30 พฤศจิกายน 2546 01:02 น.
windsaint
แรงเทียน
เป็นเปลวเพลิงเริงลุกปลุกไฟโชน
ค่อยค่อยโพลนกระพือระบือโหม
ไฟลามลุกคุกคามไปตามโคม
สู้ไฟโถมถาถั่งมาหลั่งริน
กระแสลมกรรโชกโบกสะบัด
เปลวไฟพัดซัดแรงทุกแห่งถิ่น
เพลิงวะวับวิบวายพับพายพิณ
ยังไม่สิ้นแสงส่องผ่องอำไพ
ใช้ชีวิตให้เป็นเช่นเปลวเทียน
มีแรงเพียรขยันไม่หวั่นไหว
แม้อุปสรรคหนักโถมโหมเข้าใส่
จงสู้ไปไม่ท้อระย่อทน
จงเป็นเทียนเล่มน้อยคอยส่องแสง
แต่มีแรงส่องสว่างแม้กลางฝน
จงเป็นเทียนเล่มเล็กแต่อดทน
จงเป็นคนแข็งแกร่งไม่แพ้ภัย
หากเป็นเทียนจะคอยให้ด้วยไออุ่น
จะเป็นฝนเย็นละมุนให้สดใส
จะคอยส่องเส้นทางระหว่างใจ
ให้เธอไปทุกครั้งดังเช่นเดิม
30 พฤศจิกายน 2546 01:02 น.
windsaint
แรงเทียน
เป็นเปลวเพลิงเริงลุกปลุกไฟโชน
ค่อยค่อยโพลนกระพือระบือโหม
ไฟลามลุกคุกคามไปตามโคม
สู้ไฟโถมถาถั่งมาหลั่งริน
กระแสลมกรรโชกโบกสะบัด
เปลวไฟพัดซัดแรงทุกแห่งถิ่น
เพลิงวะวับวิบวายพับพายพิณ
ยังไม่สิ้นแสงส่องผ่องอำไพ
ใช้ชีวิตให้เป็นเช่นเปลวเทียน
มีแรงเพียรขยันไม่หวั่นไหว
แม้อุปสรรคหนักโถมโหมเข้าใส่
จงสู้ไปไม่ท้อระย่อทน
จงเป็นเทียนเล่มน้อยคอยส่องแสง
แต่มีแรงส่องสว่างแม้กลางฝน
จงเป็นเทียนเล่มเล็กแต่อดทน
จงเป็นคนแข็งแกร่งไม่แพ้ภัย
หากเป็นเทียนจะคอยให้ด้วยไออุ่น
จะเป็นฝนเย็นละมุนให้สดใส
จะคอยส่องเส้นทางระหว่างใจ
ให้เธอไปทุกครั้งดังเช่นเดิม
29 พฤศจิกายน 2546 01:23 น.
windsaint
The Time of Life
เวลาผ่านวารเปลี่ยนวันเวียนวน
ใจของคนมักเวียนเปลี่ยนตามผัน
กาลเวลาพาคนวนเปลี่ยนวัน
ที่จะมั่นคงอยู่รู้ทั่วไป
ยิ่งเวลาพาเคลื่อนให้เลื่อนลอย
สิ่งน้อยน้อยเริ่มโผล่โตเติบใหญ่
สุภาพบุรุษหลุดอาการที่ชาญชัย
เขาเปลี่ยนไปเปลี่ยนผันตามเวลา
ต่างคนต่างเปลี่ยนแปลงไปตามกาล
เมื่อคราวผ่านคราวผันวันหนักหนา
ใครจะรู้เขาจะเปลี่ยนอยู่ทุกครา
ดีที่หน้าอาจเป็นเพียงแสร้งลวง
ยิ่งเวลาทำร้ายกลายคนเปลี่ยน
คนยังเวียนเปลี่ยนนักยิ่งหนักหน่วง
อยากขอบคุณเวลาที่ถามทวง
จึงได้รู้คนลวงเป็นเช่นไร
เมื่อถูกลวงเธอห่วงบ้างสักนิด
คงไม่คิดหนักหนาสาหัสไหว
อาจเจ็บช้ำมากน้อยสักเท่าไหร่
แค่มีเธอในหัวใจก็เกินพอ
23 พฤศจิกายน 2546 00:51 น.
windsaint
ลมหายใจ
ในทุกครั้งที่ใจเริ่มคิดถึง
ใครคนหนึ่งซึ่งหมั่นจะฝันหา
ยังรำลึกนึกถึงไม่สร่างซา
คิดถึงหน้าเพียงเธอไม่เสื่อมคลาย
เพราะใจฉันมันเฝ้าแต่พร่ำบอก
แม้ภายนอกจะสงบลบความหมาย
แต่มันร้อนอยู่ในอกรุมเร้ากาย
แค่ทักทายยังไม่กล้าระอาจริง
หรือบางครั้งที่ฉันทำไม่สน
แต่ใจมันร้อนรนเหมือนโดนสิง
ไม่อาจวาดหวังไว้ให้แอบอิง
ที่ฉันนิ่งเพราะรักเธอกว่าใคร
อยากให้รู้ที่ทำเพื่อย้ำรัก
อยากพิทักษ์ปกป้องให้ผ่องใส
อยากดูแลแต่เธอไม่ห่างไกล
เพราะลมหายใจของฉันนั้นคือเธอ
ให้เธอรับความรักไว้ได้ไหม
จับดวงใจดวงนี้ที่พลั้งเผลอ
เก็บเอาไว้ดูแลแค่อยากเจอ
เพราะให้เธอคือคนดีของหัวใจ
16 พฤศจิกายน 2546 18:41 น.
windsaint
หวัง
อาจมีใครบางคนสนใจอยู่
อาจมีใครเรียนรู้ดูใจฝัน
อาจมีคนหรือใครห่วงใยกัน
อาจมีวันบางวันที่ผันไป
จากคืนวันผันเปลี่ยนที่เวียนวน
จากบางคนบางครั้งที่ยังใหม่
จากวันนี้วันนั้นหรือวันใด
จากรอยยิ้มละไมใครบางคน
หวังแค่เพียงมีใครให้เรียนรู้
หวังคอยดูคอยจำทำสับสน
หวังจะวาดภาพฝันอันวกวน
หวังตัวตนตัวตั้งเป็นตัวตี
อยากจะรู้ดูใจใครสักครั้ง
อยากฉุดรั้งให้ใครไม่ห่างหนี
อยากบอกรักสักครั้งยังอยู่ดี
อยากบอกว่าใจดวงนี้ที่มีเธอ
หากมีใครมาแทนที่แฟนฉัน
คนคนนั้นคงรู้อยู่เสมอ
ว่ามีคนคนหนึ่งซึ่งจ้องละเมอ
คนคนนั้นก็คือเธอเธอคนเดียว