12 กุมภาพันธ์ 2546 20:19 น.
windsaint
หัวใจที่หายไป
มาตามหาหัวใจที่ผ่านพ้น
มาขุดค้นหัวใจที่ลอยหาย
มาค้นคว้าหารักที่กลับกลาย
มาหยิบสายใยรักและภักดี
เจ้าหัวใจที่ลอยห่างมันจางหาย
จะเลือนลายอำลาในครานี้
หาคนช่วยเก็บใจให้ฉันที
ไม่ให้หนีจืดจางห่างหายไป
อยากขอเธอมาช่วยกันดูแล
มอบรักแท้ของฉันฝากเอาไว้
มอบฝากประจำตลอดกาลไม่ห่างไกล
มอบดวงใจดวงนี้ให้ดูแล
วอนให้เธอช่วยเก็บและรักษา
ที่ไขว่คว้าหัวใจพร้อมรักแท้
รักนิรันดร์ฉันนี้ไม่มีแปร
มอบให้แต่แค่เธอเธอและเธอ
หัวใจลอยหายไปไหนไม่รู้
วนเวียนอยู่กับเธอยามฉันเผลอ
ปล่อยให้ลอยก็วนเวียนอยากเจอะเจอ
เพราะให้เธอคนเดียวแม่นวลปราง
12 กุมภาพันธ์ 2546 20:02 น.
windsaint
บันทึกอีกหน้า...จากป่าเขาชนไก่
มีหน้าที่ต่อสู้ผู้ผลาญชาติ
มีหน้าที่พิฆาตให้ปราศสิ้น
มีหน้าที่ค้ำชูกู้แผ่นดิน
มีหน้าที่ปราบราคินสิ้นศัตรู
มีร่างกายคงอยู่สู้เพื่อชาติ
มีร่างกายหมายมาดเก่งกาจสู้
มีร่างกายไว้เชือดเพื่อเลือดกู
มีร่างกายไว้สู้กู้ชาติไทย
มีสายเลือดไว้หลั่งยามคลั่งชาติ
มีสายเลือดไว้สาดเพื่อชาติไท้
มีสายเลือดชโลมดินจนสิ้นใจ
มีสายเลือดพิทักษ์ไทยให้ยืนนาน
สัญญามั่นรักชาติศาสน์กษัตริย์
สัญญามั่นยืนหยัดบัดลูกหลาน
สัญญามั่นจะดำรงคงชั่วกาล
สัญญาสาส์น ข้าพระพุทธเจ้าฯ จะรักษาผืนแผ่นดินไทยไว้ชั่วชีวิต
ฝากความรักเอาไว้ให้แผ่นดิน
ฝากความรักชาชินสิ้นความคิด
ฝากความรักที่ฟ้ามาลิขิต
ฝากความรักทั้งชีวิตนี้ให้ปราง
10 กุมภาพันธ์ 2546 22:56 น.
windsaint
คืนหวาน...สราญใจ
ในคืนนี้มีความงามบนฟ้า
บนนภามีความงามของดาวสวย
ใต้ผืนฟ้าเปล่งประกายเป็นไอพวย
ใจระทวยเมื่ออยู่ใต้ดงดาว
ในคืนนี้อยากมีเธอมองเคียงข้าง
ไม่อยากห่างเหินไปจากกายสาว
อยากชวนเธอมานั่งนับดวงดาว
ใต้ฟ้าพราวดาวระยิบวะวิบวาม
หากมีเธอคงหวานสราญสุข
นิรทุกข์สุขใจให้วาบหวาม
แม้มีเธอคอยเคียงใต้ฟ้าคราม
ไม่ต้องถามเรื่องอื่นตลอดไป
อยากมีเธออยู่เคียงข้างแบบนี้
อยากคอยมีเธอบ้างจะได้ไหม
อยากจะขอมีเธอยอดดวงใจ
อยากบอกไว้ว่ามีเธอเพียงผู้เดียว
แค่มีเธอเคียงข้างกันอย่างนี้
อยากแค่มีเธอก็ไม่ห่อเหี่ยว
แม้จะขอรักเธอจริงจริงเชียว
ขอรักเธอคนเดียวนะนวลปราง
6 กุมภาพันธ์ 2546 20:37 น.
windsaint
มองดาว...บอกเธอ
ในคืนนี้ดวงดาวสวยเหลือเกิน
ดูเผินเผินเหมือนแม่น้ำหลั่งเป็นสาย
มีดวงดาวนับร้อยมาเรียงราย
ยิ่งมิวายคิดถึงเป็นหน้าเธอ
ก็ทำไมดวงดาวสวยแบบนี้
จึงคิดถึงคนดีและพร่ำเพ้อ
เพราะดาวสวยดวงใจจึงละเมอ
คิดว่าเธอสวยยิ่งกว่าดวงดาว
เพราะดวงดาววันนี้สวยเสมอ
เพราะมีเธอในคืนอันเหน็บหนาว
เพราะมีเธอในคืนที่ฟ้าพราว
เพราะมีเธอให้ใจหวานละมุน
ให้ดวงดาวโอบล้อมกล่อมเธอไว้
ให้ดวงใจเคียงข้างวางไออุ่น
ให้สายลมเจือความอ่อนละมุน
ความหอมกรุ่นส่งเธอหลับฝันดี
คิดถึงเธอละเมอเพ้อกับดาว
ทุกทุกคราวอยากรักเธอแบบนี้
ขอมีเธอในใจทั้งไมตรี
ขอรักเธอคนนี้ไม่จืดจาง
แม้วันใดที่อยากจะมองดาว
ขอทุกคราวให้เธอเห็นฉันบ้าง
บอกรักเธอแต่เธอไม่เว้นวาง
แม่นวลปรางจะรักเธอตลอดไป
5 กุมภาพันธ์ 2546 23:24 น.
windsaint
เตรียมการอำลาอาลัย
เสียงระฆังดังแว่วแผ่วในโสต
ถึงคราวโทษกล่าวขานร้าวรานเศร้า
เมื่อเวลากระชั้นบั่นตัวเรา
ถึงเพื่อนเก่าที่ถึงคราวต้องอำลา
ใกล้สิ้นเสียงแว่วดังยังให้เหงา
คืนวันเก่ายังหงอยคอยห่วงหา
ภาพห้องเรียนสนามบอลสอนเรามา
ย้ำเตือนว่าอีกไม่นานต้องจากไกล
เขียนเฟรนด์ชิปด้วยใจให้ละเหี่ย
แว่วเสียงเชียร์ล้วนดังมาจากไหน
กระตุ้นย้ำจำเตือนเหมือนจากไป
ยังอาลัยแหล่งนี้มิจืดจาง
อาลัยสถานแห่งนี้ที่โหยหา
เหมือนแก้วตาที่ลอยคล้อยไปห่าง
ปล่อยหัวใจลอยวนปนเบาบาง
ใจไม่จางห่างรักไปจากเธอ