด "เฮ้อ อิ๊มอิ่ม อร่อยมากเลย อิอิ" "ก็แน่สินะ มีคนจ่ายให้นิ" "อิอิ" จูนนั่งหัวเราะ ที่ซอสติดปากของป๊อป จูน เอามือชี้ ที่ปากของตัวเอง แล้วบอกว่า "ติดปากน่ะ" ป๊อปรีบเอากระดาษเช็ดออก "หมดยัง" "อืม" แล้วก็นั่งยิ้มกันอยู่ได้ "เราจะไปไหนกันต่อดีล่ะป๊อป" จูนถามป๊อป ขณะเดินออกจากร้าน "แล้วเธอจะไปไหนล่ะ" จูนทำท่านึก แล้วตอบไป "อืมมม อ๋อ ไป ไหนดีล่ะ" ป๊อปผลักหัวจูน "โอ๊ย" "เธอนี่จะบ้าแล้วหรอ จะไปไหนก็บอกมาดีๆสิ" "อืม งั้นไปเที่ยว สวนสนุกกัน" "ได้" จูนกับป๊อป ไปเที่ยวที่สวนสนุก แล้ว ไปกินข้าวเย็น ที่ร้านแถวๆ โรงเรียน
ทางด้าน เพื่อนๆ "เฮ้ย ไอ้ยิมแกว่าสองคนนั้นจะไปถึงไหนกันแล้ววะ" เอ็มพูดไปเล่นเกมส์ไป "ก็ไม่รู้สิแล้วเนี้ยพวกแก เล่นเกมส์มาหลายชั่วโมงแล้วนะเว้ย จะจ่ายกันมั้ยวะ" "ไม่ว่ะ" เพื่อนๆตอบพร้อมกัน "เฮ้ย นี่ๆๆ" อั้นเรียกเพื่อนๆให้ดู "อะไรอั้น" "นี่ๆ เมื่อกี้ อั้นเล่น Pirch มีคนนัดเจออั้นด้วย" "อั้นไม่ต้องไปนะ เดี๋ยวเค้าจะ ฉุดไปลวนลาม" กล้วยบอกอั้น "แหวะ กล้วยจะไปห่วงมันทำไมล่ะ ถึงมันไปก็ไม่มีใครกล้าทำไรมันหรอก" "ใครว่าล่ะ ชั้นออกจะสวย" อั้นพูด ทำให้เพื่อนๆ ต่างหัวเราะชอบใจกันใหญ่
"ป๊อป เราไปไหนกันดีล่ะ" "ไปบ้านไอ้ยิม" ป๊อปทำหน้าจิงจังมากๆ ก่อนที่จะบึ่งรถไปที่บ้านของยิม
โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ ความสนุกยังมีอีกเยอะ