31 พฤษภาคม 2547 23:24 น.
windsaint
บุหรี่
คือคมควันคมเคียวเกี่ยวชีวิต
คือยาพิษพิฆาตบาดสังหาร
คือสิ่งร้ายทำลายวายวิญญาณ
พญามารมาพรากจากชีวัน
หนึ่งมวนพิษติดง่ายทำลายคน
ยิ่งยากจนยิ่งร้ายทำลายขวัญ
ยาเสพติดยาพิษร้ายทำลายครรภ์
คือพิษมันวางวายทำลายคน
หยุดสูบเลิกคิดปลิดชีวาตม์
หยุดพิฆาตทำตัวมัวหมองหม่น
หยุดเถิดต่อชีวิตช่วยชีพตน
หยุดเพื่อคนที่เรารักได้สุขใจ
หนึ่งบุหรี่ที่คร่าพร่าชีวิต
ยิ่งสูบก็ยิ่งติดเกินหยุดไหว
แค่เพียงครั้งทั้งชีวิตอาจเสียไป
อย่าคิดใช้ชีวิตด้วยการลอง
เมื่อบุหรี่มีพิษที่ร้ายรุนแรง
ทำร้ายเราทุกแหล่งแรงหม่นหมอง
แต่ความรักยิ่งมากยิ่งอยากลอง
เหมือนถูกต้องยาเสพรักให้ติดเธอ
28 พฤษภาคม 2547 23:58 น.
windsaint
ลมหายใจของความคิดถึง
ที่ห่างเหินห่างหายไม่เห็นหน้า
ที่จากลาใช่ว่าไม่คิดถึง
ลองเงี้ยหูรับฟังสักครั้งหนึ่ง
เสียงลมหายใจของความคิดถึงที่แผ่วเบา
เสียงกระซิบข้างหูอยู่ว่าห่วง
ยังคอยทวงตามถามความเรื่องเขา
อาจจะดูไม่สนเพราะทนเอา
แต่ลึกลึกมันรุมเร้ารุ่มร้อนใจ
อยากติดตามถามไถ่ในสารทุกข์
ว่ายังสุขสบายอยู่ดีไหม
อยากจะรู้อยู่ดีว่ามีใคร
ที่มอบไว้ทั้งใจไม่ลืมกัน
เธอได้ยินบ้างไหมว่าคิดถึง
อาจไม่ซึ้งไม่หวานแต่ไม่หวั่น
จะคิดถึงกันไหมไม่สำคัญ
แค่เพียงฉันคิดถึงเธอเท่านั้นพอ