8 สิงหาคม 2547 15:32 น.
worthless to despair
ฝากรักไว้กัยธนาคารรอกกินดอก
ไม่ถอนออกเอามาใช้ไว้อย่างนั้น
จะฝากไว้จากววันนี้ไม่สนใจใครช่างมัน
ชั่วนิรันดิ์จะเก็บรักนั้นตลอดไป
หากเอารักออกมาจากธนาคาร
อีกไม่นานรักนั้นคงหมดไปจากใจ
อยากเก็บรักที่ฝากธนากคารไว้
เหลือไว้ให้รักษาใจครั้งสุดท้ายก่อนสิ้นลม
8 สิงหาคม 2547 15:27 น.
worthless to despair
ใต้เงาจันทร์จันทร์รู้ไหมใครเงหา
ใต้แสงดาวร้าวรวดใจใครจะเหมือน
ใต้ทิวาราตรีนี้มิลืมเลือน
ฉันคนนี้ยังไร้เพื่อนดูแลใจ
ใต้นภาท้องฟ้าอันมืดมิด
ดั่งชีวิตของฉันไร้แสงใส
ตรงข้ามกับสุริยันบนฟ้าไกล
แสงตะวันนั้นไซร้สว่างตา
ฉันคนนี้คงเปลี่ยวเดี่ยวลำพัง
ดั่งฟ้าสั่งสาปฉันหรือสวรรค์บัญชามา
ให้ฉันคนๆนี้ไร้คนข้างกายา
และไม่เคยมีค่ากับใครเลยสักคน
29 กรกฎาคม 2547 09:56 น.
worthless to despair
_กินข้าวรึยังจ๊ะคนดี_
ทำอะไรอยู่ในตอนนี้ประโยคที่ถามทุกวัน
แต่วันนี้เราต่างคนต่างห่างเหินเกินคิดฝัน
ส่วนคนอย่างฉันคนนี้นั้นรำพันคนเดียวอยู่กับเงา
วันนี้ฝนตกเปียกฝนบ้างไหม
คำถามที่มาจากใจทุกครั้งถามข่าวคราว
ยังนอนดึกอยู่ใช่มั๊ยเธอผอมไปรึปล่าว
วอนดวงดาวช่วยดูแลเธอแทนฉันที
7 กรกฎาคม 2547 12:12 น.
worthless to despair
รักษาสุขภาพบ้างนะคนดี
ฝนตกถี่อย่างนี้ไม่ว่างเว้น
แดดออกตอนกลางวันฝนพรำตอนเย็น
อากาศสลับเปลี่ยนเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็นทุกวัน
พอดีว่าวันนี้ฝนตกในตอนดึก
ก้อเลยนึกถึงตอนเรารักกันในตอนนั้น
รักษาตัวด้วยนะคนเคยรักกัน
วันนี้คนไม่สำคัญอย่างฉันได้แต่รำพันคนเดียว.(T_T)
7 กรกฎาคม 2547 12:01 น.
worthless to despair
นับจากหนึ่งวินาทีข้างหน้า
ฉันคงมีแต่ความเหว่หว้า--เงียบเหงา
วันและคืนที่ผ่านมายังนานยาว
ความปวดร้าวคงเพิ่มท้นล้นดวงตา
นับจากหนึ่งวินาทีที่เธอเดินจากไป
ฉันคงไม่เหลืออะไรให้ดูต่างหน้า
นอกจากรอยเท้าของเธอที่ย้ำอยู่กับคำว่าลา
ที่เธอทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้าก่อนเธอจากไป
และนับจากหนึ่งวินาทีข้างหน้านี้
ความรู้สึกดีๆที่มีคงจางหาย
คนอย่างฉันคนนี้คงไม่เหลืออะไร
นอกจากใจที่ถูกสาปไว้ให้รักเธอ
--..ตลอดกาล
หน้าส่วนตัว
629
