4 เมษายน 2549 17:48 น.
winterstar
ใจมีดวงเดียว แต่เธอเอาไปให้ใคร
ฉันเป็นใคร ที่เธอเคยบอกฉัน
หรือฉันเพียงของเล่น เห็นฉันเป็นคนไม่สำคัญ
หรือลืมกัน ว่าฉันนั้นเป็นใคร
ลืมหรือเปล่า ลืมเรื่องราว ความสัมพันธ์
หรือลืมกัน เปลี่ยนผันไปทั้งใจ
หลวงไว้ใจเก้อ พร่ำและเพ้อถึงเธอร่ำไป
ถามหัวใจ รักใคร คนไหนอยู่เธอ
ลืมหรือเปล่า เป็นคำถามที่ยังฝากไว้
รักหรือแกล้งหลอก บอกออกไป อย่าให้คอยเก้อ
ฉันนั้นคงมั่น ไม่มีวันผันเปลี่ยนเสมอ
เพียงใจเธอ โปรดจงตอบฉันมา
รักใช่เพียงของเล่น โปรดจงเห็นค่าความสำคัญ
คือตะวัน คู่เคียงดวงจันทรา
ใช่เพียงลมผัดผ่านหลอกดวงใจให้เสียน้ำตา
โปรดเมตตาอย่าหลอกบอกฉันที
ไปฟังเก่ามาแล้วชอบไง โดนใจ
หายไปนานเลย ไม่ค่อยจะว่างเท่าใด คิดถึง...
9 ธันวาคม 2548 09:55 น.
winterstar
เพียงโลกสมมุติที่คนเขาเล่าว่า
โลกมายาเพียงลวงหลอกให้หลงใหล
เพียงเงาวาวเลื่อมสลับชลาศัย
ร้อนดั่งไฟ ที่สุ่มทรวง บ่วงมายา
เพียงเกมกล ที่ลวงล่อให้หลงใหล
หากผู้ใด ได้เข้าใกล้สิเน่หา
ทางคดเคียวยากจักเดินพบธารา
ดับชีวาเหลือคณาผู้หลงกล
ดั่งดอกไม้ลวงล่อเจ้าภู่ผึ่ง
ที่ตอมหึ่ง กลิ่นเกสร พาสับสน
จะเดือดร้อน ถึงชีวิต ในบัดดล
ก็เพราะกลเกมลวงล่อหลอกใจ
เป็นยาพิษที่ซ้อนเร้นในสุธารส
เมื่อลิ้มรส มี ฤ อดใจได้
ให้เคลิบเคลิ้มเพลิดเพลินเตลิดไป
ให้หมองไหม้ เมื่อชีวิตพาดับลง
ทั้งสิ่งยั่วยวนใจ อบายมุข
แสนสนุก สุขฤทัย ทำใหลหลง
ทั้งเงินทอง การงาน ก็สิ้นลง
เพราะความหลงมั่วเมาเข้าเผากาย
หมดสิ้นแล้วครั้งนี้คือชีวิต
เจ้าลิขิตความตายคือจุดหมาย
พรากชีวิตสิ่งสำคัญสิ่งสุดท้าย
เพราะละอายด้วยใหลหลงปลงอนิจจา
8 ธันวาคม 2548 17:10 น.
winterstar
วอนขอดวงจันทร์ก่อนหลับตานอน
เรื่องทุกข์ร้อนฝากจันทร์ช่วยปัดเป่า
ขอดวงดาวเป็นเพื่อนยามฉันเศร้า
ขอจันทร์เจ้า ให้เขานั้นหลับฝันดี
เพียรขอจันทร์ ตามฝันปรารถนา
ก็หวังว่าดวงจันทร์คงปราณี
วอนลมหนาวช่วยส่งข่าวฝากจันทร์ที
ค่ำคืนนี้ขอวิงวอนก่อนหลับตา
เฝ้าเพียรวอนขอพรจากดวงจันทร์
เนิ่นนานวันยิ่งเจ็บปวด ยิ่งโศกา
ค่ำคืนนี้ขอวอนจันทร์ ในธารา
ปรารถนา เพียงแค่เงาเฝ้าลุ่มหลง
หากเธอหยุดเว้าวอนขอพรจันทร์
สร้างสิ่งฝันตามที่เธอนั้นประสงค์
สร้างผลงาน สานต่อตามเจตจำนง
จันทร์ก็คงดลบันดาลให้ฝันนั้นเป็นจริง
11 พฤศจิกายน 2548 20:49 น.
winterstar
รัญจวน ยวนใจ หวนให้
สายัณ ลับไป ไกลตา
คืนค่ำ พะวง อุรา
กายา เดียวดาย ใจคอย
เงียบเหงา ใจเรา อาดูร
สิ้นสูญ เดือนดับ เคลื่อนคล้อย
น้ำตา ท่วมใจ เลื่อนลอย
เพราะคอย ใจคน รอใจ
เหงาเศร้า ดวงใจ นักแล
ชะแง้ หาคน ห่างไกล
โธ่เรา มองดาว เหม่อไป
อาลัย ดาวไกล ฟ้าเพียง
ลาลับ ครรไล คืนนี้
คนดี อยู่ไหน ส่งเสียง
ขวัญใจ รอเธอ คู่เคียง
แค่เพียง รำพัน ฝันไป
11 พฤศจิกายน 2548 10:17 น.
winterstar
แสงจันทร์นวลน้อย
ลอยเด่นระดู
แจ่มจันทร์ยอดชู้
โฉมตรูที่อาลัย
ดวงดาราพราวพร่างในทรวง
ล่อลวง ดวงมาลย์ ให้หวั่นไหว
ชื่นชม ดวงจันทร์ พลันอาลัย
คิดถึง คนไกล ที่จากกัน
คืนนี้ดวงจันทร์เหว่หว้า
ท้องฟ้า หงอยเหงา เช่นฉัน
แจ่มจันทร์ ลอยเด่น อยู่ทุกคืนวัน
เหตุใดฉัน จึงอาลัย คิดถึงเธอ
คืนนี้ ขอเธอ จงหลับฝัน
คิดถึงฉัน บ้างไหม คนใจคอย นั้นคอยเก้อ
ไขว่คว้า ดวงดารา ยามนิทรา ฝันละเมอ
ให้พร่ำเพ้อ หมายดวงจันทร์มาเคียงกาย
ท้องฟ้ามืดมิด
คนเคยแนบชิด ก็ห่างหาย
เหงาเหลือเกิน จนฉันนั้นร่ำไห้
จันทร์ที่หมาย ไกลเกินเอื้อม สุดระทม
แค่เพียงธุลีดิน
จากถิ่นบ้านนา ไม่น่ารื่นรมย์
เจียมตน เจียมกาย มิหมายชื่นชม
รักไร้สุขสม เราต่างกันแค่ฟ้าห่างดิน
หน้าส่วนตัว
1117
