6 กุมภาพันธ์ 2547 22:52 น.
yacoolmi
"โอ๊ย นี่ๆ พรุ่งนี้สอบแล้วนะ พวกแกทำไงกันดีอ่ะ"
แก้มพูด ตอนเดินออกจากบ้านยิม เพื่อจะกลับบ้านกัน
"เออใช่นิ แล้วจะทำไงดีล่ะหนังสือยังไม่ได้อ่านเลย" กล้วยพูด
"เอางี้ วันนี้เที่ยงไปอ่านหนังสือกัน" "ที่ไหนหรอจูน" "ร้านแม่จูนไง"
ร้านที่พูดถึงเนี้ยแม่จูนเปิดร้านขายนมอยู่ แถวๆ บ้านของจูนนั้นแหละ
"งั้นดีเลย จะได้กินนมฟรี" เอ็มพูด "โหเอ็ม ไม่ค่อยเลยนะ เรื่องของฟรีเนี้ย"
แก้มพูดแล้วเดินไปตบไหล่ของเอ็ม "ก็แหงอยู่แล้ว เนอะๆ เพื่อนๆ"
"ช่ายยยยยยย" ทุกๆคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน แล้วจะกลับบ้านกันยัง
อืมๆ งั้น เที่ยงเจอกันนะเพื่อนๆ ที่ร้านของจูนนะ บ๊ายบาย กล้วยพูดขึ้น
แล้วสตาร์ทรถกลับบ้าน อืมๆ ทุกคนกลับบ้านจนหมดเหลือจูน ป๊อป และยิม
เฮ้ยไอ้ป๊อป แกกลับบ้านได้แล้วล่ะ ยังไม่อยากกลับเลยว่ะ
กลับเหอะน่าป๊อป แม่นายเป็นห่วงแย่แล้ว จูนพูด ไม่หรอก แม่ไม่เคยห่วงเราเลย
จะห่วงก็แต่ พี่ชายเรา โธ่ ป๊อปงั้นไปบ้านจูนก่อนมั้ย บ้านจูนหรอ ป๊อปทวนคำ
อื้ม ก็ได้ อืม จูนยิ้มแต่ป๊อปไม่ยิ้มเลย เออยิมงั้นเดี่ยวเจอกันนะเว้ย
เออว่ะ ยิมเดินเข้าบ้านไป ป๊อปกลับบ้านก่อนดีมั้ย ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน
เดี๋ยวจูนไปกับป๊อปด้วยอ่ะดีมั้ย ตามใจ จูนซ้อนรถป๊อปไปที่บ้านของเขา
ไอ้ป๊อปทำไมแกเพิ่งจะกลับมา แล้วเมื่อคืนไปไหนมา
คำแรกที่แม่ป๊อปพูดกับป๊อปเมื่อมาถึงบ้าน แม่อย่ายุ่งได้มั้ย
สวัสดีค่ะ จูนยกมือไหว้แม่ของป๊อป หวัดดี แล้วนี่แกไปเอาใคร
ที่ไหนมาบ้านชั้นเนี้ย เพื่อนผมเองน่ะแม่ เพื่อนหรอแฟนแกยะ
ทำไม แม่จะยุ่งกับผมทำไม ชั้นเป็นแม่แกนะป๊อป ผมเบื่อ
แล้วป๊อปก็คว้ากระเป๋าเงินแล้วก็กุญแจรถที่เค้าวางไว้ ออกบ้านไป
เอ่อ งั้นหนูไปนะคะ จ๊ะ ดูแลป๊อปด้วยนะลูก ค่ะ จูนวิ่งตามป๊อปไป
ป๊อปรอจูน ก่อนดิ จูนดึงแขนป๊อปไว้ นี่ป๊อปนายทำไมก้าวร้าวกับแม่นายแบบนี้ล่ะ
แล้วเค้าเคยห่วงเราบ้างมั้ยล่ะจูน จูนก็เห็นอยู่ อืมๆ งั้นไปบ้านจูนกัน
อืม ป๊อปขี่รถไป จูนก็ซ้อนไป
ถึงบ้านของจูน จูนเดินเข้าบ้านไป แม่เธอออกไปที่ร้านตั้งแต่เช้าแล้ว
จูนเลย เดินขึ้นไปเปลี่ยนชุด แล้วลงมาหาป๊อปที่นั่งรออยู่
ไปที่ร้านเลยมะป๊อป ก็ดี ร้านกับบ้านใกล้กัน จูนกับป๊อปเลยเดินไป
แม่คะ อ้าวจูนกลับมาแล้วหรอลูก ค่ะแม่ สวัสดีครับ จ๊ะ แม่จ๋า
เดี๋ยววันเนี้ยเพื่อนๆ จะมาติวหนังสือที่ร้านนะคะ แม่ไม่ว่าไรนะคะ จ้า ได้ตลอดแหละ
ค่ะแม่ แล้วจูนก็หันมาทางที่ป๊อปนั่ง นี่ป๊อปกินไรมั่ง เอานมมะ
อืม จูนเดินไปเทนมร้อน 2 แก้ว แล้วเอาหนมปังปิ้ง 2 แผ่นมานั่งที่โต๊ะ
เออ ใช่ แม่คะนี่ป๊อปค่ะ จ๊ะ แม่รู้แล้ว ว่าต้องเป็นป๊อป เดี๋ยวพวกเพื่อนๆ จะ
ทยอยกันมาน่ะค่ะ จ๊ะ แล้วจะมากี่คนล่ะเดี๋ยวกลางวันแม่โทรสั่งอาหารมาให้กินกัน
ก็ทั้งแก๊งค์อ่ะ 7 คนค่ะแม่ จ๊ะ จูนยิ้ม แล้วลงมือทานนมกับหนมปัง
อร่อยมั้ยป๊อป อื้ม ฝีมือแม่จูนเองน้า หรอ ใช่ๆ แล้วจูนกับป๊อป
ก็นั่งอยู่ในร้านชั้นบน คนที่เข้ามาในร้านที่รู้จักจูนก็ทักบ้าง ว่าแฟนหรอ ไรแบบเนี้ย
จูนก็ได้แต่ยิ้ม 11 โมง เพื่อนๆ ทยอยกันมาที่ร้านของแม่จูน
สวัสดีค่ะแม่ โหไม่เจอกันนานสวยขึ้นนะคะ กล้วยแกล้งชมแม่ของจูน
ไอ้กล้วย มานี่ก่อนดิ เดี๋ยวแม่จะให้รางวัล รางวัลไรคะแม่
กล้วยเดินเข้าไปหาแม่ของจูน นี่ไงล่ะ ของรางวัลน่ะ แม่จูนเขกหัวกล้วย
โอ๊ย หนูเจ็บนะคะแม่อ่ะ ไม่เอาแล้วไปอ่านหนังสือก่ะสองคนนั้นดีกว่า
กล้วยเดินขึ้นไปหาจูนกับป๊อปที่นั่งอยู่ด้วยกัน ว่าไงสองคนเนี้ย
ว่าไงกล้วยแล้วคนอื่นๆล่ะไปไหนกันหมดอ่ะ เมื่อไหร่จะมาเนี้ย
นู้นไง กล้วยชี้ให้จูนดูทางประตูร้าน เอ็มซ้อนรถยิมมาร้านของแม่จูน
ฮั่นแน่ มาอีกคู่นึงแล้ว จูนแซวทั้งสองคน อะไรยัยจูน เพื่อนกันย่ะ เนอะ ยิม
ไม่รู้ดิ ยิมหักมุข ฮ่าๆๆๆๆ เพื่อนๆ ที่อยู่ในร้านหัวเรากันใหญ่
โอ๊ย เพื่อนก็เพื่อนดิวะ อะไรกันเนี้ย กล้วยเข้ามาพร้อมกับอั้น และแก้ม
นี่ๆ มากันครบแล้วก็ เริ่มอ่านเลยนะ ใช่ๆ
แล้วทุกๆคนก็อ่านหนังสือกัน จนถึง บ่าย 2 โมง เฮ้อ เหนื่อยแล้ว พอก่อนนะ
ยิมพูด ก่อนที่โทรศัพท์ของจูนจะดังขึ้น จูนดูเบอร์ที่โชว์ P Toon
จูนลุกขึ้นไปจากโต๊ะ ฮะโหล น้องจูนหรอครับ อยู่ที่ไหนเนี้ย
อยู่ร้านของแม่น่ะค่ะ พี่ตูนมีไรหรอคะ อืม เดี๋ยวพี่ไปหานะ แค่นี้นะครับ
แล้วตูนก็วางสายไป ตายล่ะทำไงดีเนี้ย ป๊อปก็อยู่ เฮ้อ จูนคิดหนัก
ไม่กี่นาที เวสป้า คันโปรดของตูนก็จอดหน้าร้าน ของแม่จูน
ตูนเปิดประตูร้านของแม่จูนเข้ามา จูน เรียกจูนดังลั่น
อ่ะ จูนตกใจ แล้วรีบวิ่งลงมาหาตูนที่หน้าร้าน พี่ตูนมาทำไมคะ
ทำไมล่ะ ทำไมพี่จะมาไม่ได้หรอ ได้ค่ะ แต่เนี้ยจูนกำลังติว
หนังสือสอบก่ะเพื่อนๆอยู่อ่ะ ไปกับพี่หน่อย แป๊บนึง
ไปไหนล่ะคะ เอาน่า ป่ะ ตูนดึงแขนจูนไป ป๊อปยืนดูอยู่ชั้นสอง
ก็ไม่ค่อยจะพอใจซะเท่าไหร่ แม่คะเดี๋ยวจูนมานะ เพื่อนๆไม่ต้องห่วงนะ
จูนหยิบเสื้อกันหนาวไปด้วย จูนนนนน ป๊อปเรียกตาม จูนที่ซ้อนรถตูนไป
จูนหันมา ไม่เป็นไรเดี๋ยวจูนมาเชื่อใจจูนนะ ป๊อปพยักหน้า
แล้วรถของตูนก็ออกไป
6 กุมภาพันธ์ 2547 18:15 น.
yacoolmi
แพร มานั่งทำไรอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะ
อ้าวนัท มีไรหรอคะ
ป่าวก่ะว่าจะชวนแพรไปกินข้าวกันน่ะ ที่โรงอาหารไปมะ
อืมไปก็ไป แพรลุกขึ้น แล้วเดินตามหลังนัท แฟนของเธอไป
นัท นั่งลงบนโต๊ะที่เพื่อนๆเขานั่งอยู่แล้ว
เฮ้ยนัท โอ้โหนึกว่าไปไหน
เพื่อนๆ ของนัทเขาแซวแพร
ที่เดินตามนัทมานั่งที่โต๊ะ กลุ่มโรงอาหาร
ว่าไงแพร อืม หวัดดีจ๊ะ
แพรทักทายเพื่อนๆ ของนัท
แพร จะกินอะไร นัทถาม
อืม เอาบะหมี่เหลืองแห้ง แพรตอบนัท
อือ งั้นเดี๋ยวให้ไอ้จืดไปซื้อให้ละกัน นัทเรียกจืดที่นั่งอยู่
เฮ้ย จืดไปซื้อบะหมี่ให้แฟนกูหน่อย
อ้าว ทำไมต้องเป็นกูวะ
เออ น่าไอ้จืด ไอ้นัทมันให้มึงไปก็ไปดิวะ
แทนพูด ส่วนแพรก็นั่งหัวเราะ
แพรหิวน้ำมั้ย หิวสิ เอาน้ำไร
ขอชาเขียวก็แล้วกัน
นัทหันไปมองหน้าแทน ที่นั่งอยู่
แทนชี้หน้าตัวเอง กูไปหรอ เออ
นัทยิ้มแล้ว ผลักแทนลุกขึ้น
แพรยิ้มแล้วนั่งคุยก่ะนัทไป เรื่อยๆ
แพร เดี๋ยววันเนี้ย นัทจะไปร้องเพลงนะ
ร้องเพลงหรอ ที่ไหนล่ะ
เวที ใหญ่ที่สนามกีฬาน่ะ แพรไปให้ได้นะ
นัทจะร้องเพลงพิเศษให้แพร
พิเศษ สำหรับแพรหรือว่า แฟนเพลงของนัทกันแน่
ต้องแพรสิ ได้ๆ แพรจะไปให้ได้ค่ะ
หรือว่าจะให้ไอ้พวกเนี้ยไปรับ
ไม่เป็นไรหรอก แพรมากับเนยก็ได้ จ๊ะ
เฮ้ย นี่พวกแก จะหวานสวีทไปถึงไหนวะ
อ่ะนี่แพร บะหมี่ จืดยื่นชามบะหมี่ให้แพร
อ่ะ นัทโค้กของแก แพรครับชาเขียวครับ
ขอบใจจ๊ะ แทน เฮ้ยไอ้แทน แฟนกูนะเว้ย มึงอย่ามายุ่ง
นู้นไงแฟนมึงเดินมานู้นละ นางยักษ์ มาแล้ว
แทนเดี๋ยวแพรจะฟ้องเนย
เฮ้ย แพรอย่านะแทนตายเลยนะน่ะ
อิอิ เนยๆ แทนเรียกเธอว่านางยักษ์อ่ะ
เฮ้ยแพร แทน นายมานี่เลยนะ
เนยดึงแขนแทน ออกไป แพรนั่งหัวเราะ
แพร เธอนี่ก็แกล้งคนเค้าเป็นเหมือนกันนะ
ก็แหง อยู่แล้ว แพรทำหน้าทะเล้นแต่ก็น่ารักตามแบบ เด็กมอปลาย
หวัดดีจืด นัท เบลล์ แพร เดียร์แฟนเก่าของแพร
เดินเข้ามาทักเพื่อนๆ หวัดดีเดียร์ นัททักทายเดียร์
แต่แพรนั่งก้มหน้า ไม่กล้าสบตาเดียร์เลย
แพร เดียร์นั่งลงข้างๆแพร ว่าไงหรอเดียร์
สบายดีมั้ย พักเนี้ยเดียร์ไม่ค่อยเจอแพรเลยนะ
ก็แพรไม่ค่อยว่าง
นัทสังเกตอาการของแพร อืม ไม่เป็นไรหรอก
เฮ้ยนัท ไปล่ะนะ เออ
เดียร์เดินออกไป แพรยิ้มไม่ออก เหมือนๆจะร้องไห้
แพร งั้นเย็นนี้เราเจอกันนะ นัทไปล่ะ นัทเดินออกไป
จืด ไป แทน เร็ว นัทเรียกเพื่อนๆของเขา
ไปแล้วนัทก็ขับรถออกจาก ร.ร. ไป
แพร เป็นไรหรอ เนยรีบวิ่งไปหาแพร
ที่นั่งซึมอยู่ เมื่อกี้เดียร์เค้ามา
แล้วว่าไงมั่ง ก็ไม่ว่าไง สงสัยนัทจะโกรธ
แพรเนยถามแพรจิงๆนะ ตอนเนี้ยแพรรักเดียร์อยู่มั้ย
แพรทำท่าเหมือนๆจะร้องไห้ ป่าว แพรรักนัท
ok งั้นเดี๋ยวเรากลับบ้านแล้วออกไปที่สนามกันเลย
จ๊ะ เนยขับรถพาแพรกลับบ้าน แล้วออกไปที่สนามกีฬา
ที่นัทจะร้องเพลง
แพรไปถึง วงของนัทก็ขึ้นร้องพอดี
เพลงนี้นะครับ ผมขอมอบให้กับคนที่ผมรักมากที่สุด
ซึ่งเธอคนนั้น ก็อยู่ในบริเวรนี้ด้วย เป็นเพลงพิเศษ
ที่ผมจะร้องให้กับเธอ และอยากให้เธอทำ
แบบในเพลงนี้ด้วยครับ
``เธอบอกกับฉัน เธอย้ำว่ากับเขา จบไปตั้งนาน
และไม่มีวันจะกลับไปรัก ให้ฉันไว้ใจ
*ก็จิงไม่จิง ไม่รู้คำพูดเธอ
แต่เวลาเค้านั้นเดินผ่าน
ตัวเธอเองทุกครั้งมีอาการ
ให้ฉันใว้ใจเธออย่างไร
**กล้ากลับไปหาเค้ารึป่าวไปกับฉัน
กลับไปหาเค้าแล้วบอก บอกว่าเรารักกัน
ทำได้ไหม กล้าพอไหมที่จะทำแบบนี้
กล้ากลับไปหาเค้ารึป่าว กลับไปย้ำ
กลับไปย้ำคำที่บอก บอกว่าเธอไม่รักเค้า
จบกันแล้ว ทำให้ฉันหน่อยได้ไหม
แค่เพียงอยากรู้ตอนนี้เธอกับเขา จบกันรึยัง
ไม่เคยต้องการจะตอกและย้ำ ซ้ำหัวใจใคร
(*,**,**)``
ทำได้มั้ย แพร สุดที่รักของผม
นัทดึงแพร ขึ้นไปบนเวที แฟนเพลงของนัท
ต่างส่งเสียงกรี๊ด กันใหญ่
ได้ นัท แพรทำเพื่อนัทได้อยู่แล้ว
แล้วนัทก็ดึงแพร ลงไปจากเวที ไปหาเดียร์
เดียร์ แพรเรียกเดียร์ ที่นั่งอยู่กับเพื่อนๆ ของเขา
ว่าไงแพร แพร จับมือนัท แพรรักนัทนะ
แพรไม่ได้รักเดียร์แล้ว อืม นัทยิ้ม
นัท ดูแลแพรดีๆ นะ เดียร์จับมือนัท ok ว่ะเพื่อน
...... จบแว้ว
เหมือน mv เพลง กล้าพอไหมใช่ป่ะ ก็ลอกๆเค้ามาแหละ
แต่แต่งเป็นเรื่องราวซะ ฮ่าๆๆๆๆ สนุกมั้ยคะไม่ค่อยได้แต่นาน
24 ธันวาคม 2546 09:40 น.
yacoolmi
จากตอนที่แล้ว -------->>>> จูนนั่งหันหน้าไปทางอื่น แต่ป๊อปก็ยังจะโอบจูนไว้ "จะไม่บอกได้ไงล่ะ ก็เพราะเธอรู้จัก คนๆนั้นอย่างดีเลยล่ะ" "ใครล่ะ เอ็ม กล้วย แก้ม หรือว่าอั้น" "ไม่ใช่ทั้งนั้น แต่ทำไมต้องเอาอั้นมาเกี่ยวด้วยอ่ะ" "ไม่รู้สิแล้วใครล่ะ" "ไม่บอกดีกว่า บอกเธอก็รู้สิ" "บอกมานะ" จูนเอาศอก กระทุ้งที่หน้าอก ของป๊อป "โอ๊ย บอกแล้วครับๆ" "แล้วใครล่ะ" "เธอไงจูน ชั้นชอบเธอนะ"
จูนหันหน้าหนี เขิลค่ะ เขิลมากๆ "ว่าไงล่ะจูน เธอชอบชั้นบ้างมั้ย" "อะไรล่ะ" จูนสลัดป๊อป ออก "ว่าไงล่ะจูน" "ปล่อยได้แล้ว หายใจไม่ออก" "ไม่ปล่อยจูนตอบมาก่อนสิ ว่าชอบป๊อปมั้ย ว่าไงล่ะครับ" "ไม่บอกๆ" จูนลุกขึ้น แต่ป๊อปก็ดึงไว้ "โอ๊ย" จูนล้มลง บนตักของป๊อป ป๊อปก็ได้ทีโอบเธอไว้อยู่อย่างงั้น "ป๊อปปล่อยจูนได้แล้ว เดี๋ยวใครมาเห็นมันจะไม่ดีนะ" "ไม่มีใครเห็นหรอก น่าจูน" แล้วป๊อปก็หอมแก้มจูนไปทีนึง จูนหน้าแดง ป๊อปก็ยิ้ม "ป๊อปเรากลับกันเหอะ พวกนั้นคงห่วงเราแย่แล้วล่ะ" "ได้ แต่จูนต้องตอบป๊อปก่อนนะ ว่าจูนชอบป๊อปมั้ย" "ไม่ตอบได้ป่ะ" "ได้ ถ้าไม่ตอบ ก็ไม่กลับ" "โธ่ ป๊อปอ่ะ" "ชอบมั้ยล่ะ" จูนพยักหน้า "พูดออกมาจิ" "พอแล้ว แค่เนี้ยก็พอแล้ว" "ไม่ๆ" จูนนิ่งไม่ตอบไรอีก เหมือนจะโกรธป๊อป "โธ่ จูน ป่ะกลับๆๆ นะครับป๊อปขอโทษ" แล้วก็ปล่อยจูน จูนรีบลุกขึ้น ยิ้ม "อิอิ โดนหลอกแล้วล่ะ ป่ะเร็วกลับกัน เร็วๆๆๆ ตี 1 แล้ว" จูนดึงแขนป๊อปลุกขึ้นแล้วมาที่รถ "แกล้งเราหรอจูน" ป๊อปหอมแก้มจูนอีกครั้ง จูนหน้าแดง อีกครั้ง "โอ๊ย ป๊อปจูนง่วงแล้วนะ ป่ะกลับบ้านเร็ว" จูนตัดบทแก้เขิล "ครับ คุณนู๋" ป๊อปยิ้มอย่างมีความสุข
จูนซ้อนท้ายป๊อป ป๊อปก็จับมือจูน แล้ววางไว้ข้างหลังของเขา "เออ นี่ป๊อป" "หืม" "เอ่อ ไม่มีไรแล้วล่ะ" "มีไรก็ว่ามาสิครับ" "ไม่อ่ะ ไม่บอกแล้ว" "บอกมาสิ" "ไม่ๆๆๆ" "อ่ะไม่บอกก็ไม่บอก งั้นก็ลงนี่แหละ" "โธ่ ป๊อป ทำเป็นน้อยใจไปได้ บอกก็ได้ค่ะ" "อ่ะงั้นว่ามา" "แล้ว ทำไมนายต้องชอบชั้นด้วยล่ะ" "ไม่รู้สิ เพราะเธอน่ารักมั้ง" "ไม่เห็นจะน่ารักตรงไหนเลย" "น่ารักสิ" "ตรงไหนล่ะๆ" "ไม่บอก" "โด่ป๊อปอ่ะ บอกมานะ ๆ" "ไม่ๆ"
ป๊อปก็ขี่รถไปเรื่อยๆ จูนเงียบไป ที่แท้ไหนได้ หลับไปแล้ว ป๊อปจอดรถ "จูนๆ จะหลับไม่ได้นะ" ป๊อปเรียกจูนตื่น "ทำไมอ่ะป๊อป" "เรากัวว่าจูน จะตกลงไปน่ะสิ" "ไม่เป็นไรหรอก จูนง่วง" "งั้นเอางี้ จูนกอดป๊อปไว้แน่นๆนะ" "อือ" แล้วป๊อปก็ขี่รถ ต่อไป จูนก็หลับ
ถึงหน้าบ้านของยิม "จูน ถึงแล้วครับ" ป๊อปลงมาแล้วก็อุ้มจูน ให้ลุกขึ้น "โอ๊ยป๊อป ปล่อยเหอะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า เค้าจะเข้าใจผิดนะ ปล่อยๆๆๆ" จูนโวยวาย "เราว่าถ้าจูนโวยวายไปมากกว่านี้ คนอื่นเค้าจะลุกมาเจอมากกว่นน่ะสิ" "อืม งั้นป๊อปปล่อยจูนลงนะๆๆๆ"
โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ ความสนุกยังมีอีกเยอะ
18 ธันวาคม 2546 23:32 น.
yacoolmi
วันนี้มันเป็นวันอะไร ทำไมเราถึงต้องเจอเรื่องราวต่าง ๆ เหล่านี้ด้วยล่ะ แรกๆ เราขับรถไปที่แห่งนึง เราเจอแฟนเก่าของเรา ที่พึ่งจะเลิกไป แต่เราไม่ได้เห็นเค้าด้วยตาของเราหรอก เพื่อนที่เราสนิทที่สุดเห็นแล้วบอกเรา เค้าดู สดใส ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไร แต่กลับกันกับเรา เราแทบจะยืนอยู่ต่อไปไม่ไหว ในเมื่อเรายังรัก ยังห่วงเค้าอยู่ แล้วเราก็ทำใจไม่ได้หรอกนะ ที่เราเลิกไปเพราะว่า เราไม่อยากจะเจ็บ ไม่อยากจะร้องไห้อีกต่อไปแล้ว เราไม่อยากจะเสียใจ ไม่อยากร้องไห้ให้กับคนที่เรารักอีกต่อไป...
แต่ในวันนี้เราก็รู้อีกเรื่องนึงที่เราไม่เคยรู้ใจตัวเองเลย เรารักคนๆ นึงที่เค้ามาชอบเราแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรเค้าเลย แต่เค้าก็รู้แล้วว่าเรามีแฟนแล้วเค้าก็ยังจะรักเรา เราก็ไม่รู้จะทำไง เราก็ปล่อยเลยตามเลย ปล่อยให้เค้ารักเราต่อไป จนวันนึง เรากลับไปทำให้เค้าเสียใจขึ้นมา เราทำให้เค้าอกหัก แล้วเค้าก็หายไป หายไปจากชีวิตเรา เราเจ็บมาก ๆ เมื่อรู้ว่าเราทำให้เค้าเสียใจ เราอยากจะขอโทษแต่มันก็เป็นไปไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เค้าจากเราไปแล้ว เราเสียใจ นั่งดู รายชื่อที่ msn อยู่ทุกวัน เรา อยากจะบอกเค้าว่า เราเสียใจ และอยากจะขอโทษ
และนี่คือ คำพูดที่เราบอกเค้าในวันนี้
ตอนนี้ เรามาลาแล้วล่ะ ต่อไปเราไม่ยุ่ง ไม่เซ้าซี้
ไม่ทำให้นายเดือดร้อน ไม่ทำให้นายเสียใจ ไม่อีกแล้วล่ะ
แต่เรายังจะรอ รอเพื่อให้นายกลับมา ทุกสิ่ง
ทุกอย่างที่เราคุย เราทำไร ไว้กับนาย เรายังไม่ลืม
แม้ว่าวันเวลามันจะผ่านไป นานเท่าไหร่
หน้าตาของนาย เราจะจดจำใว้ใน ใจเราอยู่ตลอด เรารู้ว่ามันสายไป
ใช่มันสายไปจิงๆ สายอย่างที่นายพูด
เราเลิกกับคนๆ นั้นแล้วนะ ต่อไปเราจะไม่มีใครแล้วล่ะ ม.4
เราคงจะไม่อยู่ให้นายเห็นหน้าอีกแล้วนะ ต่อไปจะไม่มีคนชื่อ
จูน อีกต่อไป ไม่มีแล้วล่ะ
วันนี้เป็นวันที่เรามีความสุขมากที่สุด ที่เห็นนาย ออน msn
แล้วนายก็คุยกับเรา แม้ว่ามันจะเล็กน้อยก็ตาม
เรายังจะรอนายอยู่นะ
เบอร์โทรศัพท์ของเรายังจะเป็นเบอร์เดิมเราจะไม่เปลี่ยนแปลง
เราคงจะไม่อยู่ที่นี่อีกแล้วล่ะ แต่ถ้าเราเป็นอะไรไป หรือ
ตรงๆ คือ เราตาย เราก็พอใจแล้วล่ะ ที่เราได้ทำสิ่งที่เรา
อยากจะทำไปแล้ว เราบอกนายไปแล้วนะว่าเรารักนาย
ในเมื่อนายจะ ไม่เคยเห็นความจิงใจของเราก็ตาม
และเรื่องเก่าๆที่เราทำไว้ โหสิ ให้เราเถอะ เราขอโทษจิงๆ
เวลาเราตายจะได้ตายตาหลับ จะได้ไม่ห่วงอะไรต่อไป
ตอนนี้เราเจ็บ เจ็บไปทั้งตัวแล้ว
ต่อไปนี้เราจะไม่มีความสุขอีกแล้ว .... เรารักนายนะ ....
คงไม่เห็นเราอีกแล้วนะ ลาก่อน แค่นี้ล่ะ ขอให้อ่านด้วยนะคะ
เราไม่รู้นะว่านายจะอ่านหรือไม่อ่าน
แต่เราก็ภูมิ ใจแล้วล่ะ
แล้วเรื่องของเรา ก็จบลง
16 ธันวาคม 2546 22:53 น.
yacoolmi
จูนเดินไปหาป๊อปที่ยืนอยู่คนเดียว บนระเบียง ตึกชั้น 3 "ว่าไง ทำไมมายืนอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะ" "อ้าว แล้วนี่ยังไม่นอนอีกหรอ" "ยังล่ะ ยังไม่ง่วงเลยแล้วนายล่ะ" "ถ้าง่วงคงไม่มายืนอยู่ตรงนี้หรอก" "อืม ลมตรงนี้เย็นดีนะ" จูนยืนกอดอก "หนาวมั้ยล่ะ" ป๊อปถาม "ก็หนาวบ้าง" "อ่ะเอาเสื้อไปใส่สิ" "ไม่เอาหรอก" "เอาไป" ป๊อปถอดเสื้อแขนยาว ยื่นให้จูน จูนไปยอมรับมาใส่ ป๊อปเลยเดิน เอามาใส่ให้จูนเอง "เอ้า นี่" "ขอบใจนะ" "อืม" "ดาวสวยจังนะ เห็นแล้วคิดถึง....." จูนหยุดพูด "คิดถึงใครล่ะ" "ป่าวหรอกไม่มีไร" "บอกมานะ" "ก็แค่คิดถึง แฟนเก่าน่ะ ตั้งแต่ ป.5 แล้ว" "อืมหรอ หน้าแบบเธอนี่มีแฟนก่ะเค้าด้วยหรอ" "นายมากกว่ามั้งที่ไม่มีน่ะ เชอะ" "จูน" "หืม" "ออกไปเที่ยวกันมั้ย" "ไปเที่ยว?" "อืม" "ไปไหนล่ะ" "ไปไหนก็ได้น่ะ ขี่รถไปเรื่อยๆ" "แต่นี่มันดึกแล้วนะ" "กี่โมงแล้วล่ะ" ป๊อปดึงแขนจูนที่ใส่นาฬิกาขึ้นมาดู "แค่ สามทุ่มกว่าเอง ป่ะ" ป๊อปเดินจับมือจูนลงไปที่รถเค้าจอดอยู่ จัดการใส่หมวกกันน็อด เสื้อแขนยาว ให้จูน ก่อนที่จะใส่ให้ตัวเองบ้าง "แล้วจะไปไหนล่ะ" "เอาน่าป่ะ" ป๊อปขึ้นรถแล้วขับออกไป
เพื่อนๆ ที่อยู่บนชั้น 3 ที่ทั้งสองคนนึกว่าหลับกันหมดแล้ว ทีร่จิงนั้นแกล้งหลับ ลุกขึ้นมาดู แล้วยืนบนระเบียงตะโกน ลงไปหาทั้งสองคน "เฮ้ย ไอ้ป๊อปดูแลจูนด้วยนะเว้ย" ยิมพูด "ป๊อป อย่าไปนานล่ะ" แก้มตะโกน ลงไป ทั้งสองคนยิ้ม แล้วมองหน้ากัน "เออ" ป๊อปตะโกนตอบเพื่อนๆไป แล้วก็ขับรถ พาจูนซ้อนท้ายออกไป ขับออกไปเรื่อยๆ แถวๆ ชานเมือง แล้ว จอดรถที่ สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง
"หนาวมั้ย" "ก็หนาวอยู่บ้าง" "อืม เอาเสื้ออีกมั้ย" "ไม่ต้องแล้วล่ะขอบใจนะ" จูนนั่งลงที่ม้านั่งในสวน เวลานี้คงไม่มีใครมานั่งเล่นกันหรอก จะมีก็แต่จูนกับป๊อป สองคนเท่านั้น ป๊อปนั่งลงข้างๆ จูน "เอ่อจูน" "ว่าไงล่ะ" จูนก้มหน้าลง ไม่กล้าจะมองหน้าป๊อป "อืม เธอกับชั้นรู้จักกันมา นานรึยังล่ะ" "ก็ ทำไมล่ะ นายความจำเสื่อมรึไง" จูนเอามือบังหัวตัวเองไว้ เพราะทุกทีถ้าเวลาที่จูนพูดไร ที่กวนๆออกไปป๊อปจะตบหัวจูนตลอด แต่ครั้งนี้ไม่ จูนก็แปลกใจ ส่วนป๊อปก็นั่งหัวเราะอยู่ข้างๆ "เฮ้อ หนาวจัง" "ให้กอดมั้ย" ป๊อปโอบจูนมา ที่อกของเค้า "หนาวอีกมั้ย" "ไม่แล้วล่ะ" จูนนั่งยิ้ม ป๊อปก็ยังกอด จูนอยู่อย่างงั้นอีกนาน "ขั้นชอบผู้หญิงคนนึงน่ะ" "แล้วมาบอก ชั้นทำไมล่ะ" จูนนั่งหันหน้าไปทางอื่น แต่ป๊อปก็ยังจะโอบจูนไว้ "จะไม่บอกได้ไงล่ะ ก็เพราะเธอรู้จัก คนๆนั้นอย่างดีเลยล่ะ" "ใครล่ะ เอ็ม กล้วย แก้ม หรือว่าอั้น" "ไม่ใช่ทั้งนั้น แต่ทำไมต้องเอาอั้นมาเกี่ยวด้วยอ่ะ" "ไม่รู้สิแล้วใครล่ะ" "ไม่บอกดีกว่า บอกเธอก็รู้สิ" "บอกมานะ" จูนเอาศอก กระทุ้งที่หน้าอก ของป๊อป "โอ๊ย บอกแล้วครับๆ" "แล้วใครล่ะ" "เธอไงจูน ชั้นชอบเธอนะ"
โปรดติดตามตอนต่อไป อิอิ ความสนุกยังมีอีกเยอะ
หน้าส่วนตัว
1024
