8 ตุลาคม 2547 13:53 น.
worthless to despair
เจ็บอีกแล้วล่ะซิในรักนี้
เจ็บทุกทีจนใจเกินรักษา
เจ็บเหลือเกินยากหาใครมาเยียวยา
หัวใจที่ตายด้านมาเกินรักษาจงเรื้อรัง
22 กันยายน 2547 10:47 น.
worthless to despair
อีกแค่เพียงไม่กี่คืนวัน
ฤดูกาลก็จะเปลี่ยนผันไป
จากหน้าฝนที่ต้องทนชุ่มฉ่ำใจ
แต่ไม่นานก็กลับกลายเป็นหนาวพลัน
ปฏิทินบอกกาลเวลาล่วง
ทุกสิ่งปวงต่างเปลี่ยนผันไปตามวัน
ต่างสิ่งที่เกิดขึ้นมากมายเกินคาดฝัน
ยอมรับมันต่อสู้กันต่อไป
ธรรมชาติสร้างปัญหาให้เราแก้
อย่ายอมแพ้แม้ยากสักแค่ไหน
ให้พลังแรงใจที่มีสู้ต่อไป
ไกลแค่ไหนหากตั้งจคงถึงปลายทาง
22 กันยายน 2547 10:40 น.
worthless to despair
อยากจะโทหาแทบจะขาดใจรู้รึปล่าว
อยากจะถามข่าวคราวเธอรู้บ้างมั้ย
อยากจะถามว่าตอนนี้เธอสุขหรือทุกข์ใจ
แต่ไม่รู้ทำไมฉันไม่เคยกล้าสักที
อันที่จริงโทไปเหมือนวันก่อน
เหมือนในตอนที่รู้จักกันก่อนหน้านี้
แต่ยังไม่กล้าหลังจากเลิกลากันไป--รู้ไหมคนดี
แต่ว่าคนคนนี้ยังคงอยากรู้ทุกเรื่องราว
15 กันยายน 2547 11:16 น.
worthless to despair
อย่าขอร้องให้ฉันรีบเข้านอน
อย่าอวยพรให้ฉันหลับฝันดี
อย่าห่วงใยฉันเหมือนในวันก่อนนี้
เพราะหลังจากนาทีที่ฉันหลับตา--เธอจะจากลาไป
อยากขอเพียงอ้อนวอนให้เธอหลับตา
อยากขอเพียงฉันจูบลาเธอครั้งสุดท้าย
อยากจะขอร้องก่อนเธอจะจากไป
ขอเพียงฉันเก็บความทรงจำที่ดีไว้--..--ในใจจนนิรันดิ์
15 กันยายน 2547 10:59 น.
worthless to despair
เก็บเอาความทรงจำที่ดีที่เคยมีให้กัน
เก็บใส่กล่องความฝันใส่กล่องดวงใจ
เก็บทุกวันคืนดีๆที่มีให้กันไว้
เก็บไว้ในวันเหงาใจ--ไร้คนเคียงข้างกาย
เกิดมาเพื่อช้ำหัวใจใช่ไหมเรา
จึงต้องเศร้าหงอยเหงาทุกคราวไป
สวรรค์ฝากมาเป็นของขวัญฉันรึงัย
จึงต้องทนเจ็บใจอยู่ไม่หายสักที
นอนคนเดียวกินคนเดียวหลายเที่ยวมา
เช็ดน้ำตาก็มือเราเช็ดอยู่อย่างนี้
มีปัญหาก้อแก้ไขคนเดียวเท่าที่มี
ต้องทนอยู่อย่างนี้อีกนานเท่าไรไม่รู้เลย