24 ธันวาคม 2547 15:04 น.
winterstar
ท้องนทีสงบนิ่ง ณ ดินแดน
จันทร์ยอแสงนวลผ่องเพ็ญพักตร์
ดาราวาววับดาลระดับดื่นฟ้า
หิ่งห้อยนับร้อยเปล่งแสงงามจับตา
ลมพัดเอื่อยโชยกลิ่นพันบุบผา
ให้เย็นตาพากายใจให้สุขสม
ให้ลืมเรื่องเลวร้ายทุกข์ระทม
เรื่องตรอมตรมทุกข์โศกเศร้าอุรา
23 ธันวาคม 2547 22:36 น.
winterstar
ยังคงค้นหาในคำตอบอยู่ทุกคืนวัน
ว่าใจของคนคอย หรือคนคอยใจ
ว่าหัวใจของใครจะเพรียกหากัน
ให้สะเทือนเลื่อนลั่นไปทั้งวิญญา
- หัวใจของใครเยือกเย็นเหน็บหนาว
- หัวใจของใครอบอุ่นเร้าร้อน
- หัวใจของใครไหวหวั่นสั่นไหว
- หัวใจของใครอ่อนไหวสับสน
- หัวใจของใครหลายรักซ่อนรัก
- หัวใจของใครเล่นรักซ่อนเร้น
- หัวใจของใครช่างเล่นแสนกล
- หัวใจของใครหม่นหมองเศร้าเหงา
- หัวใจของใครพร่ำเพ้อเหม่อหา
- หัวใจของใครเฝ้าคอยใจลอยมา
- หัวใจของใครกันหนา อยากรู้จัง
23 ธันวาคม 2547 15:56 น.
winterstar
จุดเริ่มต้นของคนๆ หนึ่งในความรัก..........ไม่ประจักษ์ ไม่เคยเห็น รักเป็นไฉน
ได้เรียนรู้เรื่องความรัก เกินหักใจ............ถล่ำไปในความรัก หนักอุรา
แอบรักเขาอยู่ข้างเดียวดั่งเกลียวเชือก......เจ็บเพราะเลือกรักคนผิดเจ็บวิญญา
รักเพียงเธอเธอไม่รักคืนกลับมา...............ฉันไร้ค่าในสายตาสุดอาวร
เธอไม่รักไม่แลเหลียวใจดวงน้อย............ยังเฝ้าคอยสักวันเธอเห็นค่า
ต้องเจ็บช้ำด้วยแอบรักเธอเรื่อยมา...........สมน้ำหน้าน้ำตารินไม่เจียมตน
รู้ดีว่าไม่ควรรักยังริรัก.............................ใจก็หักอกก็ตรมคนไร้ค่า
ริมีรักครั้งแรกแทบแดดิ้นสิ้นชีวา.............ขอชาติหน้าอย่าริรักจักเป็นดี
23 ธันวาคม 2547 14:35 น.
winterstar
โอบกอดเธอไว้ ด้วยดวงใจ ที่แสนห่วง
ใจหนึ่งดวง รอคอยใจ ที่ไกลห่าง
ใจอ้างว้าง ยืนเดียวดาย ยามฟ้าสาง
ดังน้ำค้าง ที่กลางใจ ในยามเช้า
ให้หนาวเศร้า เพราะใจรอ คนอยู่ไกล
ให้คิดถึง ให้โหยหา อยู่แห่งไหน
ไกลแสนไกล ในค่ำคืน ที่เหน็บหนาว
ฝากดวงดาว ฝากสายลม ด้วยห่วงใย
รักจากใจ ส่งผ่านไป ในสายหมอก
ใจช้ำชอก ด้วยเธอห่าง จากใจฉัน
ใจรักเธอ หรือเพียงเรา ไม่เคียงกัน
เหลือเพียงฉัน เพียงความจำ ที่ยังมี
หน้าส่วนตัว
990
