13 กรกฎาคม 2550 09:48 น.
winterstar
ยอแสง ภูตะวัน ครรไล
ทิพอัมไพ สาดส่อง ทั่วล้า
ทิศแดน แคว้นใด งามสง่า
นามข้า ระบิน ทั่วแดน
ประเทศ ไทยงาม ขวานทอง
พี่น้อง เลือดไทย แว่นแคว้น
ต่างชน ชาติร่วม ดินแดน
แน่แฟ้น กลมเกลียว สามัคคี
เพทศภัย ต่างมา รุมเร้า
นั่งเศร้า ดั่งด้วย ไฟจี้
เศรษฐกิจ เลวร้าย สิ้นดี
ทั้งมี เข่นฆ่า เผ่าพันธ์
หากไทย มิร่วม ใจสู้
จะอยู่ คงยืน สักกี่วัน
หากไทย ต่างไม่ รักกัน
สักวัน ไทยคง สิ้นนาม
**-------**
อยากให้คนไทยสามัคคี กันใคร่ปองดองกัน
ด้วยว่าทั้งภัยจากเศรษฐกิจ และจากความไม่เข้าใจกันในประเทศ
อยากให้ทุกคนหันหน้ามาร่วมกันแก้ไขปัญหามากว่าทะเลากัน
10 กรกฎาคม 2550 19:07 น.
winterstar
นั่งเงียบ ซึมเศร้า เหงาหงอย
นั่งใจลอย คอยรัก ที่ห่างเหิน
นั่ง-นั่งอยู่ แล้วคิด จะลุกเดิน
แต่ขัดเขิน กลัวเธอ จะมองมา
ฉันปวดฉี่ ทำไง ดีล่ะทีนี้
จะลุกไป ทั้งที ก้อไม่กล้า
กล้วเธอนั้น จะหัน มามองตา
ก้อไม่กล้า จะสบตา เมื่อเธอมอง
อาจารย์ กล่าว ...
หากเด็กน้อย คนใด นั้นปวดท้อง
โปรดจง ยกมือ เพื่อร้อง
ขอให้น้อง ได้ทำธุระ อย่าเอียงอาย
8 กรกฎาคม 2550 21:09 น.
winterstar
เพียงแค่ใจฉันยังไม่เข้มแข็ง
ยังอ่อนแรงที่จะแข่งในเกมรัก
ยังอ่อนล้าเหนื่อยแรงไร้ที่พัก
มิแน่นหนักเมื่อเจอสิ่งสะเทือนใจ
แค่อยากพักให้คลายหายเหนื่อยล้า
อาจจะช้า กว่าคนล้ม จะลุกได้
อาจล้ม แล้วล้มอีก ก็จะสู้ สู้สุดใจ
ต้องพ้นผ่านไปให้ได้ในสักครา
แม้ต้องเจ็บปวดใจอีกสักกี่หมื่นหน
ก็จะทนจะสู้ต่ออุปสรรค์ที่ขวางหน้า
สักวันหนึ่งฉันก้าวไปอย่างคนกล้า
จะไขว่คว้าความฝันมาครอบครอง
จะเป็นดาวดวงสวยที่สุกใส
จะก้าวไปอย่างสวยงามไม่เป็นสอง
จะเข้มแข็งกว่าที่เป็นไม่เป็นรอง
จะจับจองที่คนแกร่งไม่หวั่นใด
หน้าส่วนตัว
2259
