โปรดทราบ ตอนนี้ฉันว่าง
ใครก็ตาม อยากรู้จักสมัครไว้
ฝากเบอร์ติดต่อ รอเรียกสัมภาษณ์ได้
หากถูกใจ ยกให้ ใช่เลย
ทุกตำแหน่ง ที่อยาก จะสมัคร
ทั้งคนรัก คนเลี้ยง ได้เสมอ
คุณสมบัติ ง่ายๆ สำหรับเธอ
รักฉันเสมอ ดูแล ไม่หลองลวง
แกว่งไกวตัวเองดั่งสายป่านนำว่าวให้ลอยสูง เหมือนความรักที่ผูกยูงเธอฉันเอาไว้ ใช้ใจและกายเพื่อผลักดันให้มันยาวไกล แต่ทำไมถึงเหนื่อยอ่อนล้าอ่อนแรงเหลือกำลัง ได้แต่มองว่าวตัวน้อยที่ลอยอยู่บนฟ้า ดูมันเหนื่อยล้าเหมือนเช่นสายป่านนั้นไร้พลัง เหมือนตัวฉันที่มันอ่อนแรงและสิ้นหวัง แต่ก็ยังฝืนยืนแกว่งไกวต้านทานแรงลม หวังจะยื้อและครอบครองความรัก และแล้วก็ถึงจุดแตกหักเมื่อรักไม่สุขสม ว่าวตัวน้อยหลุดลอยหายไปในกระแสลม รักก็ขื่นขมเมื่อสายป่ายขาดให้เจ็บเจียนตาย สายป่านขาดดั่งสายใจเยื่อใยที่มีก็จบสิ้น ฉันแทบแดดิ้นสิ้นลมเพราะใจสลาย สิ่งที่ยื้อไว้ยึดไว้กลับห่างหายวับไป น้ำตาก็รินไหลเมื่อเธอจากไปไม่หวนกลับมา
เมื่อเธอคนเดิมหายไป ฉันคนใหม่ก้าวไกลเกินหวนหัน เราต่างคนต่างแยกทางความสัมพันธ์ ต่างความฝันต่างทางเดินในหนทาง เก็บไว้เพียงความคิดถึงในวันเหงา คำว่าเราบางเวลาเหมือนภาพเลือนลาง ภาพในอดีตที่มองเห็นแม้ไม่งดงาม แต่ยังคงความประทับใจไม่รู้ลืม
อันคำว่ารัก ยากนัก จักรู้ซึ้ง รักมิพึง ตรึงใจ แค่ใหลหลง รักมิควร ยังติด มิปลิดปลง รักที่คง มิจางหาย ไม่เหลียวแล ห่วงอาทร แต่ใคร ไหนเล่า เจ้ายังเฝ้า ห่วงหา มิแยแส เขาไม่รัก เจ้าแล้ว โอ้ดวงแด หากเขาแคร์ คงไม่ทิ้ง เจ้าเง้างอน เฝ้าอาวร ห่วงห่าง มิเหหัน เขาลืมกัน ทิ้งฝัน ให้ขาดตอน เพียงอยากได้ สร้างภาพ ดั่งละคร เจ้าลองย้อน มองตน แล้วติดสินใจ จะมีใครห่วงใย เท่าพ่อแม่ ที่ยังแคร์ เจ้าอยู่ เจ้ารู้มั้ย ทั้งรัก ทั้งห่วงหา และอาลัย จงกลับใจ กลับคืนรัง อ้อมอุทร
ใจมันเจ็บๆ เหมือนรอยเล็บครูดผ่าน หัวใจดวงเมื่อวาน มันแตกซ่านทุกข์ถม เมื่อใจดวงน้อยๆ หลุดลอยไปกับสายลม ใจก็ดิ่งจม เหมือนรักขมๆ รสกาแฟ เมื่อหัวใจของคนไร้ซึ่งความรัก ก็เหมือนหักปราสาทที่พ่ายแพ้ ขาดชัยชนะขาดคนเหลียวดูแล คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง หวังว่าอีกสักวันคงลุกยืนได้ กลับหมองไหม้เมื่อใครเขามิยำเกรง ดูหมิ่นเกียรติเรา ใจนักเลง บทเพลงกลอมใจก่อนนอนทุกคืน อันเมื่อความรักพัดผ่านพ้นไป เหลือไว้เพียงรอยเจ็บสุดฝืน เจ็บแปลบด้วยรักจำต้องกล่ำกลืน ค่ำคืนฝืนข่มหลับตา ภาพอดีตที่ยังเคยมีสองเรา ก่อนยังมีเขาอยู่เคียงทุกเวลา แต่ใยไม่ลืมรักที่เคยผ่านมา โอ้อุรา ข้าฯ นี้ตรมตรอมทุกข์ทรมา แปลกดีที่หัวใจมีแต่ชื่อเขา ไม่มีชื่อเรา ที่เขาเคยเรียกหา มาวันนี้เหลือเพียงรักกับน้ำตา มีค่าเพียงความว่างเปล่า
หน้าส่วนตัว
6204
