12 เมษายน 2548 10:47 น.
winterstar
เคยรู้สึกไหม
ว่าการรอคอยอะไรบางอย่าง
โดยที่ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร
มันทรมานนะ
เคยรู้สึกรึเปล่า
บางครั้งเวลาที่เราคิดถึงคนที่เรารัก
ทำไมมันทำให้เราเศร้าได้ขนาดนี้
เพราะเราไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
การตัดสินใจจะเป็นแบบไหน
บางครั้ง
เราอยากทิ้งทุกสิ่งเอาไว้
หยุดการรอคอยทุกอย่าง
แล้วเดินหนีจากไป
แต่หัวใจ
กลับกระซิบบอกเราว่า
พรุ่งนี้มันอาจจะดีก้อได้นะ
เรานิ่งคิดกับตัวเอง
เราควรจะเลือกทางไหน
เราควรจะรอ
หรือ
หยุดการรอคอยที่แสนทรมานนี้ซะที
เราตอบตัวเองไม่ได้
และเหนื่อยเกินกว่าที่จะพยายามหาคำตอบต่อไป
---->>>>----
รอคอย ค้นหา หัวใจ
ทำไม ยิ่งใกล้ ไกลห่าง
หัวใจ อ่อนแรง หลงทาง
อ้างว้าง ทรมาน เหลือเกิน
๐๐-------เจ็บใด ไหนอื่น จะเท่า
๐๐-------ใจเศร้า คอยใคร ห่างเหิน
๐๐-------หยุดรอ คอยใจ ร่วมเดิน
๐๐-------เผชิญ หรือจะ แยกทาง
เหนื่อยล้า รอคอย เธอมา
น้ำตา หลั่งไหล ไกลห่าง
ไร้จุดหมายและปลายทาง
ปล่อยวาง ให้มัน เป็นไป
11 เมษายน 2548 16:00 น.
winterstar
ครั้งหนึ่ง ความรัก ทำร้าย
เสียใจ กับอดีต ขื่นขม
ใจช้ำ ความเก่า ระทม
อกตรม เพราะจำ มิคลาย
..เพียงอดีต เคยผ่าน จำจด
..มิลด หรือลืม รักได้
..ผ่านปี ผ่านวัน ผ่านใจ
..เก็บไว้ คิดถึง ทำไม
ความช้ำ คราวก่อน ย้อนเจ็บ
เพราะเก็บ จำไว้ ใช่ไหม
ลืมมัน ให้สิ้น พ้นไป
เสียใจ เจ็บจำ ซ้ำเติม
..เพียงเห็น เธอเขา เคียงข้าง
..อ้างว้าง เพียงฉัน คนเดิม
..น้ำตา ไหลริน รดเพิ่ม
..เจ็บเดิม เจ็บใจ จำทน
ลืมซิ ลืมเขา ให้ได้
เสียใจ ร่ำไป ทุกข์ถม
เจ็บใจ ปวดร้าว ระบม
เพราะจม ทุกข์เดิม เพิ่มอาย
..ร้องไห้ ใครจะ รู้บ้าง
..อ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย
..ร้องไห้ ปานจะ ชีพวาย
..ดั่งด้าย ขาดดิ้น สิ้นแรง
อ่อนอ่อน โรยริน สิ้นเยื้อ
ดั่งเชื้อ ไฟสุ่ม สิ้นแสง
ร้อนรุ่ม ราคะ กลั่นแกล้ง
ยื้อแย่ง แข่งได้ วาสนา
..ยอมรับ ความจริง สิ่งที่
..ฉันมี เพียงกาย นำมา
..เหลือเพียง สิ่งเดียว วิญญา
..มีค่า กว่าใด-ใด ทั้งปวง
8 เมษายน 2548 16:59 น.
winterstar
เจ็บอีกแล้ว กับความรัก ..ที่มี
เจ็บแบบนี้ เจ็บซ้ำ-ซ้ำ ย้ำเสมอ
มิใช่ฉัน ที่ใน..หัวใจเธอ
ที่พร่ำเพ้อ เพียงเรา เท่านั้นเอง
ก็เข้าใจว่า มิใช่คนเช่นฉัน
เพียงแค่ฝัน ว่าเป็นฉันจะได้ไหม
เพียงแค่นี้ ขอฉันเป็น คนของใจ
จะได้ไหม แค่ฝันถึง เธอก็พอ
ฉันคือคน ที่ไม่ใช่ ในใจเธอ
ย้ำเสมอ ว่าไม่ใช่ คนในฝัน
เจ็บทุกครั้ง ย้ำคำนี้ อยู่ทุกวัน
แม้เพียงฝัน ยังเจ็บปวด มิลืมเลือน
8 เมษายน 2548 10:30 น.
winterstar
มุมมอง ..ของคน.. แตกต่าง
อ้างว้าง ..สับสน.. หลากหลาย
ย้ำคิด ..ย้ำทำ.. ต่างไป
เปลี่ยนได้ ..ช้านาน.. ต่างกัน
มองซ้าย ..มองขวา.. ต่างจิต
ใช่คิด ..เหมือนกัน.. ต่างฝัน
ต่างเดิน ..ต่างค้น.. หามัน
ตามฝัน ..ใช่เหมือน.. ทุกคน
เส้นทาง ..ของคน.. ต่างผู้
ต่างดู ..ต่างเห็น.. ต่างค้น
ร้อยพ่อ ..พันแม่.. ปะปน
แยบยล ..มิรู้.. ทางไป
ให้เหมือน ..กันได้.. นั้นหรือ
ยึดถือ ..ฉันเธอ.. ได้ไหม
แตกต่าง ..หากร่วม.. เดินไกล
ไปได้ ..เท่าใด.. เท่ากัน
มิยึด ..ติดถือ.. ครอบครอง
ให้นอง ..น้ำตา.. จาบัน
ไปได้ ..แค่ไหน.. แค่นั้น
จากกัน ..ทำใจ .. ไม่เคือง
7 เมษายน 2548 17:10 น.
winterstar
ถูกทอดทิ้ง จากเธอ ผู้ลาจาก
ใจจำพราก เพราะเธอเปลี่ยน และแปรผัน
ผ่านคืนช้ำ มาแรมปี จนลืมมัน
ปล่อยให้ฉัน อยู่เดียวเปลี่ยว เอกา
เธอกลับมา กับความรัก ให้ใจชื่น
เธอหยิบยื่น ความรักหาย ที่โหยหา
แล้วทิ้งทอด กอดตัวเอง เช่นผ่านมา
เธอเข้ามา เพื่อจากไป ให้เดียวดาย
เจ็บอีกแล้ว กับความรัก จากเธอนี้
ใจดวงที่ เคยเจ็บปวด แตกสลาย
เธอเหยียบย่ำ ดวงใจ แทบมลาย
ดั่งกลับตาย วายชีวา เธอกระทำ
ได้แต่มอง ดูเธอ ที่เดินจาก
รินไหลหลาก พรั่งพรู ดิ่งถลำ
เข็ดเจียนตาย แล้วความรัก เจ็บและจำ
ขอดื่มด่ำ พิษรักลวง เพียงครั้งเดียว
หน้าส่วนตัว
2497
