28 พฤษภาคม 2546 00:07 น.
windsaint
ตัดฉ
พยายามห้ามใจไม่ให้หลง
ตัดไม่ลงหลงอยู่ไม่รู้หาย
คำว่ารักปักอยู่ไม่รู้คลาย
ยังเหลือปลายสายสัมพันธ์อันอยู่คง
จะหนีรักหนักใจไม่ยอมตัด
จะสะบัดตัดไปไม่ให้หลง
ยังเหลือรักหักรู้ให้อยู่ยง
ใจยังคงหลงลุ่มเหมือนสุมไฟ
หนีความจริงทิ้งรักจนหนักอก
ยากหยิบยกตกหลุมซุ่มหวาดไหว
แม้จะรู้อยู่ดีไม่มีใจ
ยังหวังไว้ในส่วนลึกให้นึกถึงกัน
ให้ตัดใจใยยากลำบากนัก
ให้ตัดรักหักขาดยิ่งหวาดหวั่น
ให้ตัดใจไม่รักหักสะบั้น
ตัดใจฉันหั่นให้ตายยังง่ายกว่า
ยิ่งตัดใจไม่หวังยังลำบาก
เพราะรักมากหากถอนก็อ่อนล้า
ที่มีให้ใช้ติดคิดราคา
อยากบอกว่ารักล้วนล้วนนะนวลปราง
27 พฤษภาคม 2546 00:01 น.
windsaint
พระจันทร์ลายกระต่าย
เลื่อมสลับจับลายกระต่ายน้อย
ยังนั่งคอยคล้อยจ้องมองเหมือนฝัน
คอบแววตามาประสานผ่านดวงจันทร์
ทุกคืนวันมั่นเหม่อและเพ้อคอย
มองกระต่ายลายเลื่อมหมายเอื้อมจันทร์
ช่างเหมือนฝันครั้นฟ้าไม่มาปล่อย
แสงเงาวับจับจันทร์ตะวันลอย
ไม่ท้อถอยคอยหมายที่ลายจันทร์
หากจันทร์เจ้าเราขอรอได้ไหม
จะขอใจเจียนจากมาฝากฝัน
จะเอายอดดวงใจนางมากางกั้น
จะขอจันทร์เอาใจมาจากเธอ
มองพระจันทร์ลายกระต่ายที่หมายมาด
จันทร์กระดาษจันทร์กระพริบวะวิบเสมอ
แวววะวาววามวิบวางวับเวอ
คืนรักเธอส่งผ่านธารดวงจันทร์
บอกกระต่ายหมายจันทร์ว่าฉันหลง
อย่าพะวงหลงเพ้อเธอหลงฝัน
กระต่ายน้อยค่อยค่อยคู้อยู่เคียงกัน
คือใจนั้นที่ฉันให้ใจนวลปราง
25 พฤษภาคม 2546 00:26 น.
windsaint
เฝ้าคิดถึง
ตาประสานต้านต่อจนท้อหวั่น
หัวใจสั่นหวั่นไหวไปกับเสียง
แอบเผลอยิ้มกับคำพูดสำเนียง
แอบอิงเอียงด้วยรักที่ปักใจ
เริ่มที่รักไม่ยักมีสิ้นสุด
ไม่เคยหยุดความรักหนักตรงไหน
ยังแบกเอารักนี้ที่ห่วงใย
เก็บเอาไว้ไม่ทิ้งกลิ้งลงดิน
อยากแอบหวานซ่านลึกให้นึกอยู่
แต่ใจรู้คงทำได้ไม่จบสิ้น
เท่าที่รักปักใจให้ได้ยิน
เธอใจหินสิ้นรักไม่ยักพอ
เก็บใจนี้มีไว้ที่ให้เธอ
ฉันคงเพ้อเผลอใจมากไปหนอ
แค่ส่งผลความคิดถึงไปคงพอ
ก็ไม่ขออะไรนอกจากแอบรักเธอ
มองเฝ้าแอบแนบรักปักที่อก
เหมือนมีดพกกรีดใจให้แผลเพ้อ
เก็บดอกรักปักใจไว้ให้เธอ
ขอแค่เพ้อคนเดียวนะนวลปราง
24 พฤษภาคม 2546 00:21 น.
windsaint
เพียงสายลม...ที่หวังดี
แอบมองเฝ้าคอยดูอยู่มุมอับ
มันติดหนับที่เธอเพ้อหลงใหล
ขอยึดมั่นที่เธอเผลอทั้งใจ
ด้วยเหตุใดใจฉันจึงหวั่นเกรง
ได้แค่หลงคงอยู่แอบดูเธอ
อาจละเมอเพ้อคอยรอยร้อนเร่ง
แอบมองเฝ้าเว้าวอนอ่อนใจเพลง
แอบบรรเลงเพลงคิดถึงเพียงหนึ่งเดียว
แอบพินิจคิดอยู่มองดูเฝ้า
ใจของเราเหงาหงอยไม่คอยเปลี่ยว
เฝ้าแอบหลงละเมอเพ้อคนเดียว
คงกลมเกลียวหัวใจเพราะให้เธอ
จะมองเธอมองไปอยู่ไกลห่าง
มันเคว้งคว้างห่างไกลมิให้เพ้อ
ขออยู่ไกลห่างไปใจละเมอ
ขอแอบมองเธอเป็นแค่สายลม...ที่หวังดี
ขอมองเธออยู่ตรงนี้มีเท่านั้น
แอบมองฉันหวั่นใจในใจนี้
แอบมองรักปักฤทัยใยคนดี
เธอคือที่ฉันรักปักนวลปราง
22 พฤษภาคม 2546 23:41 น.
windsaint
น้ำเข้าตา
เห็นราตรีคืนนี้มีฉันไหม
โอบกอดใจในตอนที่อ่อนล้า
มีดวงดาววับวาวพราวนภา
มีน้ำตาพาไหลให้รวยริน
เก็บดาวดาษหาดดื่นเมื่อคืนนี้
เต็มราตรีที่ดาวพราวหมดสิ้น
ร้อยนภาดารามาโรยริน
มันแอบผินบินกายที่หายใจ
ให้จิตหวนทวนทบไม่จบสิ้น
ให้พื้นดินรินรดให้สดใส
ให้สายน้ำรดซ้ำจนฉ่ำใจ
ให้เหลือไว้แค่ฉันที่มันตรม
ให้หัวใจมันร้องก้องกังวาน
ให้สายธารความคิดสนิทสนม
ให้หยาดน้ำตามาราญจนซานซม
ขอฉันชมคืนช้ำเพียงลำพัง
อยู่โดดเดี่ยวเดียวดายมิหมายวาด
ก็มิอาจอยู่ยงให้คงหวัง
มีสายน้ำกับสายตามารวมพลัง
เป็นสายรั้งรินไหลที่นัยน์ตา
อยากจะมีคนคอยปลอบคอยมอบให้
เพียงมีใจหนึ่งดวงที่ห่วงหา
มีรอยยิ้มพริ้มเพราในเงาตา
ด้วยใจข้าคิดถึงเขาเจ้านวลปราง