6 กรกฎาคม 2546 19:25 น.
windsaint
สอน
อยากจะเรียนให้รู้ให้เท่าทัน
สิ่งที่เธอเท่านั้นจะสอนได้
ให้เธอสอนสั่งฉันทำยังไง
ช่วยบอกให้ฉันฟังสักครั้งที
ให้เธอสอนออกมาให้ฉันเห็น
ให้เธอเป็นอาจารย์ในเรื่องนี้
ให้ลงโทษหากลูกศิษย์ทำไม่ดี
ให้เธอตีหัวใจให้ช้ำตาย
อยากให้เธอสอนฉันทั้งวันคืน
หาใครอื่นฝืนแทนก็ไม่ได้
เพราะมีเธอคนเดียวที่บรรยาย
อธิบายรักให้เห็นจนเป็นทาง
ช่วยสอนคำว่ารักให้ฉันที
ช่วยสอนความรู้สึกดีดีให้ฉันบ้าง
ช่วยสอนความผูกพันไม่มีวันจาง
สอนให้เลิกคิดถึงเธอบ้างได้ไหมเธอ
สอนให้ฉันลองหยุดความคิดถึง
สอนให้หยุดความซึ้งหยุดพร่ำเพ้อ
สอนให้หยุดอยากพบอยากจะเจอ
สอนให้หยุดรักเธอไม่ได้เลย
5 กรกฎาคม 2546 00:14 น.
windsaint
นิราศวสันต์ 2
หยดพิรุณร่วงหล่นจากบนฟ้า
หยดนภาเมฆครึ้มอึมครึมฝน
หนึ่งหยดเผาะเลาะร่วงจากห้วงบน
หลุดร่วงหล่นลงพื้นที่รื้นกาย
เสียงฟ้าร้องก้องกู่ดูหน้าตื่น
คล้ายสะอื้นผืนฟ้าพาความหมาย
ร้องครืนครืนลื่นโหมที่โถมทาย
ดุจพระพายหมายย้ำและซ้ำเติม
แสงฟ้าแลบแปลบปลาบเข้าอาบจิต
เข้าแทงมิดหมายสะบัดตัดความเหิม
มันปลาบแปลบแสบขั้วเข้าตัวเดิม
และยิ่งเพิ่มพันทีทวีคูณ
ลมกรรโชกโศกซ้ำกระหน่ำซัด
เหมือนลมพัดปัดไสให้สาบสูญ
ดุจลมแกล้งแวทนาคอยอาดูร
แล้วพัดทูนแห้งเรื้อเมื่อขาดคน
คลื่นทวีปรี่ซัดเข้าพัดโถม
สุดแรงโหมโคมดับยิ่งสับสน
ดั่งดวงใจไร้ทางต่างมืดมน
เพราะไร้คนจนรักมักขาดแคลน
หลังพายุวสันต์พลันซัดสาด
ใจแทบขาดอาจตายกายแดดิ้น
เพราะหวังรักหนักรื้นจากพื้นดิน
จึงต้องสิ้นใจรักเพราะหักทรวง
ขอเพียงเธอเป็นเรือคอยเจือจุน
คอยเกื้อหนุนกำลังใจใครเป็นห่วง
ขอเพียงรอขออยู่เป็นคู่ควง
จะทั้งหวงห่วงรักตลอดไป
ให้สายลมบนฟ้าเป็นพยาน
ให้สายฝนเป็นหลักฐานอันยิ่งใหญ่
ให้ท้องฟ้าเป็นกระดาษเขียนลงไป
บอกว่าใจให้รักรักแต่เธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
846
