29 กรกฎาคม 2547 09:56 น.
worthless to despair
_กินข้าวรึยังจ๊ะคนดี_
ทำอะไรอยู่ในตอนนี้ประโยคที่ถามทุกวัน
แต่วันนี้เราต่างคนต่างห่างเหินเกินคิดฝัน
ส่วนคนอย่างฉันคนนี้นั้นรำพันคนเดียวอยู่กับเงา
วันนี้ฝนตกเปียกฝนบ้างไหม
คำถามที่มาจากใจทุกครั้งถามข่าวคราว
ยังนอนดึกอยู่ใช่มั๊ยเธอผอมไปรึปล่าว
วอนดวงดาวช่วยดูแลเธอแทนฉันที
7 กรกฎาคม 2547 12:12 น.
worthless to despair
รักษาสุขภาพบ้างนะคนดี
ฝนตกถี่อย่างนี้ไม่ว่างเว้น
แดดออกตอนกลางวันฝนพรำตอนเย็น
อากาศสลับเปลี่ยนเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็นทุกวัน
พอดีว่าวันนี้ฝนตกในตอนดึก
ก้อเลยนึกถึงตอนเรารักกันในตอนนั้น
รักษาตัวด้วยนะคนเคยรักกัน
วันนี้คนไม่สำคัญอย่างฉันได้แต่รำพันคนเดียว.(T_T)
7 กรกฎาคม 2547 12:01 น.
worthless to despair
นับจากหนึ่งวินาทีข้างหน้า
ฉันคงมีแต่ความเหว่หว้า--เงียบเหงา
วันและคืนที่ผ่านมายังนานยาว
ความปวดร้าวคงเพิ่มท้นล้นดวงตา
นับจากหนึ่งวินาทีที่เธอเดินจากไป
ฉันคงไม่เหลืออะไรให้ดูต่างหน้า
นอกจากรอยเท้าของเธอที่ย้ำอยู่กับคำว่าลา
ที่เธอทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้าก่อนเธอจากไป
และนับจากหนึ่งวินาทีข้างหน้านี้
ความรู้สึกดีๆที่มีคงจางหาย
คนอย่างฉันคนนี้คงไม่เหลืออะไร
นอกจากใจที่ถูกสาปไว้ให้รักเธอ
--..ตลอดกาล
หน้าส่วนตัว
1656
