11 พฤศจิกายน 2548 20:49 น.
winterstar
รัญจวน ยวนใจ หวนให้
สายัณ ลับไป ไกลตา
คืนค่ำ พะวง อุรา
กายา เดียวดาย ใจคอย
เงียบเหงา ใจเรา อาดูร
สิ้นสูญ เดือนดับ เคลื่อนคล้อย
น้ำตา ท่วมใจ เลื่อนลอย
เพราะคอย ใจคน รอใจ
เหงาเศร้า ดวงใจ นักแล
ชะแง้ หาคน ห่างไกล
โธ่เรา มองดาว เหม่อไป
อาลัย ดาวไกล ฟ้าเพียง
ลาลับ ครรไล คืนนี้
คนดี อยู่ไหน ส่งเสียง
ขวัญใจ รอเธอ คู่เคียง
แค่เพียง รำพัน ฝันไป
11 พฤศจิกายน 2548 10:17 น.
winterstar
แสงจันทร์นวลน้อย
ลอยเด่นระดู
แจ่มจันทร์ยอดชู้
โฉมตรูที่อาลัย
ดวงดาราพราวพร่างในทรวง
ล่อลวง ดวงมาลย์ ให้หวั่นไหว
ชื่นชม ดวงจันทร์ พลันอาลัย
คิดถึง คนไกล ที่จากกัน
คืนนี้ดวงจันทร์เหว่หว้า
ท้องฟ้า หงอยเหงา เช่นฉัน
แจ่มจันทร์ ลอยเด่น อยู่ทุกคืนวัน
เหตุใดฉัน จึงอาลัย คิดถึงเธอ
คืนนี้ ขอเธอ จงหลับฝัน
คิดถึงฉัน บ้างไหม คนใจคอย นั้นคอยเก้อ
ไขว่คว้า ดวงดารา ยามนิทรา ฝันละเมอ
ให้พร่ำเพ้อ หมายดวงจันทร์มาเคียงกาย
ท้องฟ้ามืดมิด
คนเคยแนบชิด ก็ห่างหาย
เหงาเหลือเกิน จนฉันนั้นร่ำไห้
จันทร์ที่หมาย ไกลเกินเอื้อม สุดระทม
แค่เพียงธุลีดิน
จากถิ่นบ้านนา ไม่น่ารื่นรมย์
เจียมตน เจียมกาย มิหมายชื่นชม
รักไร้สุขสม เราต่างกันแค่ฟ้าห่างดิน
หน้าส่วนตัว
1556
