อันคำว่ารัก ยากนัก จักรู้ซึ้ง รักมิพึง ตรึงใจ แค่ใหลหลง รักมิควร ยังติด มิปลิดปลง รักที่คง มิจางหาย ไม่เหลียวแล ห่วงอาทร แต่ใคร ไหนเล่า เจ้ายังเฝ้า ห่วงหา มิแยแส เขาไม่รัก เจ้าแล้ว โอ้ดวงแด หากเขาแคร์ คงไม่ทิ้ง เจ้าเง้างอน เฝ้าอาวร ห่วงห่าง มิเหหัน เขาลืมกัน ทิ้งฝัน ให้ขาดตอน เพียงอยากได้ สร้างภาพ ดั่งละคร เจ้าลองย้อน มองตน แล้วติดสินใจ จะมีใครห่วงใย เท่าพ่อแม่ ที่ยังแคร์ เจ้าอยู่ เจ้ารู้มั้ย ทั้งรัก ทั้งห่วงหา และอาลัย จงกลับใจ กลับคืนรัง อ้อมอุทร
หน้าส่วนตัว
2231
