ความพยายามในความท้อถอย

windsaint

หลายครั้งที่ใจมันท้อถอยเหลือเกินกับเรื่องราวของเราสองคน
แล้วก็หลายครั้งที่รอยยิ้มของเธอทำให้หัวใจเรามีชีวิตชีวา
หัวใจ...ที่ไม่เคยได้รับคำตอบที่แท้จริงของคำว่ารัก
หัวใจ...ที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้รับคำตอบจากปากเธอว่ารัก
หัวใจ...ที่บัดนี้ ไม่เหลือที่ว่างไว้ให้ใครอีก
และหัวใจ...ที่ยังคงรักเธอเหมือนเดิมไม่ว่าเธอจะรักใครอยู่

สิ่งที่เจอทุกครั้งเมื่อเวลาเจอเธออยู่กับกลุ่มเพื่อน นั่นคือกำแพงกลุ่มใหญ่ที่ไม่สามารถจะหาวิธีมาทำลายได้
สิ่งที่ทำให้ท้อถอยมากที่สุด ทำให้ความรูสึกทั้งหลายกลับกลายเหลือเพียงศูนย์
เพราะเมื่อใดก็ตามที่เธออยู่กับเพื่อนของเธอ เราจะไม่ได้คุยกับเธอเลย

แต่สิ่งที่ทำให้หัวใจชุ่มชื้นที่สุด ก็คงจะเป็นเมื่อเธอนั่งเรียนอยู่ข้างๆเราในวิชาภาษาไทยและอังกฤษ
เพราะทุกครั้งก็จะมีรอยยิ้มของเธอให้เห็นเสมอ
ไม่รู้ว่าความรู้สึกอะไรผูกมัดหัวใจให้รู้สึกแบบนี้ แต่สุดท้ายแล้วก็หนีจากเธอไม่พ้น
อยากจะเรียกว่า ความพยายามในความท้อถอย
และก็เป็นความท้อถอยในความพยายามเช่นกัน

เพราะสุดท้ายแล้ว ก็รู้จักเพียงคำเดียวว่ายังรักเธอไม่เปลี่ยนไปเลย
รัก...ที่ให้ได้ไม่เคยเบื่อ
รัก...ที่ให้ได้ไม่เคยลืม
รัก...ที่ยังมีแต่เธอคนเดียว
รัก...ที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะรักตอบ (แต่ก็จะให้รักต่อไป)
รัก...ที่เรียกว่ารัก
รัก...นะ

ยีน