8 สิงหาคม 2547 15:32 น.
worthless to despair
ฝากรักไว้กัยธนาคารรอกกินดอก
ไม่ถอนออกเอามาใช้ไว้อย่างนั้น
จะฝากไว้จากววันนี้ไม่สนใจใครช่างมัน
ชั่วนิรันดิ์จะเก็บรักนั้นตลอดไป
หากเอารักออกมาจากธนาคาร
อีกไม่นานรักนั้นคงหมดไปจากใจ
อยากเก็บรักที่ฝากธนากคารไว้
เหลือไว้ให้รักษาใจครั้งสุดท้ายก่อนสิ้นลม
8 สิงหาคม 2547 15:27 น.
worthless to despair
ใต้เงาจันทร์จันทร์รู้ไหมใครเงหา
ใต้แสงดาวร้าวรวดใจใครจะเหมือน
ใต้ทิวาราตรีนี้มิลืมเลือน
ฉันคนนี้ยังไร้เพื่อนดูแลใจ
ใต้นภาท้องฟ้าอันมืดมิด
ดั่งชีวิตของฉันไร้แสงใส
ตรงข้ามกับสุริยันบนฟ้าไกล
แสงตะวันนั้นไซร้สว่างตา
ฉันคนนี้คงเปลี่ยวเดี่ยวลำพัง
ดั่งฟ้าสั่งสาปฉันหรือสวรรค์บัญชามา
ให้ฉันคนๆนี้ไร้คนข้างกายา
และไม่เคยมีค่ากับใครเลยสักคน