คำ

windsaint

คำ

แว่ววังเวงเหว่ว้าพาใจเหงา
แววตาเศร้าโหยหาพาใจหงอย
พลอยรำพึงพึ่งรำพันพลันใจลอย
หนึ่งใจคล้อยลอยคว้างอยู่กลางครัน

เสียงกังวาลประสานช่วงห้วงคำนึง
คอยคิดถึงหนึ่งคนที่ตนฝัน
คุยเมื่อคืนครุ่นคิดเมื่อคราววัน
คิดถึงกันบ้างไหมนะคนดี

เพลงเบาเบาหวานหวานกังวาลแว่ว
ดังแผ่วแผ่วพร่ำพร่ำในค่ำนี้
ยังนิ่งนิ่งคิดคิดอยู่ติดที่
คำดีดีดังดังว่ารักเธอ

อยากจะบอกทุกวันไม่มีเว้น
เพื่อให้เห็นว่ารักอยู่เสมอ
อาจจะดูเหมือนคนบ่นละเมอ
แค่จะบอกรักแต่เธอไม่เปลี่ยนไป

แม้ว่ารักไม่ต้องพูดอยู่ทุกวัน
แต่ก็ดันทุรังพูดจนได้
ความรู้สึกของวันนี้มีอย่างไร
บอกเอาไว้ให้รู้อยู่ทุกครา

รู้ว่ารักไม่ต้องพูดไม่ต้องบอก
จะพูดออกได้รู้แทนเห็นหน้า
ว่ารักว่าคิดถึงทุกเวลา
เพื่อแทนค่าที่เราไม่อาจเจอ

จะบอกรักพันครั้งยังไม่เบื่อ
ไม่คิดเผื่อหัวใจให้มีเผลอ
มองแต่เธอเท่านั้นไม่มีวันเบลอ
ก็จะรักรักเธอไม่ลืมตา

ไม่ว่ารักจะจบลงเมื่อใด
แต่หัวใจดวงนี้ยังคิดว่า
เธอคงอยู่ในหัวใจทุกครั้งครา
ไม่ลืมว่าอย่างน้อยเรารักกัน

อยากให้รู้รู้ไว้ว่าใจรัก
ผู้สมัครรักนี้ไม่ลืมมั่น
จะขอเป็นอย่างนี้ทุกวี่วัน
จะรักเธอนิรันดร์ นะ สุทธิดา