22 พฤษภาคม 2546 00:38 น.
windsaint
ตะกองดาว
เก็บคืนผืนวันที่ผันผ่าน
ราตรีกาลวานวันที่หวั่นไหว
โอบกอดตระกองมองที่ใจ
มอบให้แด่เธอที่เพ้อคืน
ขอหลับใต้ผืนดวงดาว
นอนหง่าวฝันดีไม่มีตื่น
อิงแนบแอบภิรมย์ชมชื่น
ยังฝืนยืนยันมั่นรักเธอ
หลับตาแอบยิ้มและพริ้มเพรา
หากเหงาหากท้อรอเสมอ
มองดาวมองจันทร์ฉันละเมอ
พร่ำเพ้อแอบฝันฉันแอบมอง
โอบกอดดาราใต้ราตรี
วันนี้มีความฝันอันผุดผ่อง
ผืนฟ้าคว้าเอาเข้ามาจ้อง
เพราะฉันจองหัวใจไว้ที่เธอ
ตะกองดาวมากอดพลอดรักแน่น
เก็บรับแขวนผูกดาวในคราวเพ้อ
มองราตรีไร้ดาวเหมือนขาดเธอ
จึงต้องเหม่อมองดาวเจ้านวลปราง
19 พฤษภาคม 2546 16:32 น.
windsaint
ฟ้องจันทร์
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
แสนสุดเหงาอ้างว้างท่ามกลางฟ้า
เมฆบดบังจันทร์น้อยคอยดารา
คงเหมือนข้าที่เฝ้ารอเขานาน
อยากฟ้องจันทร์ว่าดาวที่พราวพร่าง
นั้นเลือนลางห่างหายคลายความหวาน
แต่ก่อนเคยกระซิบกระพริบนาน
แต่กลับต้านทานหายมลายไป
อยากฟ้องจันทร์ว่าลมที่ห่มรัก
คอยปกปักปกป้องให้ผ่องใส
แต่คราวนี้สายลมกลับขมไป
เพราะอะไรทำให้ลมจมจืดจาง
อยากฟ้องจันทร์ว่าฉันนั้นรักเหลือ
ไม่ค่อยเผื่อหัวใจไปเหินห่าง
แต่ยังรักเธอคนดีที่เคียงข้าง
ไม่อ้างว้างเพราะฉันนั้นรักเธอ
อยากฟ้องจันทร์ว่ารักรักที่สุด
ไม่เคยหยุดใจรักมักพร่ำเพ้อ
ยิ่งคิดฝันพลันหลงคงละเมอ
แต่รักเธอจริงจริงยิ่งนวลปราง
19 พฤษภาคม 2546 16:18 น.
windsaint
นิติศาสตร์ ธรรมศาสตร์
ถือกฎเกณฑ์เป็นหลักพิทักษ์สิทธิ
ถือความคิดเป็นรองของกฎหมาย
ความสัมพันธ์คือสามไม่คร้ามคลาย
สิ่งสุดท้ายความรู้สึกของตัวตน
มีกฎหลักเอาไว้อยู่ในมือ
คอยยึดถือจับไว้ไม่ให้หล่น
มีสัญญาจะทำเพื่อประชาชน
คอยช่วยคนเดือดร้อนวอนเมตตา
เราเรียนรู้เรียนหลักพิทักษ์ชาติ
จากคนขลาดฉลาดชั่วตัวบาปหนา
เราจะคอยอยู่ข้างมวลประชา
เพราะว่ามวลประชายังคอยอยู่ข้างเรา
จะยึดมั่นตามเจตนารมณ์
จะสะสมความรู้เพื่อสู้เขา
จะยึดหลักมั่นคงให้ตรงเท่า
ตราบที่เรายังอยู่มิรู้วาย
จะปกป้องมวลประชาที่เดือดร้อน
จะสั่งสอนคนคดด้วยกฎหมาย
จะยืนหยัดต่อสู้จนกูตาย
จะไว้ลายนิติศาสตร์ให้ชาติชู
12 พฤษภาคม 2546 19:47 น.
windsaint
ฝากลม...ห่มรัก
ต้องห่างไกลใจเราเฝ้าคิดถึง
คงรำพึงถึงเธอผู้เพ้อฝัน
ต้องห่างไกลไปนานทุกวารวัน
หัวใจฉันนั้นสิ้นลงดิ้นตาย
หากฝากฟ้าฟ้าคงหลงเธอก่อน
ใจคงร้อนรุมเร้ากลัวเขาหาย
หากฝากจันทร์จันทร์คงพะวงอาย
ร้างร่างกายอายอยู่เพราะรู้ดี
หากฝากดาวดาวคงพะวงหลบ
เพราะเธอกลบลบเด่นเห็นรัศมี
หากฝากทรายทรายคงเอ่ยวจี
ว่าเธอนี้ทรายพร้อมยอมจำนน
คงฝากลมห่มรักหนักเบาให้
คอยห่วงใยให้สแทนทั่วแดนล้น
ฝากดูแลแทนฉันสักพันคน
ให้รอจนกว่าฉันวันกลับมา
ให้เธอดูแลตัวดีดีนะ
แล้วฉันจะกลับคืนในวันหน้า
ฝากสายลมกระซิบก่อนจะลา
แอบบอกว่ารักมากฝากนวลปราง
10 พฤษภาคม 2546 00:51 น.
windsaint
วิมานดิน
ปูต้นหญ้าเป็นพรมห่มเต็มพื้น
เรียงเป็นผืนพื้นบ้านวิมานฝัน
จับร่มไม้เป็นหลังคาท้าแดดกั้น
หลบตะวันแดดร้อนสะท้อนกาย
หยิบสายรุ้งถักทอวอลเปเปอร์
สวยเสมอเสนอซึ้งซึ่งความหมาย
ตัดท้องฟ้าเป็นหน้าต่างกั้นกลางกาย
แสนสบายอบอุ่นที่พักพิง
เก็บดวงดาวมาทำเป็นหลอดไฟ
ส่องแสงใสใส่ห้องแทนเตาผิง
ให้สายลมโชยเบาเบาให้เราอิง
แอบแนบพิงคอยพัดจัดเย็นใจ
หากมีเธอเคียงคู่คอยอยู่ด้วย
จะยิ่งช่วยค้ำชูดูแลให้
เพียงมีเธอข้างหลังกำลังใจ
จึงจะได้ยอดสถานวิมานดิน
จะได้ไหมให้เธอเคียงคู่ฉัน
จริงใจกันเช้าเย็นไม่เล่นลิ้น
จะเคียงกันใต้บ้านวิมานดิน
แค่ยลยินเคียงอยู่คู่นวลปราง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟwindsaint
หน้าส่วนตัว
971
